درددل‌های رضا رویگری در 77 سالگی/آواز دهل شنیدن از دور خوش است...

6 دی زادروز رضا رویگری هنرمندی پیشکسوت و نام آشنا بود که در عرصه‌های مختلف فرهنگی و هنری فعالیت داشته اما ما او را بیشتر به عنوان یک بازیگر پیشکسوت می‌شناسیم. رضا رویگری متولد 6 دی ماه سال 1325 است، او علاوه بر بازیگری خواننده و نقاش خوب و شناخته شده‌ای بود. به بهانه تولد رضا رویگری به بررسی اجمالی شرایط فعلی این هنرمند و بی‌مهری‌هایی که بعضا به پیشکسوتان هنر می‌شود و همچنین لزوم توجه مسئولین به شرایط معیشتی هنرمندان پیشکسوت می‌پردازیم.

از ماندگارترین آثار او به عنوان خواننده می‌توان از سرود «الله‌الله» یاد کرد. رویگری در فیلم‌های مطرحی چون اجاره‌نشین‌ها، عقاب‌ها، و یوزپلنگ، کانی مانگا،بوتیک، مختارنامه و به کجا چنین شتابان نقش‌آفرینی کرده است.

او در سال 1382 برای بازی در فیلم سینمایی بوتیک نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشن سینمای ایران شد اما پارسا پیروزفر در همان سال برای بازی در فیلم سینمایی «مهمان مامان» تندیس زرین را از آن خود کرد.

رویگری همچنین با بازی درخشانی که در سریال مختارنامه در نقش «کیان ایرانی» داشت بیش از پیش مورد توجه مخاطبین قرار گرفت بطوری که هنوز بعد از گذشته حدود 10 سال از پخش اولیه سریال مختارنامه، همچنان در بازپخش‌هایی که این سریال دارد بازی او در نقش کیان مورد تمجید و توجه مخاطبین قرار می‌گیرد.

رضا رویگری در مصاحبه کوتاهی با اشاره به این نکته که در طول 77 سالی که از عمرش می‌گذرد، تمام ژانرها و فعالیت‌های هنری خود را دنبال کرده و در حال حاضر کاری نیست که حسرت انجام آن را داشته باشد.

وی با اشاره به این نکته که در حال حاضر بیکار است و مشغول فعالیت خاصی نیست، افزود: خیلی‌ها فکر می‌کنند ما چون بازیگر هستیم زندگی و شرایط خیلی خوبی داریم، لازم می‌دانم که خطاب به این عزیزان بگویم «آواز دهل شنیدن از دور خوش است».

رویگری در انتها آروزی شادی و سلامتی برای همه مردم ایران و هوادارنش کرد.

رویگری که زمانی برای خود سوپراستار محبوبی بود و جزو بازیگران پرکار سینما و تلویزیون به حساب می‌آمد به یک باره، سکته کرد و متاسفانه ویلچر نشین شد.

بعد از گذشت حدود 9 سال از عارضه سکته رضا رویگری، کیان ایرانی «مختارنامه» حال و روز خوبی ندارد و افراد مختلفی در حال سوء استفاده از این وضعیت و شرایط سخت او هستند. «هنر» قرار بود زیبایی بیافریند و «هنرمند» نیز تلاش می‌کرد تا زیبایی‌ها را برای مخاطب نمایش دهد. اینکه مقام یک هنرمند به یک باره و با یک بیماری به ناگهان فرو بریزد و بعضا حتی هنرمندان و فیلمسازان از شرایط او برای بازی در آثارشان سو استفاده کنند و هنرمند به دلیل نداشتن پشتوانه مالی حاضر به پذیرفتن شرایط باشد مسئله ای که مسئولین فرهنگی کشور باید راه حلی برای آن پیدا کنند.

قرارداد هنرمندان و بازیگران امروز قابل مقایسه با چیزی که هنرمندان پیشکسوت در زمان اوج شهرت خود دریافت مکی‌کردند نیست، این افراط و تفریطی که در فضای هنری جامعه حاکم است، این پول‌های بی حسابی که در پروژه‌های امروزی جابه جا می‌شوند و در مقابل شرایط دشواری که پیشکسوتان دارند جای تامل و نظارت بیشتری دارد. چرا هنرمند باسابقه کشور ما حتی بیمه بازنشستگی ندارد و هنرندی که با تازگی چهره معروف شده حقوق یک ماهش با هزینه های چندین ساله یک پیشکسوت برابری می‌کند؟

رضا رویگری همچون خیلی از هنرمندان پیشکسوت دیگر چهره شریف و مردمی است و انتظار می‌رود مسئولین از سرمایه‌های هنری خود بیشتر حمایت کنند، قبل از از دست رفتن آن‌ها هوایشان را داشته باشید که ممکن است در فقدانشان حسرت زیادی برای کارها و خدماتی که می‌توانستید ارائه کنید و دریغ کردید بخورید.