درس خواندن مجازی سخت است و من نمیتونم به پسرم کمک کنم

مسلماً تا قبل از ورود کرونا به کشور ، از نظر تربیتی و آموزشی بردن گوشی و تبلت به مدارس مورد قبول نبود اما با راه یابی این ویروس به نظام های آموزشی حال و هوای تحصیلی و کیفیت آموزش نیز تغییر پیدا کرد و این بار نه تنها موبایل داشتن برای کودک و نوجوان امری ناپسند نبود، بلکه گلایه ها و نگرانی از نداشتن موبایل و یادگیری به شیوه مجازی دغدغه ذهنی والدین گردید. در حال حاضر به طور مرتب کارشناسان آموزش و پرورش جهت جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان توصیه به استفاده از فضای مجازی می کنند اما از طرف دیگر به علت ضعف در زیر ساخت های مخابراتی و شبکه ای کشورامکانات این نوع شبکه ها زیاد نمی باشد و گاهاً با قطع و وصل شدن های ناگهانی یا سرعت کم، زمینه را برای حواس پرتی یا مشکلات تمرکز یا افت انگیزه دانش آموزان فراهم می کند که این امر باعث گلایه والدین گردیده و اعتقاد دارند که فرزندان آنها از آموزش مجازی بهره لازم را نمی برند. نکته دیگر این است که الگوی روش تدریس در فضای مجازی تا حدی متفاوت با نظام مدرسه ای و تعاملی دانش آموزان در فضای کلاس درس می باشد و این موضوع نیز می تواند بر شدت مشکلات اضافه کند. دیگر این که خصوصیات شخصیتی کودکان جهت یک جا نشستن و تحرک نداشتن یکسان نبوده و بی توجهی به این امر موجب خستگی ، کلافه شدن و سرخوردگی کودکان از درس می گردد. بنابراین والدین گرامی نباید انتظار داشته باشند که کودکان به راحتی بتوانند از طریق یک دنیای مجازی ارتباط موثری با کلاس و معلم و مطالب درسی خود بگیرند به ویژه برای کودکانی که از نظر سطح فعالیت و انرژی بالا باشند. لذا به والدین گرامی توصیه می شود در این رابطه تا حدی به کودک خود حق دهند و او را درک کنند و با او احساس همدلی نشان دهند. سعی کنید با روش های تشویق و پاداش دهی، سیستم انگیزشی کودک خود را تقویت کنید و در صورت تمکن مالی بهتر است از معلم خصوصی یا حتی کتاب های آموزشی بهره ببرد.