کاش مریخ نورد بودم! / آرزوی اکثر مردهای ایرانی در ایام نوروز
رکنا: خونه‌تکونی این‌جوریه که پوستت کنده می‌شه، آخرش هم که تموم می‌شه می‌بینی هیچ فرقی نکرده. فقط جاهایی تمیز شده که اصلا تو دید نبوده و فقط خودت می‌دونی اون تو تمیزه!
به گزارش رکنا، کاش جای روبات مریخ‌نورد ناسا بودم، الان ضبطش آهنگ گذاشته داره تنها تو بیابون‌های مریخ می‌رونه و زیر لب باهاش می‌خونه، اینور اونور رو هم نگاه میندازه!
الان دانشگاه رفتن فقط به درد این می‌خوره که رفتی خرید بگی آقا دانشجویی حساب کن!
فکر کن با پولی که الان می‌شه باهاش چند دست لباس و یکی دو جفت کفش و یه خرید ساده خونه انجام داد، چند سال قبل می‌شد کل لوازم برقی خونه رو خرید. سال دیگه هم شاید فقط بشه پول یک جفت جوراب!
به شوهرم می‌گم: «چرا نمی‌گی دوستم داری»؟ می‌گه: «حتما باید بگم؟ ندیدی تابستون پیش گفتی خیلی گرمه از سرکار داشتم می‌اومدم برات هندونه خریدم؟»
با مادرم رفتم میوه بگیرم، هر سبد میوه خرابی می‌دید با انگشت می‌زد توی پهلوم می‌گفت: «اگر تو بودی از این‌ها می‌خریدی ها»!
رفتم فال قهوه بگیرم طرف گفت: «یه دندون مصنوعی ته فنجونت می‌بینم»، گفتم معنیش چیه؟ گفت بیا بردار دندون‌هات رو، حالم رو به هم زدی با این قهوه خوردنت!
فقط این‌جاست که 30 میلیون می‌دی قالی نو می‌خری که محیط خونه عوض بشه، بعد واسه این که کثیف نشه روش یه روفرشی 50 هزار تومنی میندازی!
مربیم می‌گه به صدای بدنت گوش بده ببین چی می‌خواد. خب اون‌جوری که صبح تا شب باید درگیر سفارش پیتزا باشیم!
ارواح خبیثه تاریکی شب رو دوست دارن، برای همین وقتی که توی تاریکی گوشی دست‌تونه، یه گوشه وایمیستن و نگاه‌تون می‌کنن تا ببینن کی گوشی‌تون رو خاموش می‌کنید!
یه روز میرم دایرکت همه آنلاین‌شاپ‌هایی که می‌گن «قیمت دایرکت»، قیمت‌ها رو می‌گیرم و همه رو زیر پست‌هاشون کامنت می‌کنم!
این‌قدر همش تو استرسم که بعضی وقت‌ها هم که استرس ندارم یهو استرس می‌گیرم چی شده که الان استرس ندارم؟!
برنامه هر دانش‌آموز کنکوری همین الان: «از یک فروردین روزی ۱۲ ساعت می‌خونم، ۳ ماهه جمعش می‌کنم»!
پیر شدن به صداهاییه که موقعِ جوراب پوشیدن از خودت درمیاری!
اعتراف می‌کنم، نصف «آره یادم میاد»هایی که گفتم واسه این بوده که حوصله نداشتم طرف دوباره تعریف کنه!
از هر کی بگذرم از اون‌هایی که تو عروسی‌ها سکه و اسکناس تقلبی می‌ریختن رو سر عروس و دوماد و ما به خاطر جمع کردن‌شون دست و پامون می‌شکست، نمی‌گذرم!
کارتونیست: هادی لگزیان
ارسال نظر