اولین خبرنگار جنگ حضرت زینب بود

به گزارش رکنا به نقل از مهر، خبرنگار جنگ رزمنده‌ای ایست که به جای سلاح میکروفون و دوربین به دست می‌گیرد تا راوی قصه‌های ترک‌خورده جنگ باشد. کمتر عادت داشتیم زنان را در صحنه‌های جنگ ببینیم اما « الطاف احمد » دوربین و میکروفونش را به معرکه جنگ برد تا راوی رشادت‌ رزمندگانی باشد که به گفته خودش دقایقی بعد از مصاحبه به خیل شهدا می‌پیوستند. پخش یک فیلم ویدئویی از این بانوی رزمنده و پیام‌های پرشور و غرورآفرینش موچ گسترده‌ای را در فضای مجازی به وجود آورد تا مخاطبان سلام ها و درودهایشان را نثار این بانوی از جان گذشته کنند.

پخش این ویدئو بهانه‌ای شد تا مهمان این بانوی لبنانی الاصل در شبکه خبری پرس‌تی وی شویم و قصه‌های جنگ زده و زخم خورده‌اش  را از نزدیک بشنویم.

من متولد روز پیروزی الهی هستم

خانم احمد بعد از پخش ویدئویی و پیام شما در موصل به مخاطبان پرس تی‌وی نام شما بر سر زبان‌ها افتاد. تعداد زیادی مشتاق بودند از شما به عنوان خبرنگار زن مسلمان که در حادثه‌خیزترین منطقه‌ جهان قرار دارد بدانند. پسدر ابتدا خود را برای ما معرفی کنید.

«الطالف احمد» متولد ۱۴ اوت ۱۹۸۸ در منطقه «بنت جبیر» لبنان هستم. این منطقه خیلی معروف است، چون اسرائیلی‌ها به آن شهر نفرین شده میگویند و اسرائیل این شهر را هفت مرتبه ویران کرده است. سال ۲۰۰۶ همه تحلیگرهای اسرائیلی روی سقوط آن تمرکز کرده بودند، چراکه سقوط آن به معانی برنده شدن در جنگ بود. ما طبق اسمی که سید حسن نصرالله گذاشته به آن، شهر مقاومت و آزادی می گوییم و روز به دنیا آمدن من مصادف با روزی بود که «سیدحسن نصرالله» آن را روز پیروزی الهی نامیده بود. کارشناسی ارشد خود را در در رشته ترجمه انگلیسی، عربی و فرانسه از دانشگاه لبنان و همچنین دانشگاه بین المللی لبنان گرفته ام.

از خانواده خود بگویید و این که از لحاظ دیدگاه های سیاسی و فرهنگی در چه سطحی هستند؟

چهار برادر دارم و از لحاظ سیاسی خانواده ام پیرو هیچ دیدگاه سیاسی خاصی نیستند و مثل هر خانواده دیگری که از جنوب لبنان آمده، عرق به حرکت مقاومت حزب الله به رهبری سید حسن نصراله را دارند و ایشان برای ما به معنای همه چیز است و با تمام وجود حاضر هستیم در این راه ایستادگی کنیم. مردم جنوب لبنان محافظه کار هستند، اما در مواردی مثل تحصیل یا کار کردن دخترها که در سایر کشورهای عربی دید سخت گیرانه و محدودی دارند، اینطور نبوده  و تشویق هم می کنند.

