از ازدواج و تشکیل خانواده دادن میترسم

ازدواج به عنوان يكي از مراحل اصلي زندگي نقطه عطف عاطفي در تكامل جسمي و بلوغ اجتماعي مردان و زنان است. اين پيوند در مسير تاريخ و در جوامع مختلف همواره با وجود مراسم متفاوت ماهيت يكسان داشته و آن پيوند يك زن و مرد براي آغاز زندگي مشترك است. هر چند در مسير تكامل اجتماعي ازدواج‌هاي پلي گامي و مونوگامي، يعني يك زن و چند مرد، يك مرد و چند زن اتفاق مي‌افتاده است، اما طبيعي‌ترين و منطقي‌ترين شكل ازدواج همان است كه در بسياري از كشورها سنت نهادينه، يعني ازدواج يك زن با يك مرد است. در كشور ما آیين و سنت‌هاي مختلف براي شكل‌گيري اين پيوند وجود داشته و دارد كه بعضي از آنها از عوامل كاهش‌دهنده ازدواج است. مهريه سنگين، شير‌بها و جهيزيه آنچناني مواردي هستند كه باعث كاهش آمار ازدواج مي‌شوند، متاسفانه آمار ازدواج و طلاق در كشور گوياي اين حقيقت تلخ است كه ازدواج 3 درصد كاهش يافته و طلاق 8 درصد افزايش نشان مي‌دهد. در سال‌جاري علل كاهش آمار ازدواج را مي‌توان به دو گروه از عوامل تقسيم كرد: علل محيطي و علل رفتاري.علل محيطي همان بيكاري، گراني مسكن و تورم است و علل رفتاري عبارتند از كمرنگ شدن آرمان‌هاي عاطفي در پيوند زناشويي و اصلي‌ترين دليل رفتاري را در فرايند ترس از مسووليت‌پذيري و فقدان آموزش مهارت‌هاي زندگي باید دانست. جوانان امروزي از اينكه آزادي‌هاي تجرد از آنها سلب شود و تعهد و محدوديت‌هاي تشكيل خانواده آنها را محاصره كند به شدت وحشت دارند و اين موضوع به تربيت خانوادگي بر‌مي‌گردد كه خانواده‌هاي ايراني از واگذاري مسووليت به فرزندان خود كوتاهي مي‌كنند حتي در خريد يك نان يا آب دادن به گلدان‌ها و فعاليت‌هاي اينچنيني به فرزندان‌شان اجازه نمي‌دهند. اينگونه كودكان همين جوانان پر‌توقع و مسووليت‌ناپذيري هستند كه تصور مي كنند زمين و زمان بايد در خدمت آنها باشد، ولي آنها هيچگونه حركتي نكنند. كمرنگ بودن آموزش مهارت‌هاي زندگي از يك طرف از عوامل اصلي كاهش آمار ازدواج است و اين وظيفه آموزش و پرورش و رسانه ها است كه جنبه مهارت بر‌قراري تفاهم در رابطه عاطفي و مراحل تصميم‌گيري را به جوانان آموزش دهند. توصيه مي‌شود مهارت‌هاي زندگي را در خودتان تقويت كنيد و پس از پيدا كردن شغل و درآمد براي ازدواج پيش‌قدم شويد.