به خانمی که ترک منزل کرده نفقه تعلق می گیرد

بله، از آنجا که یکی از حقوق اصلی و مسلم زوجه دریافت نفقه است و هیچ توافق و قراردادی نمی‌تواند باعث از بین رفتن این حق شود و تا آن زمان که زوجه زیر یک سقف مشترک با همسرش زندگی می‌کند، مستحق دریافت نفقه است، مگر اینکه ناشزه شود و منزل همسر را بدون هیچگونه دلیل و عذر موجهی ترک کند، در حالت نشوز، زن مستحق هیچ نفقه‌ای نیست. البته شایان ذکر است تا زمانی که زوج به این امر اعتراف نکرده و این مساله ترک منزل زوجه را در دادگاه مطرح نکند زوجه مستحق دریافت نفقه است. در واقع حکم عدم دریافت نفقه نیازمند صدور حکم قطعی ناشزه بودن زوجه است. اگر زن و شوهر به دلیل اختلافات واقع شده به دادگاه مراجعه نکنند و مساله قانونی نباشد، مادامی که حکم ناشزه بودن زوجه صادر نشده، می‌تواند ادعای دریافت نفقه کند، لذا شایان ذکر است افرادی که خود واقف و مطلع هستند که اختلاف آنها هیچ سرانجامی نداشته و هرگز به صلح و ادامه زندگی مشترک منجر نمی‌شود و هیچ امیدی برای ادامه نیست، می‌توانند به مجرد ترک منزل زوجه، ابتدا اظهارنامه قانونی برای وی ارسال کنند که شما منزل مشترک را ترک کرده و مطابق عقدنامه مقرره موظف هستید ظرف یک هفته به منزل برگردید. رسید این اظهارنامه قانونی و کپی متن آن برای دادگاه مهم و ضروری است، چراکه وجود و ارائه این رسیدها به دادگاه مربوطه نشان‌دهنده اقدام قانونی زوج و در عین حال حسن‌نیت وی برای ادامه این زندگی مشترک است و برای دادگاه رسیدگی‌کننده وقتی محرز شود که زوجه حاضر به برگشت نیست، حکم ناشزه بودن وی را صادر می‌کند. از زمان صدور حکم نشوز، زوجه مستحق دریافت هیچ نفقه‌ای نیست، اما قبل از آن می‌تواند ادعای دریافت نفقه را مطرح کند، بهتر است برای اینکه افراد در دادگاه‌ها کمتر دچار چالش شوند، اقدامات قانونی خود را سریع و بدون وقفه انجام دهند، چراکه عدم ارسال اظهارنامه قانونی و عدم مراجعه به دادگاه نشانه‌هایی است که قاضی ممکن است به این علم برسد که آنها دچار مشکل نبوده‌اند. البته شهادت شهودی که ناظر و شاهد ترک منزل زوجه بوده‌اند، قطعا اگر شهادت آنها از نظر قاضی معتبر باشد، موثر است و قاضی رسیدگی‌کننده به همه دلایل و شواهد در صدور حکم قطعی توجه می‌کند.