نوشته‌ای درباره شخصیت آیت‌الله گلپایگانی از مراجع فقید قم

به گزارش رکنا از قم به نقل از مرکز خبر حوزه، آیت الله صافی گلپایگانی به نامه ای درباره شخصیت مرحوم حضرت آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی از مراجع فقید پاسخ داده است. 

در متن این پرسش و پاسخی که مربوط به بهمن‌ماه ۱۳۷۲ است، آمده که  روش و سیره و اخلاق و رفتار حضرت آیه‌الله العظمی آقای گلپایگانی تغمده الله تعالی برحمته، ممتاز و نمونه بود، و همان روش علما عاملین، و تربیت‌شدگان مکتب قرآن و حدیث بود.

متن پاسخ ادامه یافته است: مواظب بودند که به سیره و دستورات رسول اکرم و ائمه طاهرین متعبّد باشند، و از خطی که آن بزرگواران در اصول و فروع ترسیم کرده‌اند بیرون نروند، و از خودشان، سلیقه و روشی در آن وارد نکنند، و متاثر از طریق و اصطلاحاتی که به غیر شرع و اهل بیت (ع) منتهی می‌شود نباشند، حتی بعض احتیاطات را از بیم اینکه مبادا خلاف تسلیم و اخذ به احکام ظاهریه و اصول عملیه و رخص شرعیه باشد ترک می‌کردند.

پاسخ آیت‌الله صافی حاکیست: خلاصه به تمام معنی متعبد و متشرع بودند، و اصول و فروع شرع را باور داشته، و به آن، ایمان جزمی خالص از شک داشتند، و لذا با تاکید، بِدَع را نفی و از اهل بدع و اهواء بیزار بودند، و تمسک به حبل ولایت ائمه را سرمایه سعادت و نجات می‌دانستند.

صافی گلپایگانی همچنین تصریح کرده است: اسلامشان، اسلام ناب و خالص بود، و عقاید دینی ایشان همان بود که از قرآن کریم و احادیث شریفه استفاده نموده بودند، و همان‌گونه که در احادیث رسیده است علم صحیح را علمی می‌دانستند که منتهی به وحی و خاندان رسالت باشد.

 آیت‌الله صافی می‌افزاید: معارف عقیدتی ایشان، هرگز مشوب به عقاید استیرادی و غیر منتهی به اهل بیت و کسانی که زبانشان و اصطلاحاتشