حدادی: از رکوردم در مسابقات مشهد راضی نیستم/ خودم توقعات را بالا بردم/ در استعدادیابی بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم

احسان حدادی در گفت‌وگو با رکنا، در خصوص عملکرد خودش در مسابقات بین‌المللی دوومیدانی جام امام رضا (ع) اظهار داشت: از رکوردم در مسابقات به هیچ عنوان راضی نیستم. البته باید این را هم دانست سال گذشته از ناحیه کمر دچار مشکلاتی بودم و این موضوع مقداری در نحوه تمرینات من تاثیر منفی گذاشته بود اما خداراشکر با پشت سر گذاشتن آسیب‌دیدگی وضعیتم بهتر از گذشته است. رقابت خوبی بود و رقبا هم نمایش خوبی داشتند.

وی افزود: بعد از مدت‌ها بود که مسابقه می‌دادم و زمان می‌برد که به اوج برسم. تمام برنامه ما بازی‌های آسیایی بود که آن هم به تعویق افتاد و همین امر یک مقدار برنامه‌های ما را‌‌‌‌‌‌‌‌ بهم ریخت زیرا من تمام توانم را‌‌‌‌‌‌‌‌ برای هانگژو گذاشته بودم که به تعویق افتاد. حالا برنامه بعدی ما این است که یک مسابقه را‌‌‌‌‌‌‌‌ در شهرستان منجیل گیلان برگزار کنیم و پس از آن هم بازی‌های کشورهای اسلامی در پیش داریم که تلاش می‌کنم با بهترین شرایط در آنجا حضور پیدا کنم.

نایب قهرمان المپیک در مورد انتقادها نسبت به رکورد پایین او اینطور گفت: از نظر من 61 متر پرتاب خوبی است زیرا در دوره پیش بازی‌های آسیایی به جز خود من که حدود 65 متر پرتاب کردم، سایر رکوردها پایین بود. حتی اکنون هم 61 متر یک رکورد عالی برای ثبت مدال طلا در بازی‌های آسیایی و همچنین قهرمانی آسیا است. شاید برخی پرتابگران آسیایی در کشور خودشان به چنین حد نصابی برسند اما در آسیا کسی نیست که این عدد خیلی نزدیک باشد. شاید در آینده کسی پیدا شود که بیشتر از این پرتاب کند.

حدادی افزود: من با ثبت حد نصاب 69 متر توقعات را بالا بردم و گرنه در ایران تا پیش از من تمام رکوردها بین 60 تا 61 متر بوده است. در بازی‌های آسیایی بوسان نفر اول با پرتاب 60 متر صاحب مدال طلا شد و من در 2006 دوحه قطر با رکورد 63 متر نخستین مدال طلای آسیایی خودم را صید کردم. این که می‌گویند رکوردهایم پایین است تعریف خاصی ندارد.

وی درباره اینکه عملکرد رقبا را چگونه دید، اینطور پاسخ داد: رقبا کار خودشان را می‌کردند وگرنه چندان مطرح نبودند. دوومیدانی مانند رشته وزنه‌برداری، رشته‌ای رکوردی است و هر کسی که رکوردش بهتر باشد قاعدتأ به عنوان نخست خواهد رسید. البته ناگفته نماند سطح دوومیدانی ما همین است زیرا خیلی خوب در بحث استعدادیابی خیلی خوب عمل نکرده‌ایم. یکسری انتقادات می‌شود نتایج ضعیف است دلیل این هم مشخص است چون در 10 سال گذشته مسئولان نسبت به کشف استعدادها بی توجه بودند و همین اتفاق لطمه بدی به دوومیدانی در شرایط فعلی وارد کرده است. خدا به مردی مانند علی کفاشیان اجر بدهد که 12 سال پیش پی ریزی خوبی در رشته اول المپیک ایجاد کرد و ثمره آن این شد به افتخارات خوبی در المپیک، قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیا یا مسابقات جهانی دست پیدا کردیم. 

دارنده مدال برنز قهرمانی جهان افزود: بعد از آن شرایط به حال خودش رها شد وشرایط فعلی واقعأ قابل پذیرش نیست. کسی می‌تواند نظر کارشناسی بدهد که در المپیک یا جهانی دارای مدال باشد. البته قصد بی احترامی به کسی را ندارم اما مسئولان به جای اینکه در بحث استعدادیابی و کشف نبوغ موفق شوند بر عکس آن عمل کردند. واقعأ استعدادیابی درست نبود که اکنون از داشته‌های خودمان به شکل خوب برداشت کنیم.

رکورددار پرتاب دیسک آسیا درباره دیدار خود با رییس کنفدراسیون دوومیدانی آسیا تصریح کرد: بالاخره حق بالاترین نهاد دوومیدانی آسیا نشانگر ارزش و اعتبار بالای این مسابقات است و گرنه او آدمی نیست به هر مسابقه‌ای برود. او حس کرد این رقابت‌ها مفید است که به ایران آمد. طی صحبت‌هایم او خیلی تمایل دارد از من استفاده کند، زیرا صحبت او این بود پس از خداحافظی ورزشکاران به دنبال سرمایه‌گذاری در بخش اقتصادی قدم می‌گذارند. من به او اطمینان دادم نه به عنوان مربی بلکه در عرصه مدیریتی هر کاری از دستم بر بیاید برای پیشرفت این رشته انجام خواهم داد.

قهرمان بازی‌های آسیایی جاکارتا ادامه داد: رشته دوومیدانی بیشتر در انحصار کشورهای اروپایی و آمریکایی است و به نظرم ورزشکاران باید به آنجا بروند تا در کنار ورزشکاران آن‌ها کسب تجربه کنند. باید در بخش مربیگری هم مربیانی به آسیا ورود کنند که مربیان ما در کنار آن‌ها قرار بگیرند و از آن‌ها نکات یاد بگیرند و پس از اینکه مربیان پخته شدند بگوییم در بحث مربگیری خود کفا شده‌ایم و دیگری نیازی به جذب مربی خارجی نیست.

 قهرمان پرتاب دیسک آسیا در مورد اینکه حضورش در آمریکا به کجا رسید، گفت: قرار است در تهران در اینباره جلسه داشته باشیم و به جمع‌بندی برسیم. 

وی در پایان درباره اینکه سطح مسابقات چگونه بود، اظهار داشت: رکوردها در سطح همین مسابقات بود نه المپیک! اگر مسابقه خوب می‌خواهند باید پول زیاد هزینه کنند تا بتوان بهترین دوومیدانی‌کاران دنیا را به حضور در ایران مجاب کرد. این اتفاق هم باید از طریق حامی مالی صورت بگیرد. امیدوارم شرایط دوومیدانی ما روزی طوری شود که به آن افتخار کنیم.

انتهای پیام/