فاصله گذاری اجتماعی / فاصله‌گذاری اجتماعی کرونا چیست؟

فاصله گذاری اجتماعی / فاصله‌­گذاری اجتماعی چیست؟ در حالی که ممکن است شنیدن خبر کنسل شدن بسیاری از رویدادهای اجتماعی و تجمعات، ناراحت کننده باشد، باید دانست که این اقدامات، برای حفظ سلامت جامعه انجام می­‌شوند. این اقدامات، منجر به کند شدن یا توقف روند پخش بیماری شده و به سیستم بهداشت و درمان اجازه می­‌دهند تا به مرور زمان و با آمادگی بیشتری از بیماران مراقبت کند.

کنسل­‌کردن رویدادهایی که جمعیت زیادی را دور هم جمع می‌­کند، مثالی از فاصله­‌گذاری اجتماعی است. فاصله‌­گذاری اجتماعی به شکلی عامدانه، فضای فیزیکی میان انسان­‌ها را افزایش داده و به این ترتیب، مانع از گسترش بیماری می­‌شود. حفظ حداقل دو متر فاصله از دیگران، احتمال آلوده شدن به ویروس کرونا را کاهش می­‌دهد.

اقدامات فاصله‌‎­گذاری اجتماعی، شامل رویکردهایی است که با هدف کاهش حداکثری تماس نزدیک افراد جامعه با یکدیگر انجام می­‌شود. این اقدامات، شامل قرنطینه در سطح فردی، و نیز دیگر رویکردهای مبتنی بر اجتماع (مانند جلوگیری از تجمعات، تعطیلی مدارس و مشاغل، و کنسل کردن تجمعات عمومی و انبوه) است.

اقدامات فاصله­‌گذاری اجتماعی ممکن است عواقب ثانویه­‌ای در سطح فرد، خانواده و جامعه به همراه داشته باشند. قطع درآمد، افزایش نیاز به خدمات حمایتی، و نیز کاهش بالقوه دسترسی به خدمات خاص، نمونه­‌هایی از این عواقب هستند. برخی اقدامات، نیاز به آمادگی و تعامل گسترده­ای میان بخش‌­های متفاوت دارند. در زمان پاندمی بیماری­‌های ملایم­‌تر، ممکن است هزینه و اختلالات ناشی از کنترل عفونت با اجرای برخی اقدامات اجتماعی (نظیر تعطیلی مدارس فعال)، با مزایای به دست آمده جبران نشود.

دنبال کردن توصیه­‌های قرنطینه و ماندن در خانه، برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا به اعضای دیگر خانه یا جامعه، بسیار مهم و حیاتی است. به افراد جامعه توصیه می­‌شود تا با تهیه داروهای ضروری، مایحتاج خانه و مواد غذایی اضافی با تاریخ انقضای طولانی مدت، از قبل برای قرنطینه خانگی داوطلبانه، برنامه ریزی کنند.

حداقل فاصله 2 متر

حداقل فاصله 2 متر از دیگران را رعایت کنید.

قرنطینه، برای افراد بیمار یا علامت‌­داری که مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا هستند، توصیه می‌­شود. قرنطینه خانگی این افراد تا زمان اعلام تشخیص متخصصان مبنی بر ناقل نبودن آن­ها ادامه خواهد داشت. قرنطینه شامل موارد زیر است:

خارج نشدن از خانه که شامل نرفتن به مدرسه، محل کار و مکان­‌های عمومی می­‌شود

عدم استفاده از وسایل نقلیه عمومی (مانند تاکسی، مترو و اتوبوس)

یافتن یک «همراه» برای سر زدن و بررسی وضعیت فرد مبتلا و انجام کارهای محوله شخص، به ویژه برای افراد تنها یا افرادی که ریسک بالای تشدید عوارض بیماری، آن­ها را تهدید می‌­کند

تحویل گرفتن مایحتاج ضروری جلوی درب منزل، به جای رفتن به بیرون از خانه برای خرید (وسایل خریداری شده برای تحویل باید جلوی درب منازل قرار داده شود و یا اینکه فاصله دو متری میان اشخاص حفظ شود)

در صورت وجوب ترک منزل (مثلا برای ویزیت دکتر) از ماسک استفاده کنید (در صورت عدم دسترسی به ماسک، صورت خود را با دستمال کاغذی/پارچه بپوشانید) و فاصله دو متری خود را با دیگران حفظ کنید. از قبل باید به مراکز درمانی اطلاع داده­ شود که فرد ممکن است ناقل باشد.

به افراد بدون علامتی که با احتمال زیاد در معرض ویروس کووید-19 قرار گرفته­‌اند (یعنی با شخص علامت­‌دار یا مایعات بدن آن­‌ها تماس نزدیک داشته­‌اند)، توصیه می­‌شود که داوطلبانه در خانه قرنطینه شوند. از این افراد خواسته می­‌شود تا جهت جلوگیری از انتقال ویروس در مراحل اولیه بیماری، خود را در خانه قرنطینه کنند (این افراد ناقل هستند و به ویروس کرونا مبتلا خواهند شد).

در زمان گسترش ویروس در جامعه، به افرادی که در معرض خطر بالایی از ابتلا به موارد شدید بیماری هستند (مانند افراد مسن، افراد مبتلا به بیماری­‌های زمینه‌­ای مزمن، یا افرادی با سیستم ایمنی سرکوب شده) پیشنهاد می­‌شود جهت محافظت از خود، از افراد دیگر جامعه فاصله بگیرند.

به افراد بدون علامتی که احتمال می­‌رود در معرض ویروس کرونا قرار گرفته باشند، توصیه می­‌شود داوطلبانه از اماکن شلوغ و پرجمعیت دوری کنند. این امر شامل دوری از اماکن عمومی شلوغ و نیز مکان­‌هایی است که ممکن است قرنطینه سریع افراد، به محض شروع علائم بیماری کرونا امکان‌پذیر نباشد. اجتماعات عظیم نظیر کنسرت­‌ها و مسابقات ورزشی، نمونه‌­ای از این موقعیت­‌ها است. این موضوع شامل بیمارستان‌­ها نمی­‌شود.

قرنطینه اجباری به معنی جداسازی و محدود ساختن اجباری رفت‌­وآمد افراد، گروه‌­ها یا جوامع یک محل، برای مدت زمانی مشخص است. از آنجایی که شرایط مکانی کشورها و مناطق گوناگون با یکدیگر متفاوت است، قرنطینه می­‌تواند با هدف مهار، تاخیر، یا تقلیل ویروس کرونا مورد استفاده قرار گیرد؛ اگرچه تاثیر آن پس از گسترش گسترده و وسیع [ویروس]در جامعه مشخص نیست. فردی که در قرنطینه اجباری به سر می‌­برد، علائمی ندارد؛ اما ممکن است در معرض ویروس مولد کووید-19 قرار گرفته باشد. تصمیم­‌گیری برای اجرای قرنطینه اجباری، مستلزم توجه دقیق به سلامت فرد/گروه/جامعه، اثربخشی مورد انتظار، امکان قرنطینه، و پیامدهای ناشی از این کار است.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.