لزوم توجه بیشتر به جلوگیری از انقراض گونه‌های جانوری گیلان

به گزارش رکنابه نقل از  روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست؛حمزه عشوری اظهار داشت : استان گیلان اکوسیستم‌های متنوع بسیاری از نظر دریایی، تالابی، رودخانه‌ای، جنگلی، کوهستانی و مرتعی با تنوع زیستی فراوان دارد. وجود طیف گسترده‌ای از تغییرات آب و هوایی و همچنین اقلیمی با کم و زیاد شدن ارتفاع و زیستگاه گونه‌های جانوری و گیاهی منجر شده است تا استان گیلان با وجود مساحت کم، یکی از متنوعترین گونه‌های جانوری و گیاهی را در خود جای دهد.

وی افزود : گیلان با دارا بودن اقلیم‌های درهم تنیده، بارش فراوان و منابع غذایی سرشار، امروز یکی از مهمترین استان‌های کشور در حوزه محیط زیست است. این استان گونه‌های جانوری همچون بزرگترین گیاهخوار (مرال)، گوشتخوار (خرس قهوه‌ای) و بزرگترین گربه‌سانان (پلنگ) کشور را در خود جای داده است. وجود تنها پستاندار گوشتخوار آب‌های داخلی کشور (شنگ) و تنها پستاندار دریای کاسپین (فک خزری) از دیگر ویژگی‌های مهم محیط زیست گیلان است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان با بیان اینکه این استان یکی از متنوع‌ترین تنوع زیستی ایران را دارا است، اظهار داشت: حدود ۴۵ درصد از گونه‌های جانوری کشور در استان گیلان جای گرفته است و حیواناتی چون مرال، شوکا، کل و بز، قوچ و میش، گراز، پلنگ، سیاھگوش، گربه جنگلی، گربه وحشی، گرگ، شغال، روباه معمولی، کفتار، خرس قھوه ای، راسو، خارپشت اروپایی، شنگ، رودک، سمور، فک خزری، راکون، خفاش، خرگوش، موش صحرایی و تشی از مهم‌ترین گونه‌های جانوری استان گیلان است.

عشوری افزود : در عین حال آلودگی‌های محیط زیستی از جمله آلودگی خاک، آب و هوا، تخریب زیستگاه‌های اصلی استان مانند جنگل ها، مراتع، تالاب‌ها و محیط زیست کوهستان، افزایش بی رویه سلاح‌های شکاری از جمله عوامل تهدیدکننده حیات وحش در گیلان است که در صورت کنترل نشدن، این ظرفیت‌ها را با آسیب جدی روبرو خواهد کرد. در واقع گونه‌های در خطر انقراض جانوری، گنجینه‌ای ناشناخته زیستگاه های  کشور و استان هستند که حفظ و مراقبت از آن‌ها به توجه بیشتر مسئولان نیاز دارد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان گیلان در پایان تصریح کرد؛ توجه به ارزش‌های متنوع گونه‌های جانوری در برنامه ریزی‌های توسعه، ایجاد حس حمایت از حیات وحش در سطوح جامعه، انجام پژوهش کاربردی و بنیادی به منظور شناخت و مدیریت گونه‌های جانوری و احیای زیستگاه و جمعیت آنها، فراهم کردن امکانات، تجهیزات و نیروی کیفی و کمی مورد نیاز حفاظتی و جلوگیری از تخریب زیستگاه‌ها نیز از جمله مواردی است که می‌تواند شرایطی مطلوب را برای پویایی و پایداری گونه‌های جانوری کشور و زیستگاه‌های آن‌ها فراهم کند.