این مطلب از گروه وب گردی تهیه شده و فقط جنبه سرگرمی دارد
پاسخ تند پرستو گلستانی به اظهارات بهاره رهنما علامتی از شرافت و صداقت در تو یافت نمی شود ... نمک پاش دل ریش مردم روزگارت نباش...
پاسخ تند پرستو گلستانی به انتقاد بهاره رهنما درباره بیدست و پا بودن افراد پس از ۳۰ سال کار، جنجالی شد و بازخوردهای زیادی در فضای مجازی به همراه داشت.

بررسی زندگی و حرفه پرستو گلستانی
پرستو گلستانی که در تاریخ 11 خرداد 1347 در تهران به دنیا آمده، از بازیگران شناخته شده سینما و تئاتر کشور است. او سابقاً همسر بهروز بقایی بوده و نسبتی نیز با شاعر نامدار، مهدی اخوان ثالث دارد. پس از جدایی از همسرش، پرستو گلستانی دوباره ازدواج نکرده و زندگی مستقل خود را ادامه داده است.
تحصیلات و روند حرفهای
این هنرمند برجسته دارای مدرک لیسانس بازیگری و کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی است و همچنین دورهای دو سال و نیمه را در مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما گذرانده است. مهارتهای او در دنیای هنر با تجربه بازی در تئاتر از سال 1365 و شروع فعالیتهای سینمایی در سال 1369 با فیلم «مجنون» از رسول ملاقلی پور شکل گرفت.
اولین تجربهها در دنیای هنر
پرستو گلستانی نخستین تلاشهای خود در زمینه تئاتر را از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و به مرور وارد سینما شد. همین روند باعث شد او به یکی از چهرههای مطرح حوزه هنر تبدیل شود.
بهاره رهنما در لایوی در اینستاگرام گفته بود که اگر کسی بعد از 30 سال کار به جایی نمی رسد بی دست و پاست که البته بعدا اعلام کرد منظورش چیز دیگری بوده است. پرستو گلستانی پست زیر را در پاسخ اظهارات عجیب بهاره رهنما منتشر کرده و نوشت:
بی مقدمه:
در مورد آن، که تصویری از بی دست پایی را از نظرگاه شخصی خود -و هم مسلکان این روزگاری اش- ترسیم کرد.
_________________
این چه جور آدمی است که خود را هنرمند فرض می کند و -به قول خودش-
بعد سی سال هنوز نمی فهمد که از راه هنر واقعی، البته در ایران، نمی شود
-و تاریخ می گوید، تا امروز نشده است-
به زندگی و رفاه -حتی از نوع مختصرش- رسید. شنیدیم، دیدیم و همچنان می شنویم و می بینیم که هیچ اهل واقعی هنر و شعور و فرهنگ در این مملکت روزگار به رفاه، حتی نسبی نمی گذراند.
هنرمندها و کلاً آدمها نمی توانند با درآمد بازیگریِ واقعی -و حتا کارمندی و کارگری و…- روزگار به رفاه -حتی نسبی- بگذرانند.
تو در جهانی زندگی می کنی که معیارهایت یا ایرانی نیست یا علامتی از شرافت، صداقت، سلامت، نجابت در آن «یافت می نشود».
پس ای هنری زن،
به رفاه خودت برس و نمک پاش دل ریش مردم روزگارت نباش.
ارسال نظر