مناظره مکتوب باقی و سلیمی نمین در باره آیت الله منتظری

باقی در نامه خود، با بیان اینکه «نگارنده به‌عنوان کسی که در جریان جزئیات امر بوده و از فقیه فرزانه و عالیقدر آزاده، اجازه کتبی و توصیه‌های شفاهی در این زمینه داشته، شاهد بوده‌ام که آیت‌الله منتظری همواره پیش و پس از انقلاب نسبت به خانواده زندانیان، حساسیت ویژه‌ای داشتند» اظهارکرد: «این از فضیلت‌های بزرگ اخلاقی و انسانی آیت‌الله منتظری بود و در واقع وظیفه‌ای بوده که برعهده حکومت است، ولی در آن قصور و تقصیر می‌ورزد و حتی زندانی Prisoner را پس از آزادی Freedom از شغل و تأمین معاش محروم می‌سازند و گاه محرومیت تبعی یا تکمیلی می‌دهند.» وی تصریح کرد: «آیت‌الله منتظری تا آنجا که شخصاً اطلاع دارم مراجعه و درخواستی از سوی خانواده‌های بهاییان و نیز متهمان و محکومان به اقدامات خشونت‌بار و تروریستی نداشته‌اند که همچون امام علی با آنان رفتار کنند.» عباس سلیمی نمین در پاسخ به این نامه، با طرح این پرسش که آیا «اسلام اجازه کمک به خانواده بهاییان که به لحاظ تشکیلاتی وابسته به صهیونیزم جهانی‌اند یا منافقین، آن هم از محل وجوهات شرعیه، را می‌دهد یا خیر؟» نوشت: «منبع این کمک‌ها چیست؟ آیا از محل ثروت شخصی آیت‌الله منتظری است (که علی‌القاعده باید جواب منفی باشد؛ زیرا بار‌ها شاگردان ایشان تأکید کرده‌اند ایشان به‌دلیل کشاورز‌زاده بودن هیچ ثروت خانوادگی نداشته‌اند؟) آیا از محل وجوهاتی است که در زمان حیات دریافت داشته‌اند (در این مورد نیز علی‌الاصول باید جواب منفی باشد؛ زیرا همه وجوهات را می‌بایست بعد از فوت ایشان به مجتهدی داده باشند که وی را اعلم می‌پنداشته‌اند؟) اگر امروز بیت آیت‌الله منتظری اعتباری برای چنین کمک‌هایی در اختیار دارد مناسب خواهد بود محل آن را مشخص سازد.» اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید