از فروش تعهدی در نوبیتکس چه می‌دانید؟

از جمله روش‌های پیشنهادی صرافی‌های ارز‌دیجیتال برای مشارکت در فرصت‌های بازار نزولی، استفاده از فروش تعهدی است. کاربران با استفاده از این روش می‌توانند با قراردادن مبلغی از دارایی‌های خود در کیف پول فروش تعهدی صرافی، وکالت فروش دارایی را از استخر وکالت دهنده‌ها دریافت کنند و متعهد می‌شوند همان دارایی را خریداری و به استخر بازگردانند.

این امکان در صرافی‌های ایرانی نیز راه‌اندازی شده است. به‌عنوان مثال صرافی نوبیتکس این امکان را برای مشتریان خود فراهم کرده است و کاربران می‌توانند از بخش فروش تعهدی نوبیتکس، از مزایای این روش بهره‌مند شوند.

در این مقاله قصد داریم با فرایند فروش تعهدی بیشتر آشنا شده و از جنبه‌های مختلف این روش معاملاتی را بررسی کنیم.

فروش تعهدی چیست؟

یکی از روش‌های کسب سود از بازار نزولی، استفاده از فروش تعهدی است. این روش به کاربر امکان می‌دهد از کاهش قیمت نیز برای کسب سود استفاده کند. این روش بر‌مبنای دریافت وکالت بوده و فروش دارایی در مقابل وجه تضمین است. فروش تعهدی مدل معاملاتی مطابق با قواعد شرعی است و مصوب سازمان بورس و شورای فقهی این سازمان است.

در فروش تعهدی معامله‌گر به عنوان وجه تضمین، دارایی خود را قفل می‌کند. در مقابل این تضمین وکالتی برای فروش یک ارز‌دیجیتال، از دارایی‌های موجود در استخر وکالت دهنده‌ها، دریافت می‌کند. برای تکمیل این فرایند از محل وجود دریافتی از فروش ارز دیجیتال می‌تواند به خرید همان مقدار ارز دیجیتال اقدام کند.

روند بازار نزولی است و قیمت ارز فروش رفته کاهش می‌یابد و معامله‌گر با خرید ارز در قیمتی پایین تر از قیمت فروش، سود قابل توجهی نصیب معامله‌گر می‌شود که باید طبق توافق وکالت دهنده و وکالت گیرنده بین آنها تقسیم شود. این شرایط ایده‌آل قابل تصور برای معامله‌گر از فروش تعهدی است.

اما شرایط بد زمانی اتفاق می‌افتد که بازار مطابق پیش‌بینی معامله‌گر پیش نمی رود و روند بازار تغییر کرده و قیمت ارز فروش رفته افزایش می‌یابد. در این حالت وکالت گیرنده زیان حاصل را تحمل کرده و خرید مجدد دارایی از محل وجوه حاصل از فروش دارایی و وجه تضمین انجام می‌شود.

اصطلاحات رایج در فروش تعهدی

روش تعهدی، از روش‌های رایج مورد استفاده معامله‌گران در بازار ارز دیجیتال و کسب سود از روند‌های نزولی بازار است. آشنایی با اصطلاحات و مفاهیم رایج ، اولین قدم برای ورود و استفاده از یک روش جدید است. در ادامه با برخی از اصطلاحات رایج در فروش تعهدی آشنا می‌شویم.

وجه تضمین: برای انجام معاملات تعهدی، معامله‌گر باید معادل سفارش تعهدی خود، توکن تتر را در کیف پول خود برای وجه تضمین، داشته باشد. این مقدار توکن در کیف پول معامله‌گر تا پایان فرایند فروش تعهدی قفل می‌ماند.

موجودی در دسترس: معامله‌گر تعدادی از دارایی‌های خود را از کیف پول اصلی خود به کیف پول فروش تعهدی منتقل می‌کند که به‌عنوان وجه تضمین در کیف پول باقی می‌ماند.

موجودی سفارش: بخشی از موجودی کیف پول فروش تعهدی است که برای انجام سفارش تعهدی، به عنوان وجه تضمین قفل شده است. این مبلغ قابل استفاده برای ثبت فروش تعهدی جدید نیست.

بیشترین مقدار فروش: معمولاً سهم معامله‌گر از استخر فروش تعهدی، موقعیت‌های باز فروش اعتباری و سطح کاربری او، بر بیشترین مقدار قابل فروش تاثیر دارد. کاربر وکالت فروش رمز ارز را متناسب با مقدار وجه تضمین قفل شده، دریافت می‌کند.

مقدار وکالت: به مقدار رمز‌ارزی اشاره دارد که کاربر با تخصیص وجه تضمین، از استخر دارایی وکالت دهنده‌ها دریافت می‌کند.

