به گزارش رکنا ؛ اسکات ریتر  بازرس سابق سازمان ملل ، در بخش سلاح‌های کشتار جمعی در واکنش به هدف قرار دادن پایگاه هوایی نواتیم در اراضی اشغالی توسط ایران در صفحه شخصی خود نوشته بود: چشم در برابر چشم. ایران با حداقل هفت موشک مافوق صوت جدید خود به پایگاه هوایی نواتیم حمله کرد. حتی یک موشک ایرانی رهگیری نشد. اسرائیل بی دفاع است.

بنا به این گزارش طبق خبرهای رسیده از سپاه پاسداران نوع موشکها و پهپادهای به کار رفته در عملیات ، پهپاد شاهد 136 و موشک نسل دوم عماد و موشک کروز نسل سوم پاوه بوده و موشک های مافوق صوت و جدیدتر استفاده نشده است.

موشک «عماد»

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای دفاعی ایران در سال۱۳۹۴ تست موفقیت آمیز موشک بالستیک «عماد» در شرایط خاص منطقه‌ای و بین‌المللی بود؛ در آستانه محرم حسینی فرزندان ملت بزرگ ایران در وزارت دفاع موشک دوربرد «عماد» نسل جدید موشک‌های بالستیک زمین به زمین جمهوری اسلامی ایران را با موفقیت آزمایش کردند. آزمایش این موشک در شرایطی که آمریکا و هم‌پیمانانش تمرکز اصلی خود را بر محدودیت صنعت موشکی گذاشته بودند، دستاورد مهمی به شمار می‌رفت.‌

موشک عماد که تمامی مراحل طراحی و ساخت آن توسط دانشمندان و متخصصان سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع صورت پذیرفته است، نخستین موشک دوربرد جمهوری اسلامی ایران با قابلیت هدایت و کنترل تا لحظه اصابت به هدف است؛ که قادر است اهداف مورد نظر را با دقت بالا مورد اصابت قرار داده به طور کامل منهدم کند.

طراحی، ساخت و آزمایش موفقیت آمیز موشک عماد با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر یک جهش فناورانه و عملیاتی در این حوزه راهبردی به شمار می‌رود. البته تست این موشک در شرایطی اتفاق افتاد که غربی‌ها گمان می‌کردند جمهوری اسلامی ایران از توسعه توان موشکی خود دست بر می‌دارد، اما تست عماد تمام این رویاها را از بین برد.

شاهد۱۳۶؛ پهپاد انتحاری سپاه علیه اسرائیل را بشناسید

سیاسی رکنا: یکی از ماموریت‌های پهپادهای انتحاری شاهد انهدام و یا اشباع سایت‌های پدافندی دشمن است تا موشک‌های بالستیک و سایر پهپادها بتوانند با گذر از سد سامانه‌های پدافند هوایی و دفاع موشکی اهداف مد نظر خود را منهدم کنند.

به گزارش رکنا، ساعتی پیش اولین موج حمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سمت اهدافی در سرزمین‌های اشغالی آغاز شد.

در این مرحله سپاه ده‌ها پهپاد انتحاری از نوع شاهد 136 را علیه اهداف مهمی در سرزمین‌های اشغالی شلیک کرد. برخی منابع خبری مدعی شدند در اولین موج حملات نیروی هوافضای سپاه صدها پهپاد به سمت سرزمین‌های اشغالی پرتاب کرده است.

این اولین ماموریت، پهپادهای انتحاری شاهد نیست و قبلاً نیز سپاه برای انهدام مقر تروریست‌های تجزیه طلب در اقلیم شمال عراق از این پهپاد استفاده کرده‌ بود.

اما برای اولین مرتبه است که ایران از پهپادهای انتحاری خود در تعداد بالا و برد بالای 1000 کیلومتری استفاده کرده است.

نخستین بار در رزمایش پیامبر اعظم15 نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تصاویری از انهدام اهداف مختلف توسط پهپادهای شاهد131 و شاهد136 به نمایش در آمد.

انهدام سایت پدافند توسط پهپاد شاهد 131

این پهپادها در جریان رزمایش پیامبر اعظم(ص) 17 نیز نقش پررنگی در تمرین حمله به شبیه‌ساز نیروگاه اتمی دیمونا داشتند و در این تمرین، دقت بالای خود را به نمایش گذاشتند.

بکارگیری پهپاد شاهد 131 در رزمایش پیامبر اعظم 17

قبل از نمایش این دو پهپاد در رزمایش سپاه، نیروهای مبارز یمنی عملیاتی را علیه تأسیسات نفتی آرامکوی عربستان انجام داده بودند که در جریان این حملات از پهپادهای «وعید» که بسیار شبیه به پهپادهای ایرانی بود استفاده کردند؛ موضوعی که موجب شد پهپاد وعید به «قاتل آرامکو» مشهور شود.

پهپادهای شاهد 136 در آسمان کربلا

شاهد131 و شاهد136 پهپادهای انتحاری ایرانی با بدنه دلتا (مثلثی‌شکل) هستند و از موتورهای پیستونی به‌عنوان پیشران بهره می‌برند. هرچند این دو پهپاد بسیار شبیه هم هستند اما شاهد131 ابعادی کوچکتر از شاهد136 دارد و به همین دلیل برخی مشخصات عملکردی و ظاهری آن با شاهد136 متفاوت است.

