مادرى رختش براش اندازه بود. بوى نون گرم و ترد و تازه بود. از قشنگى نسبتى با ماه داشت. روى تخم چشم عالم جاه داشت. تا خدا هست و خدائى میکنه. لاى شعرام پادشاهى میکنه. مادرم رفت و منو تنها گذاشت….. یادش گرامى باد“اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید

 

کدخبر: 446393 ویرایش خبر
لینک کپی شد

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید:

آیا این خبر مفید بود؟