نجات جان دانش آموز تبریزی از خفگی در حیاط مدرسه / مراقب سلامت مدرسه: سالها تجربه کار در بیمارستان دارم، من «کف خیابانی» نیستم + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بهنام شیرینی، مراقب سلامت مدرسه‌ای در تبریز است که چند روز پیش، جان دانش‌آموزی را از خفگی نجات داد. او در گفت‌وگو با رکنا جزئیات این حادثه و دغدغه‌های خود درباره کمبود نیروهای متخصص در مدارس را تشریح کرد.

او که متولد ۱۳۶۴ است و سال گذشته از طریق ماده ۲۸ وارد آموزش و پرورش شده، درباره سوابق کاری خود گفت: پیش از ورود به آموزش و پرورش، در بیمارستان مشغول به کار بودم و طرح و تمدید طرح را گذراندم. رشته من پرستاری است؛ اما به‌دلیل شرایط دشوار کاری و کم‌توجهی‌ها، مجبور شدم پرستاری را کنار بگذارم. الان مراقب سلامت مدرسه‌ هستم.

او توضیح داد: من در یکی از مدارس ابتدایی ناحیه ۵ تبریز، کار می‌کنم. معمولا زنگ‌های اوقات فراغت کنار حیاط می‌ایستم چون آنجا احتمالا بچه‌ها بیشتر به حضور من نیاز دارند.

شیرینی درباره روز حادثه گفت: بعدازظهر بود و مثل همیشه در حیاط مدرسه بودم. ناگهان دانش‌آموزی از دور در حالی به سمت من آمد که رنگ از چهره‌اش پریده بود و علائم خفگی داشت. در دستش لقمه نان و پنیر بود. اول سعی کردم با تحریک سرفه کمک کنم؛ اما وقتی دیدم موثر نیست، سریع مراحل کمک‌های اولیه را انجام دادم تا لقمه خارج شود. دانش‌آموز پایه سوم ابتدایی بود.

او ادامه داد: بعد از اینکه حالش بهتر شد، او را به دفتر بردم. نیم ساعت استراحت کرد، مقداری آب خورد و با پدرش تماس گرفتیم. وقتی خانواده‌اش رسیدند، حالش خوب شده بود و دوباره به کلاس برگشت.

ضرورت حضور نیروهای تخصصی در مدارس

این مراقب سلامت با تاکید بر اینکه بسیاری از مدارس حتی یک مراقب سلامت ثابت ندارند، اظهار کرد: خوش‌شانسی این بود که من آنجا بودم. بارها گفته‌ایم حضور نیروهای متخصص برای مدارس ضروری است؛ اما گاهی افرادی با رشته‌های غیرمرتبط مثل حقوق را به عنوان مراقب سلامت می‌گذارند که در شرایط بحرانی ممکن است از شدت استرس و مشکل، نتوانند اقدام موثری داشته باشند.

او افزود: خودم با اینکه پرستاری خوانده‌ام و سی‌پی‌آر و موارد اضطراری را بارها تجربه کرده‌ام، اما می‌گویم همان لحظه هم استرس داشتم. پس تصور کنید کسی که هیچ تجربه‌ای ندارد، چه می‌شود.

محدودیت‌های جذب نیروی متخصص

شیرینی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به مسئله حقوق اشاره کرد و گفت: من الان ۱۵ میلیون تومان حقوق می‌گیرم؛ همان مبلغی که زمان استخدام در بیمارستان می‌گرفتم. آن موقع دلار ۶۹ بود، الان ۱۳۰ شده؛ اما حقوق همان است. با این شرایط طبیعی است کسی از تخصص‌های درمانی جذب آموزش و پرورش نشود.

واکنش به اظهارات اخیر سرپرست دانشگاه فرهنگیان تهران

او در واکنش به سخنان بحث برانگیز اخیر رئیس دانشگاه فرهنگیان تهران درباره معلمان ماده ۲۸ و مبنی بر اینکه این دسته از معلمان از کف خیابان جذب می شوند، گفت: متاسفانه ایشان ما را کف خیابانی خطاب کردند. شاید فکر می‌کنند تخصص ما در همین حد است؛ در حالی که بسیاری از ورودی‌های ماده ۲۸، سال‌ها سابقه کاری تخصصی دارند. خود من لیسانس مکانیک، مدرک پرستاری، سابقه کار درمانی و عضویت داوطلبانه در هلال‌احمر و تیم درمان اضطراری دارم. نمی‌دانم چرا چنین دیدگاهی دارند؛ اما باید این نگاه در آموزش و پرورش تغییر کند.

لزوم آموزش عمومی کمک‌های اولیه به کادر مدارس

او درباره راهکارها برای پیشگیری از حوادث مشابه گفت: اگر امکان جذب مراقب سلامت متخصص نیست، حداقل باید آموزش‌های اولیه را به کادر مدرسه بدهند. من همین ماه گذشته برای کل کادر مدرسه کلاس عملی برگزار کردم. این آموزش‌ها نیاز همه جامعه است و فقط برای معلمان نیست.

او در پایان تاکید کرد: من فقط وظیفه‌ام را انجام دادم؛ اما این موضوع نشان می‌دهد آموزش کمک‌های اولیه باید جدی گرفته شود و در یک لحظه می‌تواند از وقوع یک فاجعه جلوگیری کند.