مغز ما عاشق آهنگهای غمگین است / دلیلش چیست؟
رکنا: موسیقی غمگین بهدلیل ایجاد حس همصدایی، امنیت هیجانی و کمک به پردازش و معنابخشی احساسات پنهان، برای بسیاری از افراد جذاب و آرامبخش است.
به گزارش رکنا، بررسیهای روانشناسی نشان میدهد جذابیت موسیقی غمگین برای انسانها برخلاف تصور عمومی، ناشی از تشدید رنج نیست؛ بلکه این نوع موسیقی نقش یک «پناهگاه هیجانی» را ایفا میکند و به افراد امکان میدهد احساسات پنهان خود را در فضایی امن پردازش کنند.
متخصصان میگویند موسیقی غمگین مکانیزمهایی فعال میکند که به تنظیم بهتر هیجانها کمک میکند.
۱. همصدایی و اعتباردهی هیجانی: موسیقی احساسات ناگفته را به زبان میآورد و همین امر باعث میشود افراد تجربههای درونی خود را معتبر بدانند، در نتیجه اضطراب ناشی از سرکوب کاهش مییابد.
۲. تنظیم هیجانی شبهاجتماعی: شنوندگان با موسیقی رابطهای نمادین برقرار میکنند؛ گویی همراهی دارند که بدون قضاوت، غمشان را میفهمد. این سازوکار در شرایط کمبود حمایت اجتماعی کارآمدتر میشود.
۳. کمک به نامگذاری احساسات: موسیقی برای افرادی که در بیان هیجانات مشکل دارند—مانند کسانی که دچار کمبود واژگان هیجانی هستند—بهمنزله ابزاری برای نمادپردازی و درک احساسات عمل میکند.
۴. نقش در معناسازی و هویتروایی: بسیاری از افراد با شنیدن موسیقیای که روایت مشابه تجربه شخصیشان دارد، میتوانند هویت عاطفی خود را بازسازی و تجربههای دشوار را معنابخش کنند.
۵. ایجاد حس امنیت هیجانی: کارشناسان معتقدند ترس اصلی افراد «تنهایی در تجربه غم» است، نه خود غم. موسیقی نوعی حضور نمادین و بدون مداخله ایجاد میکند که کارکردی شبیه «پناهگاه هیجانی» در نظریه دلبستگی دارد.
به گفته روانشناسان، موسیقی غمگین همچون آینهای صادق عمل میکند؛ ابزاری که احساسات پنهان را آشکار و امکان مواجههای امن و سازنده با غم را فراهم میآورد—البته به شرط آنکه جایگزین حمایت واقعی نشود، بلکه در کنار آن مورد استفاده قرار گیرد.
سمیه یقینی دانشجوی دکترا روانشناسی معاونت اجتماعی کلانتری 113 بازار
ارسال نظر