با شوهرم در تربیت فرزندانمان تفاهم نداریم

وقتي دو نفر با هم ازدواج ميکنند، قطعا مثل هم نيستند و دو آدم متفاوتند، اما اين تفاوتها را ميپذيرند و با هم ازدواج ميکنند، اما وقتي فرد سومي به آنها اضافه ميشود که قرار است اين دو آدم متفاوت تربيت او را برعهده بگيرند، تازه اختلافها خودش را نشان
ميدهد.
اينکه فرزند بايد محدود شود يا آزاد باشد، بايد تميز باشد يا هرجور دلش خواست لباس بپوشد، حتي اينکه وقتي زمين ميخورد، بايد او را در آغوش گرفت و نوازش کرد يا بي اعتنا ماند تا ياد بگيرد خودش بلند شود، موضوعات بحث برانگيز بي پاياني در زندگي مشترک خواهند بود که گاه طاقت فرسا و بسيار آسيب زا ميشوند، اما کودک اين اختلاف را ميفهمد و ميداند دو جبهه به وجود آمده است و در اين ميان کاري ميکند که به نفع اوست و در اين ميان والدين هم براي آنکه برنده اين نزاع باشند، سعي ميکنند به وي باج دهند. از سوي ديگر ناهماهنگي بين پدر و مادر قدرت آنها را در کنترل کودک کم كرده و سعي ميکند با پدر و مادر از در لجبازي وارد شود.
کودک در اين فضا ياد ميگيرد که خانه قانون مشخصي ندارد و اصلا دليلي ندارد که مطابق قوانيني رفتار کرد که يک نفر در خانه وضع کرده است.
به طور مثال مادر پسرش را از گرفتن پول توجيبي به خاطر دعوا کردن در مدرسه محروم کند. وقتي پدر معتقد است که پسر بايد بتواند از خودش خوب دفاع کند، يواشکي هم که شده، پولي را که پسرش لازم دارد به او ميدهد.
واقعيت اين است که آسيبي که فرزندان از ناهماهنگي والدين مي بينند معمولا بيشتر از آسيبي است که ممکن است از روش تربيتي يکي از والدين ببينند.
اختلاف نظرها در تربيت کودک ميتواند وي را دچار استرس و اضطراب کند، به فرزند نافرماني را ياد دهد و او را باجگير کند، اما در اين ميان بايد ابتدا مسائل و مشکلات ديگر را از تربيت فرزند جدا کنيم و هر مشکلي که با همسرمان داريم به وقت خودش حل کنيم و کودک را در اين ميان دخيل نکنيم.
با همسرتان صحبت کنيد و از وي بخواهيد فهرستي از انتظاراتي که از فرزند دارد تهيه کند و شما هم همين کار را انجام دهيد و فهرستها را با هم چک کنيد و مواردي که اتفاق نظر داريد کنار بگذاريد، سپس در مورد مسائل مورد اختلاف به تفاهم برسيد.
اما در مواردي هم مجبوريد از موضع خودتان کوتاه بياييد فقط به خاطر منافعي که هماهنگي والدين براي فرزند و تربيت او و نيز ارتباطاش با والدين دارد.
در هر مورد بدون راه حل ميانه، يکي از والدين بايد نظر ديگري را بپذيرد، اما اين را به خاطر داشته باشيد که اگر اين تفاهم و هماهنگي نباشد در آينده به مشکلات لاينحلي ميرسيد که نميتوانيد براي آن چاره اي بينديشيد، پس گذشت در کودکي بسيار بهتر از بن بستهايي است که در بزرگسالي فرزندتان با آنها روبه رو خواهيد شد.