برای اولین بار / مشاهده خرموشی که تاکنون فقط در موزه‌ ها بوده است

به گزارش رکنا، در سطح جهانی، برخی از گونه‌ها تنها از طریق نمونه‌های موجود در موزه‌ها شناخته شده‌اند. این در حالی است که در مورد برخی از آن‌ها، اطلاعات محدود موجود، تنها دانشی است که در اختیار بشر خواهد بود. بااین‌حال، در برخی موارد، همین مجموعه‌های موزه‌ای به‌عنوان نقطه‌ای برای آغاز تحقیقات و کشف‌های جدید مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

کشفی بی‌سابقه در طبیعت

گونه‌ای از خرموش که تا پیش از این فقط در نمونه‌های تاریخی موجود در موزه‌ها مشاهده شده بود، به تازگی زنده و سالم در ارتفاعات پاپوآ گینه نو دیده شده است. این کشف نشان‌دهنده اولین ثبت حضور این جانور در زیستگاه طبیعی خود می‌باشد.
خرموش پشمی زیرآلپی نر برای اولین‌بار با استفاده از دوربین تله‌ای در زیستگاه خود ثبت شد.

پیشینه شناسایی خرموش پشمی زیرآلپی

خرموش پشمی زیرآلپی، با نام علمی Mallomys istapantap، اولین بار در سال ۱۹۸۹ به‌صورت علمی توصیف شد و این اطلاعات صرفاً بر اساس نمونه‌ی موجود در موزه به‌دست آمده بود. این جانور در طی سه دهه‌ی گذشته فقط یک بار به‌صورت زنده مشاهده شد و حتی عکسی از آن گرفته نشده بود. تصاویری که از این خرموش در دسترس هستند، تنها شامل نقاشی‌هایی هستند که در سال ۱۹۹۵ ترسیم شده‌اند. اما این‌بار، دانشجویی از جمهوری چک به نام فرانتیشک ویملکا تصمیم گرفت در جستجوی آن گام بردارد.

سفری علمی در ارتفاعات

در طول ماموریت شش‌ماهه‌ی فرانتیشک ویملکا در جزیره گینه نو، او ارتباط نزدیکی با جوامع بومی برقرار کرد. این جوامع، در حال بررسی قله‌ی بلند پاپوآ گینه نو، موسوم به کوه ویلهلم بودند. ویملکا توانست در این منطقه ۶۱ گونه‌ی پستاندار مختلف را به صورت مستند ثبت کند. او در این‌باره عنوان کرد: «اگر حمایت و کمک شکارچیان بومی که در کوهستان همراهی‌ام کردند و در یافتن جانوران همکاری داشتند نبود، هرگز قادر نبودم این اطلاعات را جمع‌آوری کنم.»
گونه خرموش پشمی زیرآلپی به‌عنوان یک گونه‌ی "بالارونده" توصیف شده است.

مشاهدات علمی خرموش پشمی زیرآلپی

یکی از نتایج مهم این سفر علمی پیدا کردن گونه‌ی خرموش پشمی زیرآلپی بود. این جانور در ارتفاعاتی بین ۳۲۰۰ تا ۳۷۰۰ متر بالاتر از سطح دریا شناسایی شد. ویملکا موفق شد با بهره‌گیری از دوربین‌های تله‌ای و همکاری زمین‌داران محلی، در جستجوهای شبانه تصاویر و فیلم‌هایی از این نوع خرموش ثبت کند.

در طول تحقیقات، پنج نمونه نر بالغ از این خرموش بررسی شد، که وزن آن‌ها بین ۹۹۵ گرم تا ۱٫۵ کیلوگرم بود. علاوه‌براین، محتوای معده‌ی این خرموش نیز مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد رژیم غذایی آن عمدتاً از گونه‌های سرخس تشکیل شده است. این یافته نشان داد که این خرموش به‌طور کامل گیاه‌خوار است. یکی از ویژگی‌هایی که ویملکا در این خرموش مشاهده کرد، رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز و پررنگی موجود در سینه‌ی خرموشان نر و ماده بود، که پیش‌تر در هیچ منبعی ذکر نشده بود.

تلفیق روش‌های مدرن و سنتی

ویملکا در مقاله‌ای که منتشر کرده است توضیح می‌دهد: «ترکیب روش‌های پیشرفته همراه با دانش عمیق شکارچیان بومی، باعث شد که پس از بیش از ۳۰ سال، اولین تصاویر از این جونده شگفت‌انگیز به ثبت برسد و اولین مشاهدات علمی از نمونه‌های زنده‌ی آن ممکن شود.»

این مطالعه در یک مجله تخصصی منتشر شده است.