فیلم اولین زایمان طبیعی خانم بازیگر در سینمای ایران / باور نمی کنید!

 نمایش اولین زایمان طبیعی در سینمای ایران اتفاق افتاد. نمایش اولین زایمان طبیعی در سینمای ایران با فیلم بی مادر بود. نمایش اولین زایمان طبیعی در سینمای ایران شوکه کننده بود. جزئیات بیشتر از نمایش اولین زایمان طبیعی در سینمای ایران را در ادامه ببینید.

اولین فیلم زایمان طبیعی در سینمای ایران

اولین بخش «نقد سینما » به میز سینمای ایران اختصاص داشت که محمد صابری روزنامه‌نگار سینمایی میزبان سیدمرتضی فاطمی کارگردان فیلم سینمایی «بی‌مادر» شد.

سیدمرتضی فاطمی ابتدا بیان کرد: همیشه به این فکر می‌کردم که روزی باید فیلم بسازم و هدفم این بود که تجربه‌های زیسته‌ام را در قالب بزرگ‌تر و پُرمخاطب‌تر با دیگران به اشتراک بگذارم‌. منتظر فرصتی بودم که این کار را انجام دهم و زمان کرونا بهترین فرصت بود که از سکوت و تنهایی بهره ببرم و در خلوت خود متمرکز بنویسم.

وی ادامه داد: این فیلم محصول زیسته من است. این اثر از یک فلسفه‌ای تبعیت می‌کند و دنبال بیان مطالبی نبود که مخاطب پس بزند؛ اینکه انسان‌ها مجموعه ای از بیچارگان هستند که مجبورند کُنش کنند. من در فیلمم آدم بد ندارم و در اجرا و تدوین تلاش کردم به روایت وفادار باشم.

کارگردان «بی‌مادر» با بیان اینکه نگاه پست مدرنی به حقیقت و زندگی دارد، تصریح کرد: از نظر من انسان بین ۲ جبر تولد و مرگ قرار گرفته است. همچنین ژنتیک، زیست‌جهان، جغرافیا و ..‌. دست انسان نیست اما به این معنا نیست که انسان اختیار ندارد. نگاه من این است که یک چیزهایی در هر حال دست آدم نیست اگر این اتفاق به فیلم ضربه می‌زند که اشتباه است اما اگر نه، یعنی من درست رفتم. «بی‌مادر» در ۶ ماه اخیر در ۴ جشنواره حضور داشته که در سه رویداد جایزه برده است. اما نظر من این است که این نگاه کار می‌کند و در خارج از ایران بیشتر طرفدار دارد.

فاطمی درباره معنادار بودن رنج کاراکترها مطرح کرد: ما در سینما قرار نیست به چیزی پاسخ بدهیم بلکه باید سوالی را طرح کنیم و با صدای بلند بپرسیم، مثلا اینکه انسان‌ها تا کجا باید به قرارها و قول‌هایشان پایبند باشند؟ من دنبال معنادار بودن و پاسخ نبودم اما معتقدم کاراکتر «مهروز» معنای بزرگی را به مخاطب می‌دهد.

وی در ادامه گفت: نزدیک به ۷ دقیقه از فیلم «بی‌مادر» در ایام جشنواره کوتاه شد و ما برای اولین بار صحنه زایمان طبیعی را در سینمای ایران می‌بینیم. همکاری‌های بسیاری برای این اتفاق رخ داد چون اگر نمی‌دیدیم، برخی سکانس‌ها شاید معنایی پیدا نمی‌کرد.

فاطمی یادآور شد: تنهایی یک بحران و آسیب دنیای مدرن است که به غلط ترویج و تبلیغ می‌شود. من به شدت تنهایی را می‌پسندم؛ اما معادل کردن واژه تنهایی با انزوا، همان چیزی است که انسان مدرن از آن رنج می‌برد. از نظر من انسان در جزیره انسان نیست و در اجتماع تبدیل به انسان می‌شود اما نیاز به خلوت دارد. افراد باید بدانند جز خودشان و نزدیک‌ترین دوستان و خویشاوندان قرار نیست کسی باری از دوش کسی بردارد و آنجاست که انسان با تنهایی مواجه می‌شود.

در ادامه محمد صابری اظهار کرد: حس من نسبت به «بی‌مادر» دوگانه است. من سه بار فیلم را دیدم و در هر نوبت این اثر در لحظاتی من را درگیر کرد. «بی مادر» از منظر فیلم اول یک فیلمساز نقاط قوت و ضعفی دارد. این اثر به لحاظ نماهای بصری یکی از بهترین فیلم‌اولی‌هاست و از مسعود سلامی به عنوان فیلمبردار جز این انتظار نمی‌رفت که تلاش کرد فیلم تماشایی شود. همچنین موسیقی نیز تاثیرگذار بوده است.

وی یادآور شد: اما آنجا که بناست رابطه علت و معمولی بین کاراکترها شکل بگیرد، از نظر من اتفاق نیفتاده است و احساس مخاطب را چندپاره و دچار گسست می‌کند. این جهانی که خلق شده به جهت علت و معلولی یک‌پارچه نیست و تصمیم کاراکترها متکی بر شخصیت‌شان نیست. همین باعث احساس دوگانگی مخاطب می‌شود.

همچنین امیررضا مافی میزبان برنامه عنوان کرد: به نظر می‌رسد که کارگردان «بی‌مادر» معتقد است که ما در جهانی زندگی می‌کنیم که جبر بر ما مستولی است و شخصیت‌ها بنا بر جبر حاکم رفتارهایی انجام می‌دهند. این جبر در قیاس با اختیار باید دیده شود و بنا بر نگاه پست‌مدرن کارگردان باید دید که سویه بعد از جبر برای او اختیار است؟