معنی دعوای پدر و مادرها چیست؟
رکنا : پدر و مادرها هم درست مثل بچه‌ها مخالفت می‌کنند و بعد با هم آشتی می‌کنند و سرانجام همه دوباره احساس خوبی‌خواهند داشت.
اینکه پدر و مادرها، گاهی اوقات با هم مخالفت و گاهی هم بحث می‌کنند، یک مسئله عادی است.
به گزارش رکنا ، آنها ممکن است راجع به پول، کار‌های خانه یا اینکه وقت شان را چطور با هم بگذرانند، مخالفت کنند. گاهی درباره مسائل مهم که مربوط به خانواده است و البته خیلی وقت‌ها هم به خاطر مسائل کم اهمیت مثل اینکه شام چی باشد یا کی به خرید بروند، ممکن است مخالفتی پیش بیاید. کسانی که مدت زیادی با هم زندگی می‌کنند به طور طبیعی، گاهی با هم مخالفت یا بحث می‌کنند.
بعضی وقت‌ها آنها با هم مخالفت می‌کنند ولی با آرامش با هم حرف می‌زنند و هر دو به هم شانس شنیدن و گفتن را می‌دهند. گاهی هم مخالفتشان را با دعوا و داد زدن به هم نشان می‌دهند. بیشتر بچه‌ها از این دعوا‌ها خیلی نگران می‌شوند.
صدا‌های بلند و کلمات نا مهربان اولیا باعث می‌شود که آنها احساس‌ترس یا غمگینی پیدا کنند. حتی وقتی که اولیا با هم قهر می‌کنند و اصلا حرف نمی‌زنند هم، می‌تواند برای بچه‌ها آزار دهنده باشد.
گاهی بچه‌ها فکر می‌کنند که در دعوا اولیا مقصر هستند، مثلا وقت‌هایی که به خاطر موضوعی که به بچه‌ها مربوط می‌شود. در این موقع احساس گناه و تقصیر در بچه‌ها ایجاد می‌شود. اما این مهم است که بچه‌ها بدانند که در رفتار‌های اولیاءشان هیچ وقت مقصر نیستند.
معنی دعوای اولیا چیست ؟
بیشتر وقت‌ها، بچه‌ها به این فکر می‌کنند که منظور پدر و مادر شان از دعوا چیست ؟ ممکن است با خودشان فکر کنند که اولیای آنها همدیگر را دوست ندارند و حتی ممکن است که فکر کنند که معنی دعوا آنها این است که می‌خواهند همدیگر را طلاق بدهند.
اما دعوا پدر و مادرها معمولا این معانی را ندارد. این مهم است که بچه‌ها بدانند که بزرگ‌تر‌ها هم گاهی درست مثل خود بچه‌ها، با هم دعوا می‌کنند و در موقع دعوا ممکن است که حرف‌هایی زده شود که واقعا" منظور آنها نباشد. بعضی روز‌ها بزرگ‌تر‌ها خسته و کم حوصله می‌شوند و شاید از دست کسی عصبانی باشند، این وقت‌ها ممکن است در خانه بحث و دلخوری و یا شاید دعوا پیش بیاید.
احساس بچه‌ها در موقع دعوا پدر و مادرها چیست؟
شنیدن صدای بلند یا کلمات نا مهربان از اولیا، معمولا بچه‌ها را غمگین می‌کند. دیدن ناراحتی و غمگینی اولیا و اینکه نمی‌توانند عصبانیت خودشان را کنترل کنند، باعث می‌شود بچه‌ها بترسند یا احساس تنهایی کنند. موقع دعوا، بچه‌ها ممکن است بیشتر نگران یکی از اولیا باشند که بیشتر غمگین شده یا حتی بیشتر سرش فریاد کشیده شده است.
یا ممکن است یکی از اولیا، آن قدر خشمگین شده باشد که احساس خطر پیش بیاید. گاهی هم اولیای عصبانی با فرزندشان هم، عصبانی می‌شوند. بعضی اوقات، بچه‌ها از دعوای بزرگ‌تر‌ها دل درد می‌گیرند یا گریه می‌کنند. یا خوابشان نمی‌برد یا مدرسه رفتن برایشان سخت می‌شود. یکی از کار‌های مهم این است که این احساس را با خود اولیا در میا ن بگذارند تا آنها به کمک بچه‌ها بیایند. شاید بزرگ‌تر‌ها اصلاً حواسشان نباشد که بچه‌ها ترسیده‌اند و یا به آنها علت بحث را توضیح بدهند و احساس منفی بچه‌ها را بر طرف کنند.
وقتی دعوای بزرگ‌تر‌ها زیاد طول بکشد یا زیاد تکرار بشود، چه کار باید کرد؟
هر چند که گاهی پدر و مادرها ممکن است با هم مخالفت کنند ولی اینکه سر هم داد وفریاد کنند یا حرف‌های خیلی نامهربان بگویند و خلاصه به همدیگر بی‌احترامی‌کنند، اصلاً کار درستی نیست. گاهی اوقات، دعوا بزرگ‌تر‌ها ممکن است با خشونت و هل دادن یا شکستن چیزهای مختلف یا خدای ناکرده، زدن همدیگر همراه بشود، که این کارها هم، هرگز و به هیچ وجه کار‌های درستی نیست.
در این وقت‌ها، اولیا احتیاج دارند که کسی به آنها بیاموزد که چطور عصبانیت شان را کنترل کنند! شاید بچه‌ها با یکی از بزرگ‌تر‌هایی که به او اعتماد دارند مثل عمو، پدربزرگ یا معلم، راجع به اینکه در خانه دعوا‌های زیاد یا خطر ناک، اتفاق می‌افتد و اینکه ممکن است کسی آسیب ببیند، صحبت کنند و از او بخواهند به خانواده آنها کمک کند.
کسانی هم مثل دکتر‌ها می‌توانند به خانواده‌ها کمک کنند تا راه‌های بهتر زندگی کردن و مخالفت بدون خشونت و توهین را به اولیا بیاموزند. هرچند که این کار نیاز به زمان و تمرین دارد، ولی اعضای خانواده را به زندگی آرام‌تری نزدیک می‌کند.
اینکه اولیا گاهی با هم مخالفت کنند، اشکالی ندارد؟
مخالفت، به شرط آنکه آبرومندانه باشد، به افراد کمک می‌کند تا احساسات خود را به هم بگویند و جلوی پر شدن و منفجر شدن را می‌گیرد. مهم است که اعضای خانواده بتوانند با هم درباره احساس خود گفت‌وگو نمایند، حتی موقع مخالفت. کار خوبی که مخالفت برای آدم‌ها می‌کند این است که معمولا باعث می‌شو د که یکدیگر را بهتر درک کنند و احساس نزدیکی بیشتری پیدا کنند.
اولیا هم درست مثل بچه‌ها مخالفت می‌کنند و بعد با هم آشتی می‌کنند و سرانجام همه دوباره احساس خوبی خواهند داشت. هیچ خانواده‌ای بدون اشکال نیست و بالاخره یک نقصی پیش می‌آید. حتی در خوشحال‌ترین خانه‌ها هم، مسئله وجود دارد و بزرگ‌تر‌ها گاهی با هم بحث می‌کنند.
معمولا، همه اعضای خانواده کمک می‌کنند تا زندگی برای بقیه، شیرین‌تر بشود. پس، مخالفت، قسمتی از یک زندگی است و با کمک محبت و فهمیدن همدیگر، خانواده می‌تواند بیشتر مشکلات را بر طرف کند.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
دکتر هادی شاکر ـ مشاور کودک و خانواده
ارسال نظر