کشف رودخانه گازی عظیم در قلب کهکشان راه شیری؛ حقیقتی شگفت‌ انگیز

بر اساس گزارش ساینس دیلی، «ناتالی باترفیلد»، ستاره‌شناس رصدخانه ملی نجوم رادیویی و نویسنده اصلی این پژوهش، در این باره گفت: «یکی از جنبه‌های خارق‌العاده این کشف، وجود همین ابر مولکولی غول‌پیکر بود. ما با بررسی این منطقه از آسمان به شواهد متراکم گازی برخورد کردیم و توانستیم با اندازه‌گیری‌های دقیق ویژگی‌های آن را تایید کنیم.»

او افزود: «محل قرارگیری ابر میدفوینت نقطه‌ای حیاتی است که در آن جریان گاز و غبار از قرص کهکشان وارد مرکز آن می‌شود. بررسی دقیق این بخش امکان ارزیابی ویژگی‌های اولیه این مواد پیش از انباشت و فشردگی در هسته کهکشانی را فراهم می‌کند.»

کشف مولکول‌های ردیاب

دانشمندان با تحلیل مولکول‌هایی همچون آمونیاک (NH₃) و سیانوبوتادیین (HC₅N) موفق به شناسایی این ابر شدند. این مولکول‌ها به عنوان ردیاب‌های شیمیایی عمل کرده و حضور آن‌ها از وجود گاز میان‌ستاره‌ای متراکم خبر می‌دهد. این ویژگی نشان‌دهنده مناسبت محیط ابر برای آغاز مراحل تشکیل ستارگان است.

این یافته‌های پژوهشگران جلوه‌های مهمی دارد:

• کشف یک مِیزر جدید: سیگنالی از امواج مایکروویو که توسط گاز آمونیاک تولید شده و اغلب به همراه نواحی فعال در تشکیل ستارگان دیده می‌شود.
• مراکز احتمالی تولد ستارگان: توده‌های فشرده‌ای از گاز و غبار که قابلیت تبدیل‌شدن به ستارگان جدید را دارند.
• ساختارهای تاثیرگذاری ستارگان: کشف یک پوسته درون ابر که احتمالاً ناشی از انفجار یا پرتاب مواد از ستارگان رو به مرگ باشد.
• تحرکات شدید گازی: حرکات تلاطمی مواد که به ویژگی‌های مشاهده شده در مرکز کهکشان شباهت دارد.