تدریس به سبک عهد دقیانوس! / کاهش سطح سواد در دوره کرونا

به گزارش خبرنگار رکنا، همزمان با جهان، در ایران هم سامانه ها و مواردی برای پیشبرد اهداف آموزشی به کار گرفته شد. با این حال بعضی از کارشناسان معتقدند که کیفیت آموزشی مدارس در دوران کرونا کاهش محسوسی داشته است. از طرف دیگر کرونا و سلامت کودکان موردی نیست که بتوان راحت از آن عبور کرد.

با اینکه وزارت آموزش و پرورش ادعا دارد که سامانه‌هایی مانند شاد در تحصیل دانش آموزان نقش اصلی را بازی می‌کند؛ اما در عمل این سیستم با نقص‌ها و کمبودهای بسیاری روبرو است. به همین واسطه در عمل بسیاری از مسائل تحصیلی در شبکه‌های اجتماعی مانند واتساپ دنبال می‌شود.

در حالی دومین سال شیوع کرونا را تجربه می کنیم که اومیکرون در اروپا رشد فزاینده ای دارد و این احساس خطر در میان هموطنان هم به صورت گسترده وجود دارد.  با این تفاسیر انتظار می‌رود که آموزش مجازی همچنان به عنوان یکی از روش‌های تدریس به کار گرفته شود.

با قبول این  حقیقت که شبکه های اجتماعی آنلاین( online system network) همچنان نقش اصلی را در انتقال دانش بین معلمان و دانش آموزان(همچنین اساتید و دانشجویان) بازی می کند، نکته مهمی قابل طرح است. چگونه کیفیت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان در دوره کرونا افزایش می یابد؟

به استناد بخش هایی از مقاله انگیلیسی «دانشجویان دانشگاه و شبکه های اجتماعی آنلاین: اثرات و نشانه‌شناسی»که در سال 2019 به رشته تحریر در آمده است و توجه به فرهنگ بومی کشور، از چند طریق می‌توان به افزایش کیفیت تحصیلی دانشجویان و دانش آموزان کمک کرد:

یک) فرهنگ سازی: دانشجویان و دانش آموزان توجیه شوند که شبکه اجتماعی، ابزاری برای راحتی زندگی است نه اصل زندگی. بنابراین استفاده همزمان و چندمنظوره از شبکه‎های اجتماعی باید مدیریت شود. این موضوع به فرهنگ‌سازی مبتنی بر واقعیات نیاز دارد. برای مثال دانش آموز یا دانشجویی که می تواند از گوشی هوشمند خود برای بازی، سرگرمی، چک کردن آخرین رویدادهای اجتماعی استفاده کند، چه جذابیتی برای پیگیری امور تحصیلی خود دارد؟ تسلط معلمان، ایجاد جذابیت محتوایی و سبک های متنوع ارائه می تواند تاثیرگذار باشد.

دوم) میزان زمان استفاده از شبکه های اجتماعی آنلاین:  هر چه میزان زمان استفاده از این شبکه های اجتماعی افزایش پیدا می کند، احتمال افت تحصیلی دانشجویان یا دانش آموزان بالاتر می‌رود. در همین رابطه یکی از خانواده ها که داری یک فرزند است به خبرنگار رکنا اظهار داشت: فرزند ما ساعت کلاسی مشخصی ندارد. هر معلمی به فراخور زمانی خودش کلاس را اجرا می کند. گاهی اوقات معلم ها کلاس خود را غروب، شب برگزار می کنند. اینطور نیست که بگویم حتما در تایم برنامه مدرسه، کلاس تشکیل شود. با این اوصاف فرزندم مجبور است در ساعات مختلف آنلاین باشد. حالا اگر در این بین به امورات خارج از تحصیل  هم بپردازد جای تعجیب ندارد. چون تکرار این روند خسته کننده است.

سوم) فرهنگ سازی مناسب: فرهنگ سازی مناسبی صورت بگیرد تا دانش آموز، دانشجو و خانواده اش به اهمیت تحصیل آنلاین واقف شوند.

چهارم) اهمیت تعاملی شدن دروس: یکی از نقاط مثبت شبکه های اجتماعی آنلاین، بحث تعاملی بودن آن است. در کلاسی که اساتید و معلمان متکلم وحده( بخوانیدسخنگوی مفرد، عقل کل و دانای مطلق) تلقی شوند، فرد مورد آموزش انگیزه ای برای استفاده از این فضا ندارد.

پنجم) با اساتید حق التدریس و معلم ناراضی از میزان حقوق و دستمزد، انتظار معجزه از سیستم آموزشی نمی توان داشت. در کنار این موضوع سرفصل های تدریس هم با زندگی روزمره جویندگان دانش در کشور همخوانی ندارد.

ششم) اگر چه ابوریحان بیرونی گفته است:  «ز گهواره تا گور دانش بجوی» واقعیت اینجاست که دارا بودن مدرک تحصیلی خیلی به کار و زندگی روزمره جویندگان علم نمی آید. با دلار 30 هزار تومانی و حقوق کارمندی انگیزه ای برای این قشر باقی نمی‌ماند. در این خصوص هم باید به صورت جدی فکر شود و اگر نه کلاس حضوری و غیر حضوری، تاثیر زیادی روی سطح آموزشی ندارد.