ایران، برای مردم جنوب لبنان اهمیت زیادی دارد

چطور شد به شغل خبرنگاری علاقه مند شدید و به خصوص اینکه خبرنگار جنگ هستید؟

در اوایل بیشتر برای جاهای مختلف، کار ترجمه انجام می دادم تا این که شش سال پیش، پیشنهاد کار از پرس تی وی شد و کار خود را با خبرنگاری منطقه بحرانی، از جنوب لبنان با پرس تی وی شروع کردم و از این طریق به اربیل و سپس به بغداد اعزام شدم. سرتاسر جبهه بغداد را پوشش داده ام و در تمام این سال ها با ارتش حرکت کرده ام.  با توجه به سابقه مذهبی و کار و مشاهداتم، خانواده ام به من توصیه کردند که پرس تی وی برای کار مناسب است. آن زمان پرس تی وی دنبال خبرنگار در منطقه بود.وقتی کارم را با پرس تی وی شروع کردم دقیقا همزمان با حمله اسرائیل به جنوب لبنان بود. مایل بودم که اخبار و واقعیت های این منطقه از زبان کسی که در آنجا بوده و تحت تاثیر وقایع است، به زبان انگلیسی به همه دنیا برسد. در عین حال برای من خیلی مهم بود که برای یک رسانه ایرانی کار کنم، برای این که ایران برای ما مردم جنوب لبنان، خیلی اهمیت دارد، چون بارها که ما تحت حمله قرار گرفتیم، کشوری که پشت ما ایستاد، حمایت کرد و ما را نجات داد، ایران بود.

وقتی خبرنگار جنگ شدید، افرادی بودند که شما را از این کار منع کنند؟

بله خیلی، به خصوص افرادی که ضد حکومت ایران و مقام معظم رهبری هستند و به من می گویند که:«چرا تو را می فرستند؟چرا تو را که یک زن هستی به این نقاط می فرستند؟» که من به آنها می گویم:«کسی من را نمی فرستد، من خودم می خواهم که به این مناطق بروم و آزادی شخصی دارم.» در حقیقت پرس تی وی به من می گوید جلو نرو. وقتی برای اولین مرتبه پیشنهاد دادم که به اربیل بروم، چون پرس تی وی خبرنگاری را از دست داده بود، نگران بود و نمی خواست که بروم ولی گفتم که نهایت راه این است که می خواهم برای امام حسین(ع) شهید شوم.

با توجه به این که خطرات خبرنگاری در جنگ را می دانید، به خصوص این که این خطرات برای یک خانم، بیشتر است، هدف شما از وارد شدن به صحنه نبرد و جنگ و تهیه گزارش از وقایع دفاع مظلومان مقابل تروریست های جهان که نتیجه تربیت دشمنان اسلام هستند، چه چیزی است؟

جوابم مذهبی خواهد بود، ایراد ندارد؟ اما صادقانه خواهد بود.

خواهش می کنم، بفرمایید.

راه این که ما همیشه می گوییم می خواهیم سرباز امام زمان(عج) باشیم، این است که هر روز با این ذهنیت و روش زندگی کنیم و سرباز امام زمان بودن، به این معنی نیست که حتما کلاشینکف یا اسلحه های دیگر دست بگیریم. ما می توانیم به طرق دیگر به وظیفه خود عمل کنیم و این هم یک روش سرباز امام زمان بودن است. وظیفه ما انجام وظیفه نسبت به امام زمان و اهل بیت است و حداقل کار این است که در حال حاضر که عقاید دین واقعی آنها را دشمنان پیدا و پنهان مورد حمله قرار داده اند، به اینجا آمده و ماهیت اصلی و حقیقت را فاش کنیم و ماهیت اصلی را نجات دهیم. من دوست دارم که در این راه خدمت کنم تا جایی که در این راه خدا من را به طریق شرافتمندانه ای از این دنیا ببرد.

معتقد به شهادت هستید؟

بله، اگر به شهادت اعتقاد نداشته باشیم، نمی توانیم به امام زمان(عج) اعتقاد داشته باشیم. تمام امامان ما شهید شده اند.

خیر، ولی به خاطر این که هر روز با فرماندهان و ارتشی ها هستم، یاد گرفته ام که کدام سلاح را در کدام جنگ استفاده می کنند و چه سلاح هایی دارند و هر کدام از کدام کشور می آید. نکات نظامی را به صورت تئوری یاد گرفته ام ولی به شکل عملی نه. سلاح من میکروفن و دوربینم است.

