تمجید حبیب رضایی از استاد بی بدیل سینما و تئاتر +عکس

وی در توضیحات این پست نوشت:

استاد بی بدیل جناب بیضائی،قطعا یکی از انگشت شمارترین سلاطین و غول های عرصه قلم است تا ابد.به بهانه درجه دکترایی که به حضور در دستان ایشون مفتخرشده: "نوشتن، یگانه ترین و ماندگارترین ردپای بشر است در جهان هستی"

این شعارکنفرانس جهانی فلاسفه در قرن21 بودکه در سال 2004 برگزار شده.

میشه اصلا مهم نباشه که چه کسی یا کسانی این عبارت رو گفتن.... میشه اصلا فراموش کرد که خداوند به قلم ،قسم یاد کرده....میشه به یاد نیاورد که همه دانشمندان؛محققین وحتی پیامبران خدا،وقتی حرفاشون سندیت پیدا می کنه که جائی نوشته بشه!!! میشه اصلا توجه نکنیم که حافظ یا مولانا یا شکسپیر یاهمه بزرگان....اگه نمی نوشتند،

..الان ما چه جهانی می داشتیم.. میشه این اصل رو بی اهمیت فرض کرد که ثابت کرده اند، نوشتن حتی از آتش هم برای انسان فرایند خلاقانه تر وبی نظیر تری بوده است... چون اتش در طبیعت بوده .. ساده ترین شکلش صاعقه است. فقط باید در اختیار قرار می گرفته.... حتی تکلم و حرف زدن ، امروز معلوم شده در دیگر موجودات نیز کاملا وجود داشته و دارد....

..اما نوشتن ، نه تنها در طبیعت نمونه ای ندارد بلکه از هر فعل دیگری انسا نی تر است.

میشه امروز روز ، روزمره گی رو علم کرد و هزار هزار نیاز واجب تر و شاید

در لحظه ،حیاتی تر رو ردیف کرد و ثابت کرد:

..ای بابا دل خوش سیری چند؟... نوشتن هم شکم سیر و دل خجسته می خواد.... و شاید خیلی بهتر میشه اگه همه "میشه " های بالا رو با علامت سئوال خوند... ..در هر حال برای نگارنده ،"نوشتن" مثل یه قول و قرار و پیمان ازلی ابدی می مونه..

یه "اتفاق" یا یه "زایمان" یا یه " ثبت است بر جریده عالم .." یا خلاصه یه ردپائی که وقتی جائی جا می ذاری دیگه به بودن و نبودن تو وابسته نیست.

. به نظرم خیلی خیلی خوشبختندو البته بی جانشین، کسائی که بیشتر و بهتر از حرف زدن(که باد هواست)

،می تونند بنویسند......همینطوری خواستم یادمون بمونه که به نوشته های واقعی، اعتناء کنیم.و اهل قلم رو، اونایی که به سرزمین کلمات حرمت مضاعف می بخشند، روی سر بذاریم همین.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.