چرا این قطار به ایذه نمی رسد؟ /مسافران این قطار خیالی به وعده ها دل خوش نکنند

به گزارش خبرنگار رکنا ، با نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس، هر چهارسال یک بار پروژه راه آهن بختیاری در دستور کار پیگیری به عنوان یکی از اولویت های نماینده وقت مجلس در روزهای پایانی و بخشی از وعده های بدون پشتوانه نامزدهای انتخاباتی حوزه انتخابیه ایذه و باغملک مطرح می شود و با پایان یافتن انتخابات، تا مدت ها این موضوع به محاق فراموشی سپرده می شود.

مردم شهرستان ایذه با توجه به مشکلات زیادشان در حوزه جاده ای، آب، درمان، بی کاری و نبود زیرساخت، مدت ها است موضوع راه آهن را به عنوان یک مطالبه جدی پیگیری می کنند . اهمیت این مطالبه جمعی زمانی جدی تر می شود که متوجه باشیم بر اساس آمار سالیانه، یکی از اصلی ترین دلایل رفت و آمدهای میان اهالی شهرستان ایذه و در سطح کلانتر، استان خوزستان به مناطق مرکزی و بخصوص اصفهان، موضوع درمان و دریافت خدمات پزشکی است. هرچند بسیاری از این رفتن ها به دلیل خطرات بی شمار جاده های مواصلاتی میان خوزستان با این استان ها، به آرامستان های ابدی ختم می شود.

استان خوزستان یکی از اصلی ترین مراکز توریست پذیر کشور است و به دلیل وجود جاذبه های بی شمار در حوزه طبیعی-تاریخی-مذهبی و ....هر ساله میلیون ها نفر از داخل و خارج کشور از این جغرافیای تاریخی-طبیعی دیدن می کنند.

از آنجایی که حمل‌ونقل یکی از بخش های مهم در حوزه گردشگری است، علاوه بر جابه‌جایی گردشگران از مبدأ به مقصد، خود نیز می‌تواند به عنوان یک جاذبه گردشگری مطرح باشد. جاذبه ای که این امکان را دارد که با عبور از کنار کارون، تالاب ها، جنگل های بلوط، دشت های مخملی، دریاچه ها و آثار فرهنگی مناطقی مانند ایذه تا چهارمحال بختیاری، این مسیر را به یکی از زیباترین گذرگاه های ریلی کشور تبدیل کند.

با توجه به شرایط و جایگاه خوزستان در حوزه صنعتی-گردشگری و با در نظر گرفتن اینکه شهر ایذه به عنوان یکی از پایلوت های اصلی گردشگری در کشور است ، احتمال ثبت جهانی این شهر طی سه تا پنج سال آینده در یونسکو وجود دارد، بامداد رجبی، کارشناس ارشد برنامه ریزی گردشگری با اشاره به نقش راه آهن در توسعه گردشگری معتقد است: حمل‌ونقل به عنوان بخش مهمی از صنعت گردشگری در نظر گرفته می‌شود. دسترسی به مناطق گردشگری مربوط به عوامل متعددی است که مهم‌ترین آن‌ها طبیعت، جاذبه‌های مختلف گردشگری، زیرساخت‌ها و دسترسی به اکثر وسایل نقلیه عمومی است. زیرساخت‌های گردشگری به طور کلی عواملی هستند که برای سهولت در دسترسی به مقاصد مختلف گردشگری به کار برده می‌شوند. بسیاری از مکان‌های گردشگری به دلیل نبود این گونه زیرساخت‌ها برای گردشگران ناشناخته باقی می مانند. در نتیجه، جوامع یا مشاغل فعال در این مناطق نادیده گرفته می‌شوند. توسعه گردشگری فرصت‌هایی را برای حضور در مقاصد مختلف گردشگری فراهم می‌کند، بنابراین درآمد و مشاغل در این مناطق افزایش می‌یابد. یکی از دلایل مهم توسعه گردشگری افزایش فرصت‌های سفر مانند حمل‌ونقل است.