حین تهیه گزارش، آیا اتفاق خاصی هم برای شما یا تیم همراهتان افتاده است؟

اتفاقات زیادی افتاده است. شهر «خالدیه» نزدیک «فلوجه» است که خالدیه شهر کوچک تری به نام «البوکنعان» دارد که وقتی ما وارد آنجا شده بودیم، پلیس عراق هم حضور داشت. تک تیراندازهای چینی را دیدیم که جزء داعش بودند. آنها  به دستشان سرم وصل می کردند و حدود چهار روز پشت سر هم می نشستند تا به هدف خود برسند. آنها تکان نمی خوردند و خوردن و نوشیدن نداشتند،  اسلحه های آنها که قناسه است دوتا سه کیلومتر برد دارد، همان جا که بودیم آنها از نزدیک شلیک کردند و چند نفر از نیروهای پلیس عراق کشته شدند ولی برای تیم ما اتفاقی نیفتاد.  یا مثال دیگر این که چند وقت پیش به شهر  «الرمادی» منطقه «الحدیثا» رفتیم. آنجا ازمناطقی بود که کاملا در محاصره داعش درآمده بود و تنها راه رفتن به آنجا از طریق هلی کوپتر ارتش بود. بعد از تهیه گزارش و موقع برگشت، داعش تشخیص داده بود که این هلی کوپتر نظامی است و از نزدیک شروع به شلیک کردن کرد که به سختی جان سالم به در بردیم.

چقدر خطیر و هولناک!

جدیدترین اتفاق هم این بود که دو هفته پیش از آزادی موصل، این حرف پیچید که «ابوبکرالبغدادی» از موصل به سمت «بعاش» رفته است. عملیاتی که انجام شده بود، پاکسازی مرز سوریه و عراق بود و بعاش در همان منطقه است. به همراه ارتش به این منطقه رفتیم، در حالی که فکر می کردیم داعش عقب نشینی کرده است، اما در تمام طول مسیر دوربین های کنترل از راه دور و مواد منفجره کار گذاشته بودند که وقتی وارد مسیر شدیم، داعش شروع به منفجر کردن مواد منفجره کرد که بلافاصله از آنجا خارج شدیم.

به نظر شما چه انگیزه و طرز تفکری باعث می شود که افراد غیر بومی مثل چینی‌ها، برای همکاری با داعش به عراق بیایند و حتی روزها و شب ها تکان نخورند تا به هدف بزنند؟

داعش یا گروه های متفاوت در عراق، دو دسته دارند که به یکسری از آنها مهاجرون می گویند. این ها  کسانی هستند که برای عراق نبوده و از کشورهای دیگر آمده اند و سال های خیلی زیاد تحت مغزشویی قرار گرفته اند. تمام مناطق جنوب شرقی آسیا یکسری مدارس خاص دارند که وهابیون و عربستان، تمام پول بچه ها را داده، بودجه را تامین کرده و ذهن این ها را از کودکی به شیوه خود تربیت  کرده است. اکثر مهاجرون در افغانستان با طالبان بوده اند و در پاکستان هم بوده اند. این افراد تمام منطقه را گشته اند و در مقام رهبر بقیه قرار می گیرند و چون از بچگی معتقدند که اگر بمیرند، همین الان به بهشت می روند حتی قاشق و چنگال در جیب خود می گذارند و یک باور برای آنها شده است. «البولکنعان» یکی از اصلی ترین محل های استقرار مهاجرون بود که حدود ششصد الی هفتصد نفر از آنها در این منطقه هستند. یک گروه هم هستند که محلی بوده و برای کشور عراق هستند. این ها باور یکسانی را با مهاجرون ندارند. بلکه هدفشان با آنها یکسان است و کسانی هستند که عده ای از آنها از حکومت سابق و زمان صدام هستند. هر گروهی که در عراق و با دولت فعلی مخالف است، به یاران محلی داعش می پیوندد. یک دسته کوچکی هم بین این محلی ها هستند که از روی فقر بسیار زیاد با پول جذب می شوند و یا به خاطر منفعت هایی که می گویند این ها را به شما می دهیم، گول خورده و عضو می شوند.

