مازوت سوزی، جای پذیرش ندارد

به گزارش رکنا از تبریز، میانگین شاخص کیفی هوای تبریز امروز (چهارشنبه، ۸ دی ماه) برابر با ۱۵۸ بوده که برای تمامی گروه‌های سنی ناسالم است. در این شرایط تنها تدبیر مسئولان تعطیلی کلاس‌های حضوری مدارس تبریز است.

از عوامل مهم آلودگی هوا میتوان به سوزاندن سوخت های فسیلی،گازهای خروجی صنایع،عملیات های حفاری معادن و فعالیت های غیر اصولی کشاورزی اشاره کرد که تمام این عوامل در زندگی انسانها و گیاهان موثر میباشد و سبب دچار اختلال در سیستم زندگی میشود.

همزمان با رخنه کردن سرما در خانه‌ها و کاهش دمای هوا، مصرف گاز هم بیشتر شد. اما گرمایی که با افزایش درجه شعله‌های بخاری و رادیاتورها در منازل ایجاد شد و خودروهایی که تنها با یک سرنشین در سطح شهرتردد داشتند، در کنار خبر مازوت سوزی دوباره نیروگاه تبریز و آلودگی‌های جمع شده در پس دیگر ابرهای فصل تابستان باعث شد تا شاخص آلایندگی در تبریز تا ۱۶۰ و حتی ۱۷۰ برسد.

وقتی شاخص آلایندگی یک شهر به این حد برسد، یعنی خروج  از خانه برای هیچ شخصی حتی اگر فردی سالم باشد هم مضر است. اما گویا این شاخص هشداری برای مردم، مسئولان و به خصوص صاحبان صنایع نیست و فقط ملاکی برای تعطیلی مدارس شهر و خوشحالی دانش آموزان از لغو امتحانات تلقی می‌شود.

مسئولان می‌گویند، علت تشدید آلودگی شهر، در وهله اول، خودروها و بحث ترافیک شهر است و مصرف گاز و بنزین آن‌ها تا ۶۰ درصد منجر به آلودگی تبریز شده است. این در حالی‌ست که موضوع کاهش مصرف بنزین و کمک به بهبود وضعیت محیط زیست، از دهه‌های گذشته جزو دغدغه‌های مسئولان ارشد کشوری بوده و حتی هدفمندسازی یارانه‌ها نیز در راستای همین امر انجام گرفته است.

جدای از بحث ترافیک و معضلات ناشی از آن و عدم فرهنگسازی صحیح در رابطه با کاهش استفاده از خودروهای شخصی و رواج بهره گیری از وسایل نقلیه عمومی، در وهله دوم مصارف خانگی گاز و صنایع و به خصوص نیروگاه‌ها مطرح است.

موضوعی که طی هفته‌های گذشته نیز جزو دغدغه مردم این شهر و نمایندگان و مسئولان ارشد استانی بوده، بحث مازوت سوزی نیروگاه تبریز است. این‌که در کل کشور تنها دو نیروگاه تبریز و سهند واقع در آذربایجان شرقی از سهمیه گاز محروم باشند و به اجبار از مازوت که آلوده کننده اصلی هوا است استفاده کنند، جای پذیرش ندارد.

مازوت اگرچه ارزان است و جایگزین سایر سوخت ها شده ولی دولت باید جان مردم و محیط زیست مهمتر باشد چون صدمات جبران ناپذیری در محیط و انسانها میگذارد.

یادداشت از : آیدا کریمی، سارا دلیر