رکنا گزارش می دهد
فنس‌کشی با سرعت حلزون؛ عباس‌آباد – میامی هنوز قتلگاه یوزهاست/ فقط 5 سال فرصت برای نجات یوز ایرانی وجود دارد + فیلم
رکنا، شش سال وعده، شش سال مرگ؛ جاده عباس‌آباد–میامی همچنان یوزها را می‌بلعد، در حالی‌که پروژه فنس‌کشی مثل زخمی باز نیمه‌کاره مانده است. هر روز تأخیر در اجرای این طرح، یعنی یک قدم دیگر به سمت حذف کامل یوز آسیایی از طبیعت ایران.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، جاده عباس‌آباد – میامی سال‌هاست به «قتلگاه یوز آسیایی» شهرت یافته؛ مسیری که به جای اتصال تهران به مشهد، هر بار حلقه‌ای دیگر از زنجیره انقراض یوز ایرانی را کامل می‌کند. امروز ، ۹ شهریور ۱۴۰۴، خبرنگاران در بازدید میدانی خود دیدند که عملیات فنس‌کشی هنوز نیمه‌تمام است؛ پروژه‌ای که شش سال پیش وعده‌اش داده شد، اما همچنان در بیابان‌های توران، مثل زخم باز، ادامه دارد.
شش سال وعده، شش سال مرگ
شهریور ۱۳۹۷، مجید خرازیان‌مقدم، مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان محیط زیست، تصریح کرد که «تصادفات جاده‌ای مهم‌ترین عامل مرگ یوز آسیایی است» و خبر از آغاز فنس‌کشی عباس‌آباد – میامی داد. او حتی گفت یک میلیارد تومان از اعتبارات سازمان برای این پروژه کنار گذاشته شده است. فروردین ۱۴۰۲ دوباره همین وعده تکرار شد و اعلام شد که عملیات از ۱۸ فروردین آغاز می‌شود.
امروز اما نه تنها پروژه تمام نشده، بلکه هر بار بهانه‌ای تازه برای عقب‌ماندن از کار ارائه می‌شود. از لوله‌های نفتی گرفته تا مشکلات پیمانکار. پرسش اینجاست که در کشوری که بزرگ‌ترین طرح‌های راه‌سازی در مدت کوتاه ساخته می‌شوند، چرا حصارکشی ۲۶ کیلومتر جاده این‌قدر زمان‌بر و معطل‌کننده است؟
مرگ در آمار، مرگ در واقعیت
تنها در ده سال اخیر، ۱۳ یوز آسیایی در محور تهران – مشهد تلف شده‌اند. عددی که شاید روی کاغذ کوچک به نظر برسد، اما در جمعیتی کمتر از 30 فرد وحشی، به معنای یک فاجعه استراتژیک است. با این حال تنها ۲۵ درصد زیستگاه توران زیر پوشش دوربین‌های پایش قرار دارد. در واقع، ما هنوز نمی‌دانیم چه تعداد یوز باقی مانده، کجا تردد می‌کنند و کدام نقاط بیشترین خطر را دارند.
سازمان‌ها در وعده، یوزها در گور
امیر عمیدی، مدیرکل راه و شهرسازی شرق سمنان، آذرماه ۱۴۰۳ خبر داد که اعتبار برای حصارکشی تأمین شده و قرارداد پیمانکار منعقد شده است. یک سال بعد، خبرنگاران همچنان با خاک‌برداری‌های پراکنده و فنس‌های نیمه‌کاره روبه‌رو شدند. این یعنی، دستگاه‌های مسئول به جای اینکه مانع مرگ یوز شوند، خود بخشی از چرخه مرگبار شده‌اند.
هشدار آخر؛ حذف یوز از طبیعت ایران؟
باقر نظامی، مدیر ملی پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و زیستگاه‌های مرتبط، تأکید کرد که برنامه ملی پنج‌ساله حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با همکاری گسترده متخصصان تدوین شده است. او گفت:«اگر در این مقطع بحرانی اقدام مؤثری انجام نشود، این گونه ارزشمند برای همیشه از طبیعت ایران حذف خواهد شد.»
مطالبه‌ای که دیگر وقت ندارد
عباس‌آباد – میامی امروز نه تنها یک پروژه عمرانی نیمه‌تمام، که یک محک جدی برای دولت و نهادهای متولی محیط زیست است. هر روز تأخیر، می‌تواند مرگ یک یوز دیگر باشد. پرسش اصلی این است که چه کسی پاسخگوی مرگ‌های بعدی خواهد بود؟ آیا فنس‌ها قبل از آخرین یوز سر برمی‌آورند، یا وقتی کشیده می‌شوند که طبیعت ایران دیگر صاحب هیچ یوزی نباشد؟
ارسال نظر