داعش در گروه خود گازگیرنده دارد

در حال حاضر وضع زندگی مردم در مناطقی که تحت سلطه داعش بوده است به چه شکلی است؟به خصوص اوضاع زن ها و کودکان؟

در مناطقی که آزاد شده، همه مردم، چه زن یا بچه هنوز می ترسند و هر چه به آنها می گویی که منطقه آزاد شده، دائم فکر می کنند شاید داعش برگردد و ترس دارند. کوچکترین شایعه ای اگر بشود، همه از محلی که هستند، فرار می کنند و می خواهند به محل دیگری بروند. در مورد زن ها، یکسری هستند که به آنها زن های مسلمان می گویند که شوهرانشان با داعش بیعت کرده اند و به آنها احترام می گذارند و مثل قانون طالبان عمل می کنند که تمام صورت و دست را باید بپوشانند و اگر کمی از این قوانین تخطی شود، مجازات می شوند. مجازات از گاز گرفتن تا شلاق زدن است. به نظر خنده دار است اما داعش یک عده ای زن در گروه خود دارد که به آنها گازگیرنده می گویند.

دسته دیگر، زن ها و دختران سنجاری و ایزدی هستند که از اوت ۲۰۱۴ آنها را از تمام مناطق دزدیده اند. آنها از سن ۶ تا حدود ۴۵ سال هستند. مذهب اینها غیر از اسلام است و برخلاف مسلمان ها که مجبور می کنند خود را بپوشانند، اینها را مجبور می کنند تا بیش از اندازه پوشش باز داشته و آرایش های غلیظ داشته باشند و می گویند که در جامعه مشخص باشند که برای چه اینجا هستند. از اینها استفاده بازرگانی کرده و آنها را معامله می کنند. آنها را از هفت تا هفت هزار دلار می فروشند که در واقع برده فروشی است و مرتب با همدیگر معاوضه می کنند. در مناطق آزاد شده ای که می رویم، بچه ها می ترسند پیش ما آمده و حرف بزنند و فکر می کنند که اگر داعش برگردد چه کار با آنها می کند.

مردها در این میان چگونه هستند؟

به یکی از مناطقی که چند دقیقه از آزادی آن می گذشت، رفتیم و دیدیم که مردها به گوشه ای رفته و ریش های بلند خود را با قیچی کوتاه می کردند، چون در زمان سلطه داعش، مجبور به بلند کردن آن بودند. از آنجایی که این مناطق مدت ها یا سال های طولانی تحت کنترل داعش بوده، تلویزیون، ماهواره یا هیچ وسیله ارتباط جمعی و رسانه ای نداشتند و وقتی آزاد می شوند، نیروهای عراقی اعلامیه پخش می کنند و مجبور می شوند که به این طریق بگویند ما منطقه را آزاد کرده ایم و می توانید بیرون بیایید. زمانی که نیروهای عراقی به منطقه ای برای آزادسازی نزدیک می شوند، نیروهای داعش، بچه ها را جلو آورده و جلیقه انتحاری به آنها می بندند و مردها و زن ها را به عنوان سپر انسانی استفاده می کنند که از ورود نیروهای عراقی جلوگیری کنند.

در گزارشی که از شما پخش و باعث شهرت شما شد، صحبت هایی داشتید، بفرمایید که فی البداهه بوده یا از قبل آماده کرده بودید؟

خیر، از قبل به من خبر نداده بودند که یک مراسم به صورت زنده است و فکر می کردم که مثل همیشه قرار است ارتباط زنده برقرار شود و گزارش دهم. وقتی از من سوال شخصی شد، خیلی برایم عجیب بود و هیچ آمادگی از قبل نداشتم. تمام حرف هایم از صمیم قلب و صادقانه بود، ذهنیتی بود که دارم و الگویی است که به آن نگاه می کنم. سعی می کنم راه الگویم حضرت زینب (س) را پیش بگیرم، اما ایشان استاندارد را خیلی بالا گذاشته اند و من نمی توانم به آن برسم.

این ارتباط زنده دقیقا چه روزی انجام شد؟

این ارتباط زنده در دهمین سالگرد راه اندازی پرس تی وی گرفته شد که خیلی اتفاقی به صورت زنده مجری شروع به صحبت با من کرد و من نمی دانستم که یک سالن مملو از جمعیت در حال تماشای این گزارش هستند. یک هفته بعد از آن، موصل آزاد شد.

