دریاچه ارومیه در مرز مرگ؛دولت فقط گزارش لحظه به لحظه زوال می دهد/اغلب تالاب های کشور به سرنوشت دریاچه ارومیه دچار می‌شوند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، دریاچه ارومیه در حال خشک شدن است و دولت نیز هم صدا با مردم و فعالان محیط زیست «کاسه چه کنم؟ چه کنم؟» به دست گرفته و برای بزرگترین دریاچه ایران سوگواری می کند. حال اینکه وظیفه مدیریت این بحران بر عهده کیست را باید از مردم جویا شد اما مردم مانند سایر مسوولیت های خود در حل مشکلات دیگر کشور از جمله مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پاسخگوی رسانه ها نیستند و از انجام این مسوولیت سرباز می زنند برای همین و جهت اطلاع از آخرین وضعیت دریاچه ارومیه سراغ ارگان های دولتی رفتیم تا آخرین اقدامات انجام گرفته برای شرایط دهشتناکی که دریاچه ارومیه با آن روبه رو است را جویا شویم اما نهادهای دولتی حتی به وظیفه روابط عمومی دریاچه ارومیه که تا پیش از این نقش آن را به صورت رسمی بر عهده گرفته بودند، نتوانستند به خوبی عمل کنند. از این روی سراغ یکی از کارشناسان برجسته حوزه آب رفتیم.

سیب باغداران حوزه های آبریز دریاچه ارومیه خریدار ندارد

مهدی بصیری، اکولوژیست و دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا با اشاره به وخامت وضعیت دریاچه ارومیه، تصریح کرد: اغلب تالاب ها و دریاچه های کشور دچار سرنوشت دریاچه ارومیه خواهند شد و این به دلیل حاکم بودن تفکر صنعتی و مهندسی بر مدیریت آب در کشور است.

وی با اشاره به اینکه تالاب گاوخونی اصفهان نیز تقریبا به صورت کامل خشک شده است، افزود: این به دلیل برداشت های نادرست در زاینده رود است و اکنون نصف این رودخانه آب ندارد که با توجه به وضعیت سالهای اخیر در شرایط بسیار نامساعدی به سر می برد.

این بوم شناس ایرانی گفت: احداث بیش از 60 سد در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه و مجوزهای خارج از ضابطه حفر چاه در یک بازه زمانی نزدیک به 20 سال در این منطقه به همراه سیاست های نادرست کشاورزی و باغداری و تجمع تولید یک محصول به عنوان مثال باغات سیب در این استان در نهایت باعث ایجاد فاجعه در این منطقه شده است.

بصیری اضافه کرد: تمامی بی تدبیری ها در سالهای اخیر باعث شده است تا ما با یک وضعیتی رو به رو شویم که در آن با یک دریاچه خشکیده با بستری کاملا نمکی، کشاورزان بومی که محصولاتشان خریدار ندارد و اکوسیستمی رو به نابودی به دلیل پخش شدن ریزگردهای نمکی در طی سالهای آینده روبه رو شویم که بسیار وحشتناک خواهد بود.

هدف دولت ها پروژه تراشی از طبیعت است نه نجات آن 

وی با انتقاد از سیاست های نمایشی احیای دریاچه ارومیه در دولت های مختلف، بیان داشت: یک زمانی در دولت قبلی مطرح بود که آب رودخانه زاب به دریاچه ارومیه منتقل شود و این طرح اجرایی شد و هزینه های بسیار هنگفتی به کشور و نظام اقتصادی دولت ها تحمیل شد و در نهایت حجم آبی که به دریاچه ارومیه از این محل منتقل شد 300 میلیون متر مکعب در سال بود و این در حالیست که حجم تبخیر در این دریاچه به صورت سالانه بیش از 3 میلیارد متر مکعب است.

"با توجه به صحبت های این متخصص آب می توان به جرات گفت که اجرای طرح های سد سازی و انتقال آب در نهایت مد نظر سیاستمداران و دولت ها بوده است نه توسعه اقتصادی جوامع محلی و احیای دریاچه ارومیه. حال اینکه چه شرکت هایی با چه وابستگی هایی مسوولیت اجرای این پروژه ها را بر عهده داشتند نیازمند بررسی های بیشتر است."

این استاد دانشگاه های کشور تاکید داشت: بعد از خشک شدن کامل دریاچه ارومیه و بعد از چند سال ذرات نمک به ابعاد کوچکتری تقسیم خواهند شد و این وضعیت شرایط را برای همراهی این ذرات با جریان های آب و هوایی بهتر خواهد کرد و شاهد گرد و غبار نمکی در شمال غربی کشور خواهیم بود.

بصیری گفت: یکی از مواردی که در آن دولتمردان افکار عمومی را فریب می دهند این است که الگوهای بارش وقتی در طول چند سال تغییر پیدا می کند و بعد از چند سال خشکسالی چند سال دچار قدری ترسالی می شویم و بارش های در منطقه دریاچه ارومیه افزایش می یابد، قدری آب در دریاچه جمع می شود و مسوولان ادعا می کنند که دریاچه را احیا کرده اند و به خاطر توهم داشتن آب اقدامات موثرتری انجام نمی دهند و همین مساله بحران را بیشتر تشدید می کند.

وی تصریح کرد: نبود الگوی مصرف پایدار، آبیاری تحت فشار، مدیریت حوزه ای آب و نگاه اکولوژیکی به آب و همچنین وجود نگاه صنعتی و مهندسی به آب باعث شده است که با شرایط غیرقابل توصیفی به لحاظ آبی و اکولوژیکی در کشور رو به رو باشیم و این بسیار دردناک است.