عکس ها / گنج 600 سالۀ «تاتارها» در زیر قلعۀ تاریخی کشف شد / از 873 سکه طلا و نقره تا 4 مهره طلای ...

به گزارش رکنا، گروهی از باستان‌شناسان به سرپرستی بونی پترونوا، مدیر موزه ملی تاریخ بلغارستان، موفق شدند در ۱۷ اوت ۲۰۱۸ در یکی از اتاق‌های سوخته قدمتی از قرن چهاردهم، یک کوزه شگفت‌انگیز را کشف کنند. این آتش‌سوزی که در گذشته رخ داده بود، به عنوان سرنخی به شناسایی تاریخ دفن این گنجینه کمک کرد. این کوزه که مملو از خاک و زیورآلات بود، برای بررسی‌های دقیق‌تر به موزه ملی تاریخ انتقال یافت و در شرایط آزمایشگاهی مورد بازگشایی قرار گرفت.

کشف اشیاء گران‌بها در گنجینه

باستان‌شناسان با جداسازی ماهرانه خاک، توانستند ۹۵۷ شیء را شناسایی کنند. این اشیاء شامل موارد زیر بودند:

• ۸۷۳ سکه طلا و نقره
• ۱۱ قطعه اتصال و سگک
• ۲۸ دکمه نقره‌ای و برنزی
• ۱۱ گوشواره طلا
• یک انگشتر طلا
• یک انگشتر فلزی دیگر
• چهار مهره طلای تزئین‌شده با سنگ‌های قیمتی

همچنین سکه‌های عثمانی و بلغاری موجود در این مجموعه، دارای ارزش تاریخی قابل توجهی هستند. بیشتر این سکه‌های عثمانی به دوران سلطنت سلطان بایزید یلدریم (۱۳۸۹-۱۴۰۲) مربوط می‌شوند و تعدادی نیز به دوره مراد اول (۱۳۶۲-۱۳۸۹) تعلق دارند.

سکه‌های طلای برداشته‌شده از گذشته

سکه‌های طلای امپراتوری بیزانس که ۲۰ عدد از آن‌ها در این گنجینه وجود داشت، به آخرین سکه‌های طلای این امپراتوری تعلق دارند. شناسایی این سکه‌ها به دلیل کاهش کیفیت آن‌ها دشوار بوده است، اما باستان‌شناسان موفق شده‌اند تصاویر برجسته‌ای همچون یوحنای پنجم پالایولوگوس، یوحنای هفتم پالایولوگوس، آندرو نیکوس دوم و آندرو نیکوس سوم را بر روی آن‌ها مشخص کنند. علاوه بر این، هشت سکه طلای ونیزی با وزن ۳.۵ گرم طلای ۲۴ عیار نیز در این گنجینه یافت شد که کیفیت بالایی دارند.

اتصال تاریخ گنجینه با دوره پرآشوب

تحقیقات نشان می‌دهد که بازه زمانی سکه‌های موجود در این گنجینه، با شواهد دوره آتش‌سوزی اتاق کاملاً هماهنگ است. این موضوع دلالت بر این دارد که گنجینه در اواخر قرن چهاردهم میلادی و در یک دوره پرآشوب، زیر کف اتاق مخفی شده است. این منطقه در آن زمان بخشی از دسپوتات دوبروجا، یک شاهزاده‌نشین مستقل در امپراتوری متلاشی‌شده بلغارستان بود.

این دسپوتات تحت حکمرانی فردی به نام دوبروتیتسا به اوج قدرت و وسعت رسید. او شهر کالیاکرا را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد و یک ناوگان دریایی قدرتمند ایجاد کرد که در اتحاد با ونیز علیه جنوا استفاده شد.

تغییر و تحولات سیاسی در منطقه

پس از دوبروتیتسا، پسرش ایوانکو به قدرت رسید و سیاست‌های پدرش را تغییر داد. او با سلطان عثمانی و جنوا توافق صلحی امضا کرد و پایتخت دسپوتات را از کالیاکرا به وارنا منتقل کرد. با این حال، این تغییر سیاست‌ها ثبات قابل توجهی به‌ همراه نداشت و ایوانکو در سال ۱۳۸۸ در نبردی با عثمانی‌ها کشته شد.

تهاجم تاتارها و ارتباط احتمالی با گنجینه

در همین دوره، منطقه دچار تهاجمات گسترده تاتارها شد. یک وقایع‌نگار تاریخ در اواخر قرن چهاردهم گزارش می‌دهد که تاتارها در سال ۱۳۹۹ به وارنا حمله کردند. شهرهای ساحلی دریای سیاه، از جمله کالیاکرا نیز از حملات آن‌ها بی‌نصیب نماندند. شواهد موجود نشان می‌دهد که این گنجینه احتمالاً توسط یک تاتار در قلعه دفن شده باشد. زیرا اشیاء موجود نشان‌دهنده جمع‌آوری آن‌ها از افراد مختلف طی یک رویداد خاص هستند.

تاتارهای آکتاوی در سال ۱۴۰۱ قلعه را در اختیار گرفتند، اما در نهایت شکست خوردند و مجبور به ترک آن شدند. از آنجایی که خانه‌ای که گنجینه در آن یافت شد خانه‌ای اعیانی بوده است، این احتمال وجود دارد که یک فرمانده تاتار این اشیاء را جمع‌آوری کرده باشد و در آنجا مستقر بوده تا اینکه حملات سال ۱۴۰۱ باعث فرار او و نابودی خانه‌اش شد.