رجبی در ادامه می گوید: راه‌آهن یکی از بهترین و ایمن‌ترین روش‌های حمل‌و نقل است انتخاب وسایل حمل‌ونقل برای گردشگران که از آن استفاده می‌کنند به عوامل مختلفی بستگی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مقصد مورد نظر، قیمت، زمان سفر، ایمنی، جغرافیا و هدف از سفر اشاره کرد. برای افزایش آگاهی مردم در استفاده از راه آهن در آینده، دولت باید بر سیاست‌های مناسب در مورد مکان‌های مقاصد گردشگری تمرکز کند و در شلوغ‌ترین فصل‌های گردشگری قیمت‌های متفاوتی را ارائه دهد. راه‌آهن باید به عنوان اقتصادی‌ترین روش سفر و سازگارترین با محیط زیست در نظر گرفته شود. اثر گلخانه‌ای انتشار گازها در هر کیلومتر در حمل‌ونقل ریلی ۸۰ درصد کمتر از خودروها است. با انتخاب مسیرهای گردشگری ریلی و محدود کردن مسافرت‌های جاده‌ای، می‌توان به محیط زیست کمک کرد، همچنین هزینه‌های سفر نیز کاهش پیدا می‌کند. موضوعی که با توجه به جغرافیای شهرستان های ایذه-دزپارت و سرانجام چهارمحال بختیاری باید بسیار مورد توجه قرار گرفته شود .

او می افزاید: واگن‌های قطار چه برای مسافران و چه برای حمل‌ونقل وسایل بزرگ، مناسب‌تر از اتومبیل‌ها، ون‌ها و حتی اتوبوس‌ها هستند. این بدان معناست که آن‌ها می‌توانند تعداد بیشتری (افراد یا کالاها) را در زمان کوتاه‌تری حمل کنند. برای حمل‌ونقل، این افزایش ظرفیت به این معنی است که شرکت‌ها می‌توانند هزینه کمتری پرداخت کنند. همچنین حمل‌ونقل ریلی برای کالاهای بزرگ و سنگین ایده‌آل است. آن هم در استانی مانند خوزستان که حمل این قطعات در اغلب موارد با دشواری همراه است و با توجه به ترانزیتی بودن جاده های مواصلاتی ایذه به اصفهان و عبور روزانه هزاران خودرو شخصی و وسایل نقلیه جمعی مانند اتوبوس و پژوهای خطی،احتمال بسته شدن جاده بخاطر تصادفات متععدد و ریزش کوه را نباید نادیده گرفت. 

کارشناسان بر این باورند که حمل‌ونقل ریلی از نظر تصادفات و خرابی‌ها، فوق‌العاده ایمن است؛ این بدان معناست که ایمنی مسافران و بارهای مسافری از طریق راه آهن به طور کلی بیشتر از سایر وسایل حمل‌ونقل زمینی است. سفر با قطار و انتخاب مسافرت ریلی به مسافران اجازه می‌دهد تا مناظر باورنکردنی را مشاهده کنند. کما اینکه حمل‌ونقل با قطار چه از طریق کوهستان و چه در امتداد ساحل اجازه می‌دهد تا گردشگران مناظر زیبایی را از پنجره‌ها مشاهده کنند.

با این شرایط و با توجه به میزان جابجایی بار از معادن استان‌های یزد، کرمان و خراسان جنوبی به خوزستان و از سوی دیگر وجود منطقه ویژه پتروشیمی و بندر امام خمینی در خوزستان و این‌که راه آهن لرستان به‌دلیل موضوعات و محدودیت‌های ابنیه فنی امکان توسعه و دوخطه شدن را ندارد (صرفه اقتصادی ندارد ) لذا موضوع احداث مسیر ریلی اهواز-ایذه-اصفهان یکی از حیاتی‌ترین پروژه‌های شبکه ریلی کشور است و این مهم اگر به عنوان یک اولویت و به سرعت در دستور کار قرار گیرد، بخش عمده ای از مشکلات استان خوزستان را تسهیل خواهد کرد. 