یکی از تفاوت‌های ظاهری شاهد131 با شاهد136 که شاید به تمایز این دو پهپاد هم کمک می‌کند،‌ تفاوتی است که در بالک‌های انتهایی آنها وجود دارد، در شاهد136 این بالک‌های در بالا و پایین بدنه وجود دارند و در شاهد131 این بالک‌ها فقط در بالای بدنه قرار گرفتند.

هرچند هنوز اطلاعات دقیق و رسمی از مشخصات این دو پهپاد منتشر نشده است اما برخی منابع جزئیاتی در باره این دو پهپاد منتتشر کرده‌اند، بر این اساس می‌توان گفت که عرض بدنه شاهد136، 2ونیم متر و در شاهد131 قدری کوچکتر و چیزی در حدود 2.2 متر است. در شاهد136 طول بدنه 3.5 متر و در شاهد131 این عدد 2.6 متر است.

به‌نظر می‌رسد پهپاد شاهد136 دارای برد 2000کیلومتری است و شاهد131 بردی در حدود 900 کیلومتر دارد، همچنین این پهپادها دارای سرجنگی‌هایی به‌وزن 50 و 15 کیلوگرم هستند.

پاوه برد کروزهای ایران را 22درصد افزایش داد

آخرین دستاورد موشک‌های کروز کشور هم «پاوه» نام دارد که طبق تصاویر منتشرشده، می‌توان به چند تفاوت در طراحی نسبت به نسل موشک‌های سومار پی برد.

برد «پاوه» 1650 کیلومتر اعلام شد که بُرد کروزهای ضد اهداف زمینی ایرانی را لااقل 22 درصد افزایش می‌دهد.

این موشک می‌تواند اهداف مورد نظر را از مسیرهای پیچیده‌تر یا به‌قول سردار حاجی‌زاده حتی از سمت مخالف هدف قرار دهد.

موشک کروز پاوه

منظور این است که در شرایط معمول، دشمن انتظار دارد که موشکهای ایرانی در خط سیری ترسیم‌شونده بین مرزهای کشور و منطقه هدف حرکت کنند در نتیجه پدافند خود را در چنین مسیری تقویت می‌کند اما با افزایش برد صورت‌گرفته، این امکان وجود دارد که موشک از فاصله‌ای اطراف هدف عبور و سپس گردش کند و در جهتی به‌سمت مرزهای کشور از سمت مخالف به هدف حمله کند، راهکنش یا تاکتیکی که به‌صورت پرشمار توسط جنگنده بمب‌افکنهای اف4 فانتوم نیروی هوایی ارتش در سالهای دفاع مقدس علیه اهداف عمقی در خاک عراق استفاده می شد و بسیار هم اثرگذار بود.

به‌طور معمول، سرعت پروازی موشک‌های کروز چیزی در حدود 600 تا 900 کیلومتر بر ساعت است و با توجه به استفاده از موتور جت ـ که البته توربوجت یا توربوفن بودن آن در مورد پاوه هنوز مشخص نیست ـ موشک جدید ایرانی هم در همان بازه سرعتی عمل خواهد کرد.

با توجه به ابعاد موشک «پاوه»، احتمالاً مشکل خاصی برای هواپایه کردن این موشک و شلیک از سوخو22های نیروی هوافضا هم وجود ندارد.

لحظه خروج موشک پاوه از پرتابگر

ویژگی‌های طراحی پاوه

این موشک همانند سایر کروزهای پرتاب‌شونده از سطح، دارای یک موتور سوخت جامد در نقش شتاب‌دهنده برای ایجاد سرعت اولیه کافی است که پس از به‌کار افتادن موتور جت در موشک، از بدنه جدا می‌شود. در ادامه، بال‌های موشک که روی بدنه و نه داخل آن جمع شده‌اند، باز می‌شوند و با میزان اندکی زاویه عقب برگشتگی (Sweepback) در لبه جلویی قرار می‌گیرند.

در این مورد، موشک پاوه شباهتی به خانواده «سومار» که بال آن داخل بدنه جمع شده است، ندارد، اما محل قرارگیری بال یعنی بالای بدنه، بیشتر نزدیک به پروژه «یاعلی» است.

موشک پاوه در حال اوج‌گیری با موتور سوخت جامد اولیه

وجه شاخص دیگر در مورد موشک پاوه، قرارگیری موتور آن بیرون بدنه است، از این نظر پاوه متفاوت از طراحی «یاعلی» با موتور داخل بدنه است و شباهت به «سومار» دارد که موتور آن بیرون و زیر بدنه نصب شده است، اما به‌خلاف سومار، در پاوه موتور بالای بدنه نصب شده است.

این محل نصب، بیش از هرچیزی تحلیلگران را به یاد موشک‌های کروز «قدس 1/2/3» یمن می‌اندازد، این موشک‌ها که امروزه بُرد بسیار بیشتر از 1000 کیلومتر برای آنها تثبیت شده است، دارای بال ثابت و غیرجمع‌شونده هستند که متناسب با فناوری‌ها و شرایط فنی مقاومت اسلامی در یمن است.

موشک پاوه در حال اوج‌گیری با موتور سوخت جامد اولیه

نصب موتور بیرون بدنه هم مزایا و هم معایبی دارد، از جمله سادگی و سهولت طراحی ورودی هوا که خطر جدایش جریان و ایجاد پسای اضافی در ورودی‌های هوا به‌شکل S را که در موشک‌هایی با موتور داخل بدنه استفاده می‌شود، ندارد، همچنین تمام فضای داخلی بدنه قابل استفاده برای سوخت است که کنار قرارگیری بالها بیرون بدنه، باز هم به استفاده بیشتری از فضای داخل بدنه موشک برای حمل سوخت منجر می‌شود.