بابا صدای آرام زندگی در هیاهوی گرانی / آخرین امید روزهای سخت

به گزارش رکنا،  بابا، بابا، با توام آهای !یعنی چی وضع خرابه؟ طلا بالا رفت که رفت. برنج گرون شد که شد. گوشت و مرغ گرون بشه. حبوبات و میوه و مواد غذایی لحظه‌ای بره بالا. کفش و لباس  و پوشاک ... 

کمتر می‌خریم اندازه می‌خوریم، دقت می‌کنیم ، با حساب قناعت کتاب  زندگی سالم بمونه  کاش همش همین بود. گاهی وقتا حساب کتاب دوا و دکتر پیش میاد، ماشینت خراب میشه، تلویزیون یخچال می سوزه.مبلمان ، زوار در رفته میشن و  خدا نکنه لوله‌های آب زیر زمین بترکد. 

بابا می‌مونه با یه عالمه مسئله. یه عالمش با قناعت حل می شوبرای بعضیام باید کار کنه،باید مقید باشه به لقمه حلال. باید کار کنه و بازم کار کنه. 

وقتی شب شد و خونه رفت، بابا دوباره شد بابا، بابا .  با خستگی، در حالی که  مردمک چشماش دودو می‌کنه باید بایسته. مردونه بگه جان بابا، بعد به خواسته بچه‌هاش عمل کنه و البته به اونا یاد بده قناعت و سادگی رو سرلوحه کاراشون قرار بدن. 

بابا خیلی روزا تا ظهر صبحونه نخوره نمی‌میره، اما سعی می‌کنه بهترین خوراکی رو برای بچه‌ها ش تهیه کنه. بابا کفشاشو پینه می‌زنه اما قلبش درد می‌گیره کفش بچه شو پاره ببینه .  زندگی کمی سخت شده. البته همیشه همینجوری بوده. این سختی‌ها مال الان نیست. بابا وقتی بچه بود خیلی چیزا یاد گرفت تا کار کنه و روی پای خودش بایسته. بابا همیشه می‌خواد بابا باشه، نمی‌خواد بشکنه ، نمی‌خواد خرد بشه. نمی‌خواد بگن عجب آدم ... .

باید با هم مهربون باشیم، بابا توی کارش اگر بشه با توام آهای  با توی خونه بگن بابا بی بابا ، توی لاک خودش میره و هزار تیکه میشه.اونم نباید به یک بابای دیگه بگه با توام آهای. ما آدما زود پیر می شیم. خیلی چیزا داریم که باید از دست بدیم. مثل نفس های جانمون که توی لباس  بابای امروزه می‌تونیم مهربون باشیم، جشن عاطفه‌ها برامون بد تعریف شده. کمک به فقرا و نیازمندان جشن عاطفه‌ها نیست. 

کمک به خودمون که بتونیم بقیه رو دوست داشته باشیم و کمک به بقیه که ما رو دوست داشته باشند میشه جشن عاطفه‌ها گفتیم اوضاع کمی سخت شده نذاریم بابا‌ باباهای خونه بشن با توام آهای. خودمونیم‌عجب موجودیه این بابا،مثل دریا می‌مونه. یک عمق غم و غصه داره باز  برای ساحل آواز می‌خونه...

غلامرضا تدینی راد