حضرت زینب(س)، اولین زن خبرنگار جنگ

در جایی از گزارشتون گفته بودید که فارغ التحصیل مکتب خبرنگاری حضرت زینب هستید، در این باره توضیح دهید.

حضرت زینب(س) اولین زن خبرنگار جنگ بود که در تاریخ می توانیم مشاهده کنیم که با حجاب، همراه تمام مردهایی که رفته بودند، به خط مقدم جبهه رفت و آنطور که مدارک نشان می دهد قضیه کربلا حدود اوت یا همان وسط تابستان بوده است. به نظر من قضیه به اینجا بر می گردد که کربلا می تواند مهمترین جنگ در تاریخ اسلام محسوب شود چراکه می شود از کربلا درس های زیادی برای امروز گرفت. به نظر من کربلا دو جنبه جنگ و رسانه داشته است که جنبه نظامی را امام حسین(ع) بر عهده داشته اند و جنبه رسانه ای به عهده حضرت زینب(س) بوده است، یعنی امام حسین، حضرت زینب را به خاطر جبنه رسانه ای برده بودند که قبل و حین و بعد جنگ موثر بوده است و بعد از  جنگ سخنرانی معروفی که در کوفه می کنند. مردمی که تحت تاثیر خاندان امویه قرار گرفته و فکر می کردند که اهل بیت امام حسین(ع) خوارج هستند و وقتی یک نفر قصد صدقه دادن داشته است، حضرت زینب قبول نکرده و می فرمایند ما خاندان اهل بیت هستیم و بعد کم کم مردم را به حقیقت وامی دارد. در حقیقت کار حضرت زینب(س) این بوده که در برابر تبلیغات ضد دین آن زمان که یزید و معاویه در مورد این خاندان و اسلام واقعی راه انداخته بودند، ایستاده و مقاومت کرده و حقیقت را به مردم نشان دهند و در این راه فداکاری می کند و حتی در آخر از یتیمان کربلا نگهداری کرده و جلوی  کشته شدن امام زین العابدین را گرفتند.  هدف دیگر ایشان  این بود که حقیقت، جزئیات و واقعیات واقعه کربلا به گوش مردم برسد و اگر الان مطلبی از کربلا می دانیم، به خاطر نقش رسانه ای حضرت زینب(س) است و باید درس بگیریم که حضرت زینب از حقایق گزارش درست کرد که همان حالت خبرنگاری بود.  

راه من راه امام زمان(عج) است

شما در جایی از گزارش گفتید که می خواهید مثل حضرت زینب(س) باشید و برای این که به هدفتان برسید خبرنگاری جنگ را انتخاب کرده اید. چطور می خواهید به این هدف برسید؟آیا فقط خبرنگار جنگ بودن برای ادامه دادن راه بانوی کربلا کافی است؟

خبرنگار جنگ بودن یکی از آنهاست. وقتی می خواستند حرم حضرت زینب (س) را از بین ببرند و کمپینی برای این کار تشکیل شد. مهم تر آنهایی بودند که پیگیری کردند و مقابل این ها ایستاده و مقاومت کرده و از حرم حفاظت می کنند.  در حقیقت حمله ای که در اول به  حرم شد، مثل یک زنگ خطری بود که همه را بیدار کرد که این جدی است و باید به پا شد و دفاع کرد. الان برای من که زمان جنگ است خبرنگار بودن مهمی است، ولی اگر ان شالله یزیدیان این زمان که داعش هستند، شکست بخورند و تمام شود، الگوی اصلی ام حضرت زینب(س) و هدفم انتشار اسلام است. دشمنان در همه جا تبلیغات ضد دین راه انداخته و اسلام هراسی کرده اند و دروغ هایی در مورد اسلام می گویند تا راه امام زمان را خدشه دار کنند. می خواهم تا جایی که می توانم تلاش کنم حقایق را به مردم بگویم و سعی می کنم این کار را انجام دهم. راه من، راه امام زمان(عج) است و در نهایت هر چیزی که من را به آن راه ببرد.