دوره بازگشت مطالبات صنعت دارو به بیمه‌ها بیش از ۴۰۰ روز است

به گزارش خبرنگار رکنا، دکتر شهرام کلانتری‌خاندانی، رئیس انجمن داروسازان ایران، در گفت‌وگو با رسانه‌ها با ابراز نگرانی درباره روند طولانی بازگشت پول به صنعت دارو، اعلام کرد: محصولی که امروز در چرخه تولید قرار می‌گیرد، بیش از 400 روز بعد پول آن به تولیدکننده بازمی‌گردد، رکوردی تاریخی که فشار غیرقابل‌تصوری بر داروسازان وارد می‌کند.

وی با اشاره به وضعیت داروخانه‌ها نیز گفت: در بخش توزیع، بازگشت پول از سوی بیمه‌ها بین 160 تا 180روز طول می‌کشد. به‌طور ملموس، داروخانه‌ای که 10 بسته از دارو را به بیمه ارائه می‌دهد، تنها توان خرید شش بسته‌ی جدید را دارد؛ چرا که تورم چهل‌درصدی ارزش سرمایه آن را بلعیده است.

این مقام صنفی بیمه‌ها را به بی‌تفاوتی در تسویه مطالبات داروسازان و داروخانه‌ها متهم کرد و عنوان کرد: با وجود سخت‌گیری شدید بیمه‌ها در دریافت حق بیمه که همراه با جریمه تاخیر است پرداخت مطالبات دارویی با تسامح جدی روبه‌روست. سهم درمان از حق بیمه معادل یک‌سوم درآمد بیمه‌ای علاوه بر تعهدات اصلی، به‌طور نامناسبی برای پوشش کسری صندوق بازنشستگی یا تعهدات جدید هزینه می‌شود.

دکتر کلانتری‌خاندانی هشدار داد که ادامه روند فعلی، نه‌تنها مانع رشد صنعت دارو می‌شود بلکه حتی موجودیت آن را تهدید خواهد کرد: اگر تسویه مطالبات با همین کندی ادامه یابد، این صنعت نمی‌تواند حتی روی پای خود بایستد.

احمدی، عضو هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران، با اشاره به وضعیت بحرانی صنعت دارو گفت:
۸۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه وجود دارد، اما کسری آن قطعی است. با این حال، صنعت دارو یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی است که باید به آن توجه ویژه شود. اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، بدون تردید ۸۰ درصد داروخانه‌ها با ورشکستگی مواجه خواهند شد و ارائه خدمات در این حوزه مختل می‌شود.

منفرد، عضو هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران، با انتقاد از اظهارات اخیر یکی از مسئولان گفت:
«این صحبت‌ها بدون هیچ‌گونه بررسی کارشناسی مطرح شده و کاملاً نشان می‌دهد که ایشان هیچ آگاهی نسبت به موضوع ندارد.»

احمدی، عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران: 

احمدی، عضو هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران، با هشدار نسبت به اهمیت تولید داخلی دارو گفت: اگر تنها یک درصد از تولید داروسازان در کشور کاهش یابد، برای جبران آن باید حدود 200 میلیون دلار هزینه شود.

سبزواری، عضو هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران:

داروها به دو دسته نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای تقسیم می‌شوند. داروهای غیرنسخه‌ای مانند قرص‌های سرماخوردگی، شربت‌های سرفه و برخی مسکن‌ها با توصیه داروساز و بر اساس سابقه بیماری فرد قابل تهیه‌اند. اما داروهای نسخه‌ای نیز در شرایط خاص و ضروری می‌توانند بدون نسخه در اختیار بیمار قرار گیرند. برای مثال، ممکن است یک بیمار مبتلا به فشار خون یا دیابت در سفر به داروخانه‌ای مراجعه کند و به داروی خود برای ادامه حیات نیاز داشته باشد؛ در این شرایط داروساز صلاحیت دارد دارو را برای مدت محدود در اختیار او قرار دهد.

انسولین و داروهای حیاتی از جمله مواردی هستند که نمی‌توان بیمار را از دریافت آن‌ها محروم کرد. اگر داروسازی بر اساس تشخیص حرفه‌ای خود چنین دارویی را در اختیار بیمار قرار دهد، نباید مورد بازخواست قرار گیرد، زیرا این اقدام بخشی از رسالت درمانی داروساز است. ما به عنوان عضوی از تیم درمان نقش مستقیم در سلامت بیماران داریم و تشخیص می‌دهیم چه دارویی در شرایط خاص باید به چه فردی داده شود.

متأسفانه، در کشور بستر لازم برای بهره‌گیری کامل از دانش و مهارت‌های داروسازان در محیط داروخانه فراهم نشده است. دانشکده‌های داروسازی آموزش‌های علمی و عملی مناسبی ارائه می‌دهند، اما نبود زیرساخت‌های کافی مانع از استفاده کامل از این توانمندی‌ها می‌شود.