دارایی کل: در فروش تعهدی دو مبلغ به معامله‌گر تعلق می‌گیرد، مبلغ وجه تضمین و مبلغی که در ازای فروش تعهدی دریافت کرده است. مجموع این مبلغ، کل دارایی معامله‌گر را تشکیل می‌دهد و با استفاده از مبلغ دریافتی از فروش تعهدی معامله‌گر به خرید ارز فروخته شده، اقدام می‌کند.

قیمت ورود: به قیمتی اشاره دارد که ارز وکالت گرفته شده در آن قیمت به فروش رسیده است.

نسبت تعهد: این نسبت از تقسیم دارایی کل بر قیمت لحظه ای دارایی مورد تعهد محاسبه می‌شود. این نسبت با گذشت زمان و تغییر قیمت دارایی مورد تعهد برای خرید، تغییر می‌کند.

لیکویید شدن: اگر روند بازار برخلاف انتظار پیش رود و قیمت افزایش یابد، موقعیت فروش تعهدی با ضرر روبرو می‌شود، این ضرر تا جایی ادامه می‌یابد که با مبلغ وجه تضمین قفل شده در حساب معامله‌گر برابر شود و در این حالت موقعیت فروش لیکویید شده است. مبلغ وجه تضمین به‌طور خودکار، جهت خرید دارای مورد تعهد استفاده می‌شود.

بر اساس نسبت تعهد، زمانی لیکویید شدن رخ می‌دهد که نسبت تعهدی برابر با 1 شود، اما برای ایجاد حاشیه ایمنی، صرافی‌های ارز دیجیتال ارائه دهنده خدمات فروش تعهدی، فرایند استفاده از وجه تضمین را در رقمی بالاتر از نسبت تعهدی 1، آغاز می‌کنند.

تمدید موقعیت: معمولاً موقعیت تعهدی تا پایان همان روز کاری اعتبار داشته و پس از پایان این زمان اگر موقعیت به‌هر دلیلی بسته نشده باشد، به‌طور خودکار تمدید می‌شود. تمدید موقعیت فروش تعهدی مشمول کارمزد می‌شود که از وجه تضمین برداشت می‌شود.

کارمزد در فروش تعهدی

در روش فروش تعهدی، معامله‌گر به ازای فعالیت‌های مختلف باید مبلغی به‌عنوان کارمزد پرداخت کند. این مبلغ می‌تواند سود و زیان دریافتی معامله‌گر از انجام موقعیت معاملاتی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

در فرایند فروش تعهدی معامله‌گر وکالت فروش دارایی را از استخر وکالت دهنده‌ها دریافت می‌کند و متعهد می‌شود همان مقدار دارایی را در قیمت پایین‌تر یا بالاتر، خریداری کرده و به استخر بازگرداند. فروش تعهدی در هر مرحله از فرایند، فروش دارایی و خرید همان مقدار، مشمول کارمزد می‌شود که روی مبلغ محاسبه و کسر می‌شود.

به‌علاوه تمدید موقعیت فروش تعهدی، با محاسبه کارمزد همراه است. هر موقعیت فروش تعهدی، می‌تواند تا 30 روز تمدید شود و به‌ازای هر بار تمدید، مبلغی به‌عنوان کارمزد محاسبه می‌شود. نکته قابل توجه در تمدید معاملات تعهدی این است که سهم سود وکالت گیرنده در صورت تمدید موقعیت، کاهش می‌یابد.

فروش تعهدی از جمله روش‌های رایج مورد استفاده معامله‌گران برای بهره‌مندی از فرصت‌های سودآور بازار نزولی است. در این روش معامله‌گر با قرار دادن مبلغی از دارایی‌های خود به عنوان وجه تضمین در کیف پول فروش تعهدی، وکالت فروش دارایی را دریافت می‌کند و متعهدی می‌شوند همان دارایی را مجددا خریداری و به استخر وکالت دهنده بازگرداند. این فرایند اگر مطابق انتظار وکالت دهنده پیش رود، سودآور بوده و سود حاصل از این موقعیت طبق توافق بین وکالت‌دهنده و وکالت‌گیرنده تقسیم می‌شود. اما اگر شرایط بر خلاف انتظار پیش رود، وکالت گیرنده متحمل زیان شده و دارایی فروش رفته با استفاده از وجه تضمین و مبلغ دریافتی از فروش خریداری و استخر باز گردانده می‌شود. در این مقاله در مورد فرایند فروش تعهدی صحبت کردیم و از جنبه‌های مختلف این روش معاملاتی را مورد بررسی قرار دادیم.