هشدار یک خیر مدرسه ساز به مسئولان آموزش و پرورش: معلمانی که قبل و بعد از مدرسه مسافرکشی می کنند، فقط می توانند خواندن و نوشتن یاد دهند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، محمدحسین ثقلینی، مشاور جامعه خیرین مدرسه ساز کشور در دوران مرحوم حافظی، پدر مدرسه‌سازی ایران گفت: «30 سال از عمرم را در بیابان‌های سراسر ایران، از شهری به شهر دیگر گذراندم تا در مسیر مدرسه‌سازی همراه باشم و به خیرین کمک کرده ام تا هماهنگی های لازم برای مدرسه سازی آنها فراهم باشد.»

وی افزود: «بعضی از کسانی که روزی شاگرد من بودند، بعدها در یکی از صعب‌العبورترین مناطق جنوب ایران، به خاطر همین راه، همراه من شدند. من و مرحوم دکتر حافظی شبانه‌روز دوشادوش هم کار کردیم و افتخار می‌کنم که در کنار او، که به حق «پدر مدرسه‌سازی ایران» بود، خدمت کردم. یکی از موضوعات مهمی که همیشه بر آن تأکید دارم، این است که مدرسه باید دانش‌آموزان را علاوه بر آموزش علمی، به کار و مسئولیت‌پذیری اجتماعی نیز تشویق کند. برای نمونه، اگر هر روز یک دانش‌آموز نقش مسئول کلاس را به عهده بگیرد، زباله‌های کاغذی و مواد دورریختنی را جمع کند و آن را برای تأمین هزینه‌های مدرسه اختصاص دهند، هم مشارکت اجتماعی شکل می‌گیرد و هم حس مسئولیت در بچه‌ها پرورش می‌یابد. حتی اگر مدرسه دچار خرابی شد، دانش‌آموزان می‌توانند یاد بگیرند بخشی از آن را خودشان تعمیر کنند. به این ترتیب، مدرسه نه‌تنها جای یادگیری دروس، بلکه محلی برای یادگیری زندگی و مسئولیت می‌شود.»

محمدحسین ثقلینی در پایان گفت: «مدرسه‌سازی فقط ساختن دیوار و کلاس نیست؛ اگر در همان مدرسه بچه‌ها تقویت شوند و درست تربیت شوند، این کار فردای ایران را خواهد ساخت. اما در کنار همه این‌ها دو نکته مهم دارم؛ نخست این‌که باید به بازنشستگان آموزش و پرورش رسیدگی شود. معلمانی که سال‌ها نسل آینده را تربیت کرده‌اند، نباید بعد از بازنشستگی در تنگنا باشند. دوم اینکه باید به معلمانی که هم‌اکنون به علت مشکلات مالی، مجبورند پیش از کلاس یا بعد از آن مسافرکشی کنند، توجه ویژه شود. معلمی که دغدغه معیشت دارد، فقط می‌تواند خواندن و نوشتن یاد دهد، در حالی‌که رسالت او بسیار فراتر از این است و باید درس زندگی دهد.»