یک فعال صنفی حوزه پرستاری در گفت و گو با رکنا:
کرسی خالی پرستاری در نشست تعیین تعرفههای تشخیصی ، درمانی و پرستاری سال ۱۴۰۵ / وقتی برای پرستاران تصمیم میگیرند، اما خودِ پرستاران حضور ندارند !
رکنا: یک فعال پرستاری گفت: در جلسه تعیین تعرفههای ۱۴۰۵، هیچ نمایندهای از پرستاران حضور نداشت؛ و این غیبت نشاندهنده بیتوجهی ساختاری به پرستاری و ضرورت اصلاح فوری مدیریت و جایگاه این گروه در نظام سلامت است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری در گفت و گو با رکنا گفت: یکصد و هفتمین جلسه شورای عالی بیمه سلامت کشور با موضوع تعیین تعرفههای خدمات تشخیصی، درمانی و پرستاری سال ۱۴۰۵ در تاریخ ۱۴۰۴/۰۹/۰۸ برگزار شد. با وجود حضور نمایندگان سازمانها و نهادهای مختلف، جای بزرگترین گروه ارائهدهنده خدمات سلامت کشور یعنی پرستاران کاملاً خالی بود و این موضوع با واکنش و انتقاد گسترده جامعه پرستاری روبهرو شده است.
وی در ادامه افزود: نکته قابل تأمل آن است که ریاست شورای عالی بیمه سلامت برعهده وزیر بهداشت ، آقای دکتر ظفرقندی، است؛ با این حال هیچ نمایندهای از جامعه پرستاری، معاونت پرستاری یا سازمان نظام پرستاری در این جلسه حضور نداشت. این در حالی است که بخش اعظم خدمات بالینی و درمانی کشور توسط پرستاران ارائه میشود و حذف صدای آنان در فرآیند تصمیمسازی، عملاً نادیده گرفتن یک رکن حیاتی نظام سلامت است. متأسفانه، به نظر میرسد ضعف عملکردی معاونت پرستاری و سازمان نظام پرستاری به تصمیمگیران این فرصت را داده تا پرستاری را هرچه بیشتر به حاشیه برانند.
اسماعیل شریعتی تاکید کرد: معاونتی که سالهاست یکی از عوامل اصلی استمرار مشکلات پرستاری بوده، نه اصلاح شده و نه تعیین تکلیف؛ و این وضعیت، دست وزارت بهداشت را برای حذف پرستاری از فرآیندهای کلیدی باز گذاشته است. وزیر بهداشت با عدم تعیین تکلیف معاونت پرستاری و تداوم استفاده از معاون پرستاری دوره دکتر عیناللهی ، دورهای که بیشترین آسیبها ، اعتراضات و اعتصابات تاریخ پرستاریکشور در آن رخ داد روزبهروز در حال تضعیف پرستاری کشور است و این پرسش جدی مطرح است که این روند تا کجا و به چه هدفی قرار است ادامه یابد؟
این فعال پرستاری همچنین افزود: از سوی دیگر، در جلسه اخیر، رئیس سازمان نظام پزشکی و معاونت درمان وزارت بهداشت حضور داشتند، اما رئیس سازمان نظام پرستاری و معاونت پرستاری غایب بودند. این تفاوت آشکار در نحوه مواجهه با دو گروه اصلی نظام سلامت، نشانهای از بیتوجهی ساختاری و برنامهریزیشده به پرستاری است. بیاعتنایی به مهمترین گروه ارائهدهنده خدمات سلامت، در کنار بهرهبرداری از ضعف مدیریتی نهادهای پرستاری، نباید منجر به تضییع حقوق پرستاران شود.
او در پایان گفت: پرستاران انتظار دارند اگر معاونت پرستاری و سازمان نظام پرستاری از سوی وزارت بهداشت جدی گرفته نمیشوند ، حداقل یک نماینده از پرستاران بالین در چنین جلسات مهمی حضور داشته باشد تا صدای واقعی پرستاران در فرآیند تصمیمسازی شنیده شود. این تجربه بار دیگر ثابت کرد که پرستاری کشور نیازمند اصلاحات جدی، استقلال ساختاری، و مدیریتی توانمند و مطالبهگر است؛ مدیریتی که بتواند جایگاه واقعی پرستاری را در نظام سلامت احیا کند و اجازه ندهد بزرگترین گروه سلامت کشور، در تصمیمگیریها نادیده گرفته شود.
ارسال نظر