نقش دیابت و داروهای شیمیدرمانی در کاهش شنوایی سالمندان
رکنا اجتماعی: عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان با اشاره به تأثیر برخی بیماریها و داروها بر شنوایی سالمندان گفت: دیابت و داروهای شیمیدرمانی از عوامل مهم کاهش شنوایی هستند و پایش منظم شنوایی میتواند به تشخیص زودهنگام آسیبها کمک کند.
به گزارش رکنا، دکتر امیرحسین احسنی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان، در برنامه «سپهر دانش» رادیو سلامت به بررسی نقش بیماریها و داروها در کاهش شنوایی سالمندان پرداخت و اظهار کرد: دیابت با ایجاد آنژیوپاتی و اختلال در خونرسانی به حلزون گوش و عصب شنوایی، یکی از عوامل مهم بروز کاهش شنوایی به شمار میرود. به گفته وی، بیماران دیابتی معمولاً پاسخ ضعیفتری به درمانهای دارویی و روشهای توانبخشی نشان میدهند.
وی افزود: برخی داروهای شیمیدرمانی مانند سیسپلاتین نیز با تولید رادیکالهای آزاد، موجب تخریب سلولهای شنوایی میشوند. از این رو، به بیماران تحت درمان سرطان توصیه میشود که به طور منظم پایش شنوایی انجام دهند.
این متخصص گوش، گلو و بینی تأکید کرد: پایش شنوایی میتواند از طریق تستهای ساده شنوایی یا با بررسی سلولهای مویی خارجی گوش انجام شود تا آسیبهای احتمالی در مراحل اولیه شناسایی شوند.
احسنی با اشاره به اختلالات نوظهوری که در سالمندان مشاهده میشود، گفت: برخی بیماران با وجود طبیعی بودن نوار گوش، در درک گفتار دچار مشکل هستند. این اختلال به دلیل آسیب در سیناپسهای بین سلولهای مویی داخلی گوش و فیبرهای عصب شنوایی ایجاد میشود.
وی تصریح کرد: این افراد صداهای اطراف را میشنوند اما قادر به درک صحیح کلمات نیستند و این مسئله میتواند زندگی روزمره آنها را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در پایان خاطرنشان کرد: درمان اصلی همچنان استفاده از سمعک است، اما در موارد شدید یا حتی کاهش شنوایی یکطرفه، کاشت حلزون اهمیت ویژهای پیدا کرده است. در کشورهای پیشرفته، این روش برای سالمندان نیز به طور گسترده استفاده میشود تا از بروز مشکلات شناختی و اجتماعی در آینده پیشگیری شود.
ارسال نظر