فلاحت‌پیشه: کریدور زنگزور تهدید ژئوپلیتیکی علیه ایران است/ سکوت مشکوک روسیه و احتمال تبانی

  حشمت الله فلاحت‌پیشه ، در گفتگو با خبرنگار پارلمانی رکنا، با اشاره به حساسیت ایران نسبت به کریدور زنگزور ، گفت:  کریدور زنگزور چند مسئله اساسی دارد که باعث حساسیت جدی و واقعی ایران شده است و تا زمانی که این مسائل حل نشود، این موضوع به عنوان یک چالش بین ایران و آذربایجان ادامه خواهد داشت. 

بسته شدن مرز ایران؛ نقض تمامیت ارضی 

این تحلیگر سیاسی اولین چالش را بسته شدن مرز ایران عنوان کرد و افزود:  مرز ایران نباید بسته شود. ارمنستان؛ تنها مرز زمینی ایران به اروپاست و بسته شدن این مرز یک اقدام ژئوپلیتیکی علیه ایران است و طبیعتاً نقض تمامیت ارضی ایران به حساب می‌آید. 

حضور آمریکا تهدید امنیتی برای ایران 

فلاحت‌پیشه با اشاره به حضور آمریکا در منطقه، هشدار داد:  حضور آمریکا به عنوان دشمن ایران در کریدوری که هیچ ربطی به او ندارد، تهدیدکننده است. آمریکا در حالی طرف قرارداد ۹۹ ساله‌ای شده که با ما دشمنی دارد و میان ایران و آمریکا هنوز شرایط جنگی برپاست. این موضوع می‌تواند به سایر اختلافات ایران و آمریکا اضافه شود.

ناتو در مرزهای ایران؛ تهدید راهبردی 

رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس، سومین چالش را ارتباط آذربایجان با ناتو دانست و گفت:  آذربایجان عضو طرح مشارکت برای صلح ناتو است و قراردادهایی با ناتو دارد. زنگزور عملاً ناتو را تا مرزهای ایران می‌کشاند. با توجه به جنگ‌هایی که علیه ایران شکل گرفته و ناتو نشان داده که هرگز بی‌طرف نبوده، این موضوع یک تهدید به حساب می‌آید. 

آسیب به منافع مردم ایران 

فلاحت‌پیشه با اشاره به پیامدهای اقتصادی بسته شدن مرز، تأکید کرد:  جمعیتی از ایران که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از بسته شدن مرز با ارمنستان آسیب می‌بینند، بیش از کل جمعیت جمهوری آذربایجان است. اگر این مشکلات حل نشود، یک اختلاف جدی بین ملت‌ها ایجاد می‌شود که هیچ ربطی به نظام‌های سیاسی ندارد.

زنگزور؛ طرحی برای اختلاف دائمی 

وی با مقایسه کریدور زنگزور با طرح‌های ترامپ، گفت:  ترامپ طرح‌های زیادی را در دنیا دنبال کرده که هیچ‌کدام منطقی و پایدار نیستند، مثل طرح آواره کردن مردم غزه یا طرح آبراه‌ها. موضوع زنگزور هم تفاوتی با این طرح‌ها ندارد و با هدف ایجاد اختلاف دائمی بین ایران و آذربایجان طراحی شده است.

تبعات انزوای ایران و نقش مافیای تنش 

فلاحت‌پیشه با انتقاد از سیاست‌های تنش‌زا، تصریح کرد:  این موضوع بخشی از تبعات دشمنی بلندمدت با آمریکاست که به انزوای ایران انجامیده. مسئولانی در کشور بوده و هستند که ایران را در موقعیت تنش دائمی با آمریکا حفظ کردند و باید پاسخ دهند. هیچ تنشی در طول تاریخ دولت‌های مدرن به اندازه تنش ایران با آمریکا طولانی نشده است. 

وی افزود:  در مقاطع مختلف امکان رفع تنش وجود داشت، اما در برخی موارد آمریکا و در برخی موارد ایران فرصت‌سوزی کردند. ایران سه بار فرصت واقعی تنش‌زدایی را از دست داد: یک بار در دوره اول اوباما، یک بار در سال آخر دولت روحانی و یک بار در سال اول دولت مرحوم رئیسی. این‌ها نشان می‌دهد که یک مافیای تنش شکل گرفته که ایران را کماکان در تیررس آمریکا نگه می‌دارد. 

سکوت مشکوک روسیه و احتمال تبانی 

وی با اشاره به نقش روسیه، گفت:  به رغم ادعای مناسبات راهبردی با روسیه، این کشور عملاً در موضوع زنگزور ساکت است. حتی من این احتمال را می‌دهم که روس‌ها به صورت اطلاعاتی و امنیتی نوعی تبانی علیه ایران کرده باشند. 

لزوم تابوشکنی برای خروج از انزوا

فلاحت‌پیشه با تأکید بر ضرورت تنش‌زدایی، گفت:  تا وقتی تابوی تنش بین ایران و آمریکا حفظ می‌شود، ایران در حوزه‌های مختلف دچار قراردادها و توافقاتی می‌شود که با هدف منزوی‌کردن بیشتر ایران طراحی شده‌اند. متأسفانه بسیاری از فرصت‌ها سوخته است و مسئولان باید پاسخ دهند. 

وی افزود:  اگر چالش بین ایران و آمریکا ادامه یابد، هیچ‌کدام از طرف‌های زنگزور سود نخواهند برد. حتی قرارداد ۴ تریلیون دلاری آمریکا با کشورهای جنوب خلیج فارس نیز سرنوشت نامعلومی خواهد داشت. به سود همه است که اگر به دنبال منافع اقتصادی هستند، به سمت رفع تنش حرکت کنند.

این سیاستمدار ایرانی درباره سکوت رئیس‌جمهور و شورای عالی امنیت ملی گفت:  یکی از دلایل سکوت مسئولان ایران این است که می‌خواهند فرجه‌ای زمانی به کارشناسان دهند تا راه‌حلی برای رفع مشکل پیدا کنند. اگر هدف این باشد، سکوتشان قابل توجیه است؛ در غیر این صورت، این انفعال در سیاست خارجی ایران تلقی می‌شود. 

تحولات قفقاز و امکان مذاکره با آمریکا 

وی در پایان درباره تأثیر تحولات منطقه بر مذاکرات آینده گفت: هرچه زمان بگذرد، چالش آمریکا با ایران تحت تأثیر مقتضیات اقتصادی قرار خواهد گرفت و امکان حرکت به سمت مذاکره وجود دارد. اما این موضوع نیازمند تابوشکنی است. هم در آمریکا و هم در ایران تابوهایی شکل گرفته که حتی زنگزور را به یک سیاست تقابلی تبدیل کرده و امکان تعامل را از بین برده است.