به گزارش رکنا، اسکات بنت، افسر سابق جنگ روانی آمریکا در گفتگو با پرس تی وی ابزار امیدواری کرد با مرگ مک کین، دوره تاریک جنون سیاسی آمریکا به پایان برسد.

بنت درباره پیشینه جان مک کین، سناتور جمهوریخواه آمریکایی که دیشب در سن 81 سالگی درگذشت، گفت: پدرم که خلبان گروه تفنگداران دریایی آمریکا بود، با مک کین به ویتنام پرواز کرد. پدرم حرف های خوب زیادی نداشت که درباره مک کین به عنوان یک خلبان بزند. فکر می کنم سوابق نظامی مک کین به خودی خود گویاست. او در حالی که با بی دقتی سعی می کرد هواپیمای خود را از روی عرشه کشتی بلند کند، موجب کشته شدن تعداد زیادی ملوان شد. پدر او دریادار و یکی از کسانی بود که در تلاش برای سرپوش گذاشتن بر حمله اسرائیل به کشتی یو اس اس لیبرتی نیروی دریایی آمریکا مشارکت داشت و از قضا، در واقع تنها چیزی که باعث شد این کشتی از حمله جان سالم به در برد و از این حمله اسرائیل جلوگیری کرد، یک ناو محافظ روسیه بود که به این کشتی نزدیک تر شد.

مک کین اسیر جنگی بود و گمانه زنی های زیادی درباره خیانت Cheat وی در زمان اسارت وجود دارد. بنابراین از نظر نظامی واقعاً چیز خوبی درباره وی وجود ندارد که بتوان از آن سخن گفت. از نظر سیاسی هم واقعاً من چیز خوبی برای گفتن درباره او ندارم. چرا که او یک مسیحی محافظه کار نبود. او فردی بی رحم و جنگ طلب بود. او نماد این است که سران سیاسی آمریکا تا چه حد دچار فروپاشی روحی هستند. مک کین از زوال عقل هم رنج می برد و متاسفانه تعداد زیادی از اعضای کنگره وضع مشابهی دارند. مک کین حمله علیه لیبی را به راه انداخت. به صدها هزار نفر در لیبی، افغانستان، عراق و سوریه نگاه کنید که ممکن است دیدگاه بسیار منفی درباره مک کین داشته باشند. مک کین مسئول سرنگونی یانوکوویچ در اوکراین و عملیات سیا در آنجا بود. مک کین مسئول جنگ ها علیه روسیه، ایران، سوریه و تلاش برای سرنگونی بشار اسد است.

وقتی که صحبت از جنگ و خونریزی است، مک کین شیفته آدم کشی Murder بود، و همواره این دغدغه را داشت که آمریکا دیکتاتور (تعیین کننده) نظامی جهان باشد. صادقانه می گویم از مرگ او خیلی خوشحالم. البته ما برای آرامش روح افراد دعا می کنیم. اما من مک کین را به خدا واگذار می کنم. مک کین یکی از خونخوارترین و خشن ترین افراد در تاریخ دولت آمریکا بود و اقدامات وی به خودی خود گویاست.

کدخبر: 410714 ویرایش خبر
لینک کپی شد
آیا این خبر مفید بود؟