رونمایی علی پروین از غول خودرویی اش / سلطان خودرو ندارد تانک 6 در دارد + عکس ها

علی پروین  متولد ۳ مهر ۱۳۲۵ در شهر تهران، مشهور به سلطان، بازیکن، کاپیتان و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس تهران است. او تقریباً تمام مدت بازیکنی خود را به مدت ۱۸ سال در باشگاه پرسپولیس گذرانید و به مدت ۱۷ سال سرمربیگری این تیم را در سه مقطع جداگانه به عهده داشت. وی بعد از فرشاد پیوس بیشترین گل زده برای پرسپولیس در تاریخ فوتبال این باشگاه را دارا است.

حضور در تیم ملی

علی پروین ده سال به طور مداوم بازیکن تیم ملی کشورمان ایران بود و با تیم ملی سه بار قهرمانی در آسیا را تجربه کرده است و در جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۶ بهترین بازیکن این تورنمنت شد و از نفرات تاثیر گذار در تیم ملی بود به گونه‌ای که در فینال گل پیروزی بخش تیم ملی را به ثمر رساند و باعث قهرمانی تیم ملی شد.

حضور در جام جهانی

پروین در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین در هر سه بازی حضوری کامل داشت و کاپیتان تیم ملی کشورمان ایران در این تورنمنت مهم بود.

آمار بازی ملی و گل زنی

علی پروین ۷۶ بازی ملی و ۸ گل در رده بزرگسالان در کارنامه خود دارد.

مربی گری

علی پروین با به دست آوردن ۱۵ جام قهرمانی به‌عنوان سرمربی پرسپولیس، پرافتخارترین سرمربی تاریخ این باشگاه است. علی پروین از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ به مدت ۴ سال سر مربی تیم ملی فوتبال ایران بود و در سال ۱۹۹۰ میلادی توانست فوتبال ایران را به عنوان قهرمان بازی‌های آسیایی پکن برساند. داستان فوتبالیست شدن علی پروین و حبیب روزبهانی گل زردی؛ کودکی علی پروین و پاره شدن توپ علی پروین توسط حبیب که در همسایگی علی پروین زندگی میکرد باعث شد او تبدیل به جواهری در فوتبال ایران و آسیا شود و نامی پایدار در تاریخ فوتبال ایران شود.

علی پروین از جمله فوتبالیست های پر افتخار ایران در عرصه باشگاهی و ملی است. در ادامه به گوشه ای از افتخارات او اشاره می شود.

قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با پیکان (۱۹۶۹)، قهرمانی در جام دوستی با تیم پیکان (۱۹۶۹)، قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۳)، قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۵)، قهرمانی در جام وحدت با تیم پرسپولیس (۱۹۸۱)، قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)، قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)، قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۶)، قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)، قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)، قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)، قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۸)، قهرمانی در جام ۱۷ شهریور با تیم پرسپولیس (۱۹۸۹)، جام برندگان جام آسیا با تیم پرسپولیس (۱۹۹۱)، قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۹۲)، قهرمانی در لیگ آزادگان با تیم پرسپولیس (۱۹۹۸–۱۹۹۹)، قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر فوتبال ایران با تیم پرسپولیس (۲۰۰۱)، قهرمانی در جام منطقه‌ای با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)، قهرمانی در جام کوروش با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)، شرکت در بازی‌های المپیک ۱۹۷۲ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)، قهرمانی در جام ملت‌های آسیا با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)، قهرمانی در بازی‌های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)، شرکت در بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)، گلزنی برای تیم ملی فوتبال ایران در بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ برابر تیم لهستان (۱۹۷۶)، قهرمانی در جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)، بازی در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ آرژانتین با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۸) و قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ با تیم ملی فوتبال ایران به عنوان سرمربی (۱۹۹۰) از جمله افتخارات اوست.