بعد از دعوای من و شوهرم پسرم از من می ترسد

تمام موارد اشاره شده در شرح حال، براي كودكي در اين شرايط سني، بسيار سنگين و غيرقابل تحمل است. مشاجره، بر هم خوردن روال عادي زندگي، دور بودن از پدر، زندگي در خانه‌اي ديگر و... هر كدام به تنهايي فاكتوري بسيار تنش‌زا براي كودك خواهد بود و از نظر روانشناختي آسيبي جدي را به او وارد مي‌سازد. واكنش‌هاي كودك در اين سنين، واكنش‌هاي خاصي است. از دست دادن كنترل ادرار، طي كردن سير نزولي يك رفتار، سير قهقرايي يا رو به بدتر شدن، از خواب پريدن، گريه كردن و... هشدارهايي است كه نياز به مداخله روانپزشك كودك و نوجوان دارد، از اين رو ترجيح داده مي‌شود در صورت امكان به جايگاه قبلي بازگرديد تا كودك احساس ناامني از سوي پدر و مادرش نكند. حتي بازگشتن به محيط قبلي نيز نيازمند گذشت چند ماه براي بهبود رفتارهايش خواهد بود همچنين اگر امكان بازگشت به شرايط قبلي وجود دارد بايد والدين آموزش لازم را براي برخورد با كودك ببينند، علاوه بر اين ممكن است كودك نياز به دارو درماني هم داشته باشد و در صورتي كه قرار است والدين از يكديگر جدا شوند بايد ابتدا عهده‌داربودن حضانت كودك مشخص شود و پس از آن اقدامات لازم توسط روانپزشك كودك و نوجوان صورت گيرد تا كودك هرچه سريعتر از اين وضعيت پراسترس خارج شود.