اینفلوئنسری به سبک گدایی؛ روش‌ های نوین فریب مخاطب

از روش‌های قدیمی تا تحولی در شیوه‌های گدایی

در گذشته، پشت دستگاه‌های عابربانک در تهران کاغذهای کوچکی مشاهده می‌شد که روی آنها فردی ناشناس درخواست کمک برای رفع مشکلات مالی ناشی از بیماری یا درمان بستگانش را به ثبت رسانده بود. همچنین زنان و کودکان با چهره ژولیده در چهارراه‌ها، با اسپند چرخاندن تلاش می‌کردند عابران را به کمک مالی ترغیب کنند و درآمدی مشابه حقوق ماهیانه یک کارمند کسب ‌کنند.

فضای مجازی: گدایی به سبک مدرن

با ظهور شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، تلگرام و اینستاگرام ، روش‌های تکدی‌گری وارد فضای مجازی شد. پیام‌هایی مانند «من در کشور غریبه‌ای هستم و کیف پولم سرقت شده؛ لطفاً مبلغی واریز کنید» یا درخواست برای کمک مالی به نیازمندان، به روش‌های رایج این دوران تبدیل شدند. برخی افراد با تصاویری از نظافت راه‌پله یا خانه‌های کوچک، خود را نیازمند معرفی کرده و کمک‌های مالی جمع می‌کنند.

یک نمونه از این موارد، خانمی است که در اینستاگرام مدعی است نیازمند پول برای افزایش مبلغ رهن خانه‌اش است. او با انتشار تصاویری از خانه‌ای کوچک و صحبت از مشکلات خانوادگی، مخاطبان را قانع می‌کند تا مبلغی برای رفع مشکلش واریز کنند.

شیوه‌های جدید و هوشمندانه

روش‌های گدایی امروزی دیگر به شلوغی چهارراه‌ها محدود نیست. مثل پیرزنی که کارتش را به عابران می‌دهد و از آنها درخواست پول نقد می‌کند. یا زنی که با نسخه‌ای قدیمی کنار داروخانه منتظر می‌نشیند تا از عاطفه و مهربانی مردم برای خرید دارو کمک بخواهد. همچنین برخی افراد با پوشه‌هایی از مدارک جعلی پشت چراغ قرمز می‌ایستند تا برای بدهی بستگان زندانی‌شان، کمک مالی جمع کنند.

متکدیان میلیونر، نیازمندان واقعی پنهان

رئیس اداره ساماندهی آسیب‌های اجتماعی شهرداری تهران، «محمد اسماعیلی محجوب»، اعلام کرده است بسیاری از متکدیان با اوضاع مالی خوب، به طور مصنوعی خود را نیازمند نشان داده و از فضای مجازی برای جمع‌آوری کمک مالی سوءاستفاده می‌کنند. او می‌گوید: «در طول دو دهه فعالیت، هرگز شخص نیازمند واقعی را در میان متکدیان ندیده‌ام. کسانی که نیاز واقعی دارند، حتی برای دریافت کمک از ما هم حجب و حیا نشان می‌دهند و دست رد به سینه می‌زنند.»