آیا چربی شکمی شما ریسک اندومتریوز را بالا می‌ برد؟ کشف ارتباط کلیدی!

به گزارش رکنا، پژوهشگران در مطالعه‌ای تازه، چربی شکمی را به عنوان یک عامل خطر مهم برای افزایش احتمال ابتلا به بیماری اندومتریوز در زنان معرفی کردند.

ارتباط چاقی و اندومتریوز: کشف تازه

این تحقیق که با هدف روشن‌ساختن نقش چاقی در بروز اندومتریوز در یک گروه وسیع شهری انجام شده، نشان می‌دهد که تنها وزن کلی بدن تعیین‌کننده نیست، بلکه محل تجمع چربی نقش کلیدی دارد. اندومتریوز یک بیماری مزمن و رایج زنانه است که در آن بافتی شبیه به آندومتر رحم در خارج از آن رشد می‌کند. این بیماری با دردهای شدید قاعدگی، درد لگنی مداوم و مشکلات باروری همراه است و حدود ۱۸ درصد از بانوان را درگیر می‌کند، که اغلب تشخیص آن با تأخیر صورت می‌گیرد.

یافته‌های پژوهش

تیمی از محققان به سرپرستی دکتر فهیمه رمضانی تهرانی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بررسی داده‌های ۱۳۰۳ زن (۲۵۰ نفر مبتلا به اندومتریوز و ۱۰۵۳ نفر غیرمبتلا) در مطالعه قند و لیپید تهران، به نتایج قابل توجهی دست یافتند. برخلاف تصور رایج، شاخص‌هایی مانند وزن، قد، دور باسن و شاخص توده بدنی (BMI) ارتباط معناداری با افزایش خطر اندومتریوز نشان ندادند.

اما بررسی دقیق‌تر حاکی از آن بود که شاخص‌هایی همچون دور کمر، میزان چربی احشایی (چربی اطراف اندام‌های داخلی) و شاخص گردی بدن، با افزایش قابل توجهی در شانس ابتلا به اندومتریوز مرتبط هستند. این نتایج پس از تعدیل عوامل مداخله‌گر نظیر سن، فعالیت فیزیکی و مصرف سیگار، به دست آمد.

اهمیت توزیع چربی

این پژوهش تأکید می‌کند که نوع چاقی و نحوه توزیع چربی در بدن اهمیت ویژه‌ای دارد. به عبارت دیگر، تجمع چربی در نواحی مرکزی بدن و بخصوص در شکم، می‌تواند خطر ابتلا به اندومتریوز را افزایش دهد، در حالی که لزوماً وزن کلی بالا به تنهایی عامل خطر محسوب نمی‌شود. این یافته دیدگاه‌های قبلی در مورد نقش BMI به عنوان تنها معیار چاقی را به چالش می‌کشد.

انتشار نتایج

نتایج این تحقیق ارزشمند در «مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران»، نشریه علمی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به چاپ رسیده است. این کشف می‌تواند راهگشای رویکردهای جدید در شناسایی زودهنگام و مدیریت مؤثرتر این بیماری مزمن باشد.