تهران به گسترش عمودی نیاز دارد نه افقی / نوذرپور: با آسمانخراش سازی سرانه آموزشی و تفریحی بیشتر می شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، پایتخت، در حال بزرگتر شدن است. به گفته  بیت الله ستاریان ، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کارشناس اقتصاد مسکن، شهر تهران سالانه حدود 4 تا 5 درصد افزایش حاشیه نشینی دارد که این یک فاجعه است. این یعنی شهر بعد از 20 سال دو برابر بزرگ می شود!

حاشیه نشینی و پهن تر شدن شهر، آسیب هایی را نیز در پی دارد. از کمبود امکانات رفاهی گرفته تا کمبود امکانات امنیتی. همه و همه، موجب بروز آسیب هایی می شود که بعدا، با سالها کار فرهنگی و صرف بودجه نیز نمی توان همه آن را مرتفع کرد؛ با این وجود یکی از راهکارهایی که کارشناسان توصیه می کنند که در تهران و کلانشهرهایی که بحران مسکن دارند، آسمان خراش هایی ساخته شود که بتواند در راستای رفع نیاز خانوارهای با مشکل مسکن، نیازشان را رفع کنند.

با همه اینها، یکی از نقدهایی که به بلند مرتبه سازی در تهران وارد می شود، وجود سه گسل در پایتخت است. این در حالی است که در همین تهران، از  برج میلاد ، مراکز تجاری چند ده طبقه گرفته تا پلاسکویی که خیلی  طولی نمی کشد از اینکه کار ساخت و سازش تمام شده است. یکی دیگر از نقدهایی که به بلندمرتبه سازی وارد است، این است که برج های مسکونی، انرژی بیشتری نسبت به واحدهای با تعداد طبقات کمتر صرف می کنند؛ این در حالی است که علم، راهکاری راحت پیش پا گذاشته است. با توجه به شرایط اقلیمی ایران، بسیار به صرفه تر است که از انرژی خورشیدی ، بادی و... بهره برد.

حتی در سال 1394 معاونت ساختمانی بنیاد مستضعفان، قصد داشت در 11 نقطه از تهران، آسمان خراش بسازد تا شهر، محیط کاربردی تر داشته باشد ولی خبری از شروع این اتفاق مهم، منتشر نشد.

در این راستا، با علی نوذرپور، شهردار سابق منطقه 22 تهران و کارشناس شهری به گفت و گو نشستیم تا ببینیم بلندمرتبه سازی در پایتخت تا چه حد می تواند در راستای کاهش آسیب ها در شهر تهران موثر باشد.

به غیر از سرخرود هیچ کجای ایران مجوز بالا 18 طبقه ساخت ندارد

او با اشاره به اینکه طرح تفصیلی ملاک بری توسعه شهری است برای همین است که مجوز ساخت برج های بلند مرتبه تا 100 طبقه و بالاتر داده نمی شود، گفت: الان مجوز بلند مرتبه سازی بالای ۱۱ طبقه هم در کشور به غیر از سرخرود که می تواند تا 18 طبقه بلندمرتبه سازی داشته باشد، نداریم. با این وجود، طی کمتر از 10 سال، در سرخرود، برج های 30 طبقه و بالاتر نیز ساخته شد که عمدتا  تخریب هم نمی شوند.

وی افزود: اگر برج سازی در جاهای مناسب باشد، کار خوبی است. در واقع در بلندمرتبه سازی، باید به سایه، نور، همجواری، باد و... رعایت دقت شود. کشورهای دیگر این نکات را رعایت می کنند. برای تهران طرح مطالعاتی تهیه و در کمیسیون ماده ۵ مصوبه هم گرفت، به شورای عالی شهرسازی و معماری رفت و دیگر دست معاونت شهرسازی وزارت راه و شهرسازی بود.

با بلندمرتبه سازی شهر گسترش افقی پیدا نمی کند

نوذرپور تاکید کرد: با بلندمرتبه سازی در زمین صرفه جویی می شود و شهر گسترش افقی پیدا نمی کند. اینگونه زمین برای افزایش سرانه های آموزشی و تفریحی و... بیشتر می شود.

او با اشاره به اینکه وقتی  ساخت و ساز به ارتفاع می رود، سازندگان ناچار هستند از تکنولوژی های روز دنیا استفاده کنند، گفت: همه اینها به این علت است که موضوع ایمنی مورد توجه است و به همین سبب، انرژی نیز بهتر از ساختمان های افقی ذخیره می شود. همچنین صرفه جویی در آب، بازیافت آب خاکستری، تفکیک پسماند، آموزش شهروندان و... برج ها را مثل یک محله می کند که می توانند برای پایتخت مفید باشند.

مخالف با آسمانخراش سازی بخاطر عبور میزان جمعیت از طرح جامع شهر

شهردار سابق منطقه 22 تاکید کرد: علت اینکه برخی مدیران با آسمان خراش سازی مخالفت می کنند این است که میزان جمعیت شهر تهران از  آنچه در طرح جامع شهر بود عبور کرده است. در واقع در طرح جامع ۸ میلیون ۶۵۰ هزار نفر برآورد شده بود ولی اکنون این رقم نزدیک به دو برابر شده است بنابراین منتقدین فکر می کنند بلندمرتبه سازی یعنی جمعیت در شهر زیادتر از آنچه باید باشد شود.

علی نوذرپور در پایان گفت: طرح جامع قبلی تهران سال ۱۳۸۰ شروع و سال ۱۳۸۶ تصویب و ابلاغ شد و همچنین طرح تفصیلی در سال ۱۳۹۱ تنظیم شد که افقش سال 1404 است. معلوم نیست شهرداری و وزارت راه و شهرسازی برای طرح جدید چه برنامه ای می‌خواهند داشته باشند ولی به نظر می رسد برج سازی را در آن لحاظ کنند.