 از منظر جابجایی مسافر نیز پس از مقصد تهران،  مقصد اصفهان پر متقاضی‌ترین مسیر در میان شهرهای خوزستان است. قطعا احداث پروژه مسیر ریلی اهواز-ایذه-اصفهان هم در سرعت بازرگانی بار راه‌آهن وهم در میزان جابه‌جایی مسافر در شبکه ایمن ریلی تاثیر صد درصد مثبت خواهد داشت. این مزایا، تنها بخشی از فاکتورهایی است که باید برای احداث و راه اندازی این خط ریلی در نظر گرفته شود.

با این همه ، طی سال های گذشته بازار وعده و وعیدهای حول موضوع راه آهن اهواز-ایذه-اصفهان« راه آهن بختیاری» همواره داغ بوده و هر کس به نحوی این موضوع را مطرح کرده و این داستان تا پیش از انتخابات به اوج حساسیت خود خواهد رسید.

در آخرین اظهار نظرهای پیرامون موضوع راه آهن بختیاری، عبدالله ایزدپناه نماینده فعلی مردم شهرستان های ایذه و باغملک در یک همایش عمومی از پیگیری مداوم این پروژه خبر داده و عنوان داشته که طی چهار ماه پیگیری موضوع راه آهن را به سرانجام رسانده است. جالب تر اینکه در همین همایش و در ادامه گفته است: این موضوع از بیست سال پیش تا کنون راکد مانده بود، چهار ماه پیش یک شرکت روسی وارد ایران شد و طی نشستی که من با آنها داشتم و با وجود پیگیری هایی که در استان صورت گرفت، راه به جایی نرسید تا اینکه طی یک ویدئو کنفرانس موضوع را به سرانجام رساندم.

جالب تر اینکه در هشتم خردادماه  سال گذشته، او در گفت و گو با رسانه ها موضوع این خط ریلی را اینگونه عنوان کرده بود: پروژه راه آهن اهواز به اصفهان چندین سال است که در دستور کار قرار داشته اما مورد پیگیری واقع  نشد، هم اکنون با پیگیری‌های صورت گرفته ۸۰ درصد از کارهای آغاز به کار پروژه راه آهن خوزستان به اصفهان انجام شده است و امید می‌رود که این پروژه به زودی کلید بخورد.

در ادامه این ماجرا درست در خرداماه سال گذشته«18/3/1401» روزنامه دنیای اقتصاد در شماره 5469 خود در مطلبی تحت عنوان تصویب 8 هزار میلیارد ریال برای توسعه راه آهن خوزستان و به نقل از مدیرکل راه آهن جنوب عنوان داشت: طرح راه‌‌‌آهن اهواز- ایذه - اصفهان از دیگر طرح‌‌‌های در دستور کار است که مناقصه قطعه اول این طرح تا رامهرمز به طول ۵۰ کیلومتر برگزار و شرکت کیسون برنده این طرح شده است.

ذکر اسناد و گفته های پیرامون آغاز به کار، نشست، بررسی و مصوبات گوناگون در خصوص این پروژه آنقدر زیاد است که می توان یک گزارش مفصل در خصوص این گفته ها منتشر کرد. در مجموع، حرکت قطار به سمت شمال خوزستان و عبور از شهر ایذه با این شرایط و به دلیل نبود یک سنبه پرزور در دست نمایندگان خوزستانی، فعلا منتفی است و مسافران این قطار خیالی بهتر است چندان به وعده های داده شده دل خوش نکنند و منتظر نمانند. وعده ای که مانند میراثی سیاسی، از مدیری به مدیر دیگر و از نماینده ای به نماینده ای دیگر سپرده می شود. اینکه شهر ایذه تا کی باید منتظر عملی شدن وعده هایی مانند انتقال آب ، نجات بخشی تالاب ها، جلوگیری از قتل عام بلوط ها، خروج از لیست مناطق تبعیدگاهی، نهایی شدن ثبت جهانی و .....بماند، تنها خدا می داند و بس.

خبرنگار رکنا برای تکمیل این گزارش چندین بار با  خیرالله خادمی معاون وزارت راه و مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور  تماس گرفت ،اما او پاسخ نداد.

گزارش: بهنام رضایی مالمیر 

انتهای پیام/