عکس / دورهمی پرانرژی محسن کیایی و سحر دولتشاهی همراه عوامل در پشت صحنه سریال «هزار و یک شب» / بعد حاشیه های پارتی ع ش منتشر شد ...
قسمت اول سریال «هزار و یک شب» با آغاز پرهیجان خود، مخاطب را از همان لحظه اول میخکوب میکند. سکانسی که نه تنها انرژی بالایی دارد، بلکه نویددهنده داستانی پرتعلیق و بازیهایی درخشان است.
سریال « هزار و یک شب »، که یکی از پروژههای پرستاره شبکه نمایش خانگی به حساب میآید، به واسطه حضور بازیگران برجسته و داستان جذاب خود توانسته تا انتظارات بسیاری را در بین مخاطبان ایجاد کند.
تلاقی دنیای واقعی و فانتزی
این سریال که برگرفته از اثر معروف تاریخی «هزار و یک شب» است، فراتر از سادهسازی داستانهای شهرزاد بوده و نسخهای مدرن از مفاهیمی چون زنانگی، خیال و مبارزه برای زنده ماندن را ارائه میدهد. این بار، زنان دیگر در نقشهای فرعی حضور ندارند بلکه در مرکز داستان ایستادهاند. آنان به عنوان واسطههای پیونددهنده گذشته و آینده به تصویر کشیده شدهاند؛ تلفیقی از امید و ترس که در مرز میان زندگی و مرگ قدم برمیدارند. آیا این بار یک شهرزاد جدید ظهور خواهد کرد که آزادی را به ارمغان بیاورد؟
داستان این مجموعه در جهانی ساخته شده است که همزمان عطر اسطوره و نشانههای زندگی مدرن را داراست. با پیشروی در داستان، قوه تخیل بر واقعیت غلبه یافته و فضای داستان تبدیل به قلمرویی رویایی میشود؛ گویی زمان و منطق در این جهان جای خود را به خیالات سپردهاند.
هنر بازیگری و معرفی شخصیتها
در حال حاضر همه بازیگران هنوز وارد دنیای داستان نشدهاند، اما آنچه در قسمتهای آغازین مشاهده میکنیم نشان از یکبازیگری قابلقبول دارد. در میان این شخصیتها، پرویز پرستویی با نقشآفرینی به عنوان شخصیتی متفاوت و شرور ظاهر شده است. این انتخاب، هم کنجکاویبرانگیز است و هم تردیدهایی را به همراه دارد: آیا او میتواند خود را از تیپ نقشهای شناختهشدهاش جدا کرده و به یک شرور واقعی تبدیل شود؟ از سوی دیگر، بهرام رادان در نقش شخصیتی مرموز و غیرقابل پیشبینی، به عنوان یکی از کاراکترهای ناشناخته این داستان توجهها را جلب کرده است.
تحلیل ریتم و ساختار داستان
قسمت ابتدایی سریال با ریتمی قوی و جذاب آغاز میشود و مخاطب را بلافاصله به جریان داستان وارد میکند؛ اما در قسمت دوم، با تغییراتی در فضای روایی و ورود تخیل بیشتر، شدت این انرژی کاهش مییابد. با این حال، فیلمبرداریهای زیبا و میزانسنهای دقیق، همچنان روایت را قابل پیگیری نگه میدارند. تصاویر گاهی حتی بیش از دیالوگها تأثیرگذار بوده و توانستهاند تعلیق داستان را در ذهن و چشم مخاطب تثبیت کنند.
ارسال نظر