این آلمانی با بقیه فرق دارد؟

اگر فکر می کنیم که آلمانی ها همه یک شکل هستند؛ یعنی خشک و ماشینی و منظم هستند و اصول کاری خود را فدای چیزی نمی کنند، احتمالا از دسته همان گزارشگرانی می شویم که در دهه 70 کلیشه ساده ای برای توصیف فوتبال کشورهای دنیا داشتند. در نظرشان کشورهای خاور دور همه تند و سریع بودند و مدافعان ما در برخورد با مهاجان سرعتی شان دچار مشکل می شدند یا تیم های عربی با وقت تلف کردن بازی می کردند یا فوتبال اروپای شرقی نوعی از فوتبال ماشینی و گروهی بود که در آن خلاقیتی دیده نمی شد.
کلیشه بندی کردن کشورها و محدود کردنشان به اینکه تنها در قواره های ذهنی ما جای بگیرند احتمالا بخشی است از مشکل سنتی بودن که مانع از درک پدیده های چون جهان وطنی بودن می شود. این روزها مربیان و بازیکنان فوتبال نه به سبک سنتی کشور خود که به سبک جهانی بازی می کنند؛ چرا که در خیال یا واقعیت می خواهند مانند بازیکنی از منچستر یا چلسی یا بارسا یا رئال باشند.
در مورد مربیان آلمانی هم این کلیشه های نژادی یا ملیتی هست. فکر می کنیم همه مربیان آلمانی مثل هم هستند. فکر می کنیم همه مربیان کروات مانند هم رفتار می کنند. فکر می کنیم همه مربیان پرتغالی به یکسان می اندیشند و رفتار می کنند.
در مورد شفر آلمانی، باید از همین حالا بگوییم که این مربی باتجربه انگار درس هایش در مستطیل سبز را به خوبی یاد گرفته. او برخلاف بقیه آلمانی هایی که تجربه کرده بودیم، ذهن بازتری نسبت به معادلات اجتماعی در خاورمیانه دارد. دو تصمیم دوراندیشانه او در بدو ورود بازی را به سود او رقم زده و مقاومت های ابتدایی در بدو ورودش را به حداقل رسانده.
ابتدا تاکیدش بر اینکه با خود دستیاری به ایران نمی آورد و حتما از دستیار ایرانی استفاده می کند. همین امر باعث شد تا کمیته فنی به سرعت با جذب این مربی خارجی موافقت کند و بلافاصله هم نام اعضای این کمیته به عنوان دستیاران او مطرح شود. تصمیم دومش در ارسال پیغامی مستقیم برای جباری و رحمتی بود که البته بدون ذکر نام صورت گرفت. او اعلام کرد برایش مهم نیست در مورد بازیکن ها چه حرف هایی بر زبان می آید و ملاکش آمادگی بازیکن در تمرینات است. همین دو تصمیم در کوتاه مدت کمک می کند تا هم میزان مقاومت ها کاسته شود و هم اینکه جوی آرامی جریان داشته باشد که برای استقلال Esteghlal حکم کیمیا را دارد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.