فیلم/ یادی کنیم از اجرای جاودان و احساسی تصنیف «نی‌زن» حضرت حافظ توسط خسروی آواز ایران، استاد محمدرضا شجریان

تصنیف «نی‌زن» یکی از آثار برجسته موسیقی ایرانی است که با شعری از حضرت حافظ ساخته شده، و معانی همچون فراق، عذاب درونی و گفت‌وگوی انسان با رنج‌هایش را به شکل بی‌نظیری منعکس می‌کند. نی، در این اثر نمادی از جان زخم‌خورده و زبان دل است؛ سازی که با هر ناله، حکایتی کهنه از درد و اشتیاق را روایت می‌کند.

نگاهی به اجرای بی‌نظیر شجریان

استاد محمدرضا شجریان به این قطعه روحی تازه بخشیده؛ صدایی که نه‌تنها شعر حافظ را می‌خواند، بلکه با تمام وجود آن را احساس می‌کند. دقت در تحریرها، کنترل بی‌نقص در اوج و فرودها و تسلط بی‌نظیر بر تلفظ کلمات، شنونده را با عمق بیشتری به فضای اثر می‌کشاند و هر مصرع احساسی نو از معنا را به او القا می‌کند.

ترکیب اصوات و عمق موسیقی

از دیدگاه موسیقایی، «نی‌زن» ترکیبی از سادگی و عمق است. سازها با صدای شجریان به‌طور هماهنگ عمل می‌کنند، طوری‌که صدای او و پیام شعر به‌خوبی شنیده شود. نی در این میان، نه تنها یک ساز، بلکه شخصیتی مستقل است که گاهی با آواز همراهی کرده و گاهی به دردهای نهفته در کلام حافظ پاسخ می‌گوید.

امروزه این اجرا به‌عنوان یکی از آثار جاودانه شجریان شناخته می‌شود؛ آثاری که فراتر از زمان و نسل‌ها پیش رفته و شنونده را به سفری درونی و احساسی دعوت می‌کند. «نی‌زن» یادآور پیوند عمیق شعر کلاسیک فارسی و موسیقی اصیل ایرانی است؛ پیوندی که با صدای خسروی آواز ایران به اوج جاودانگی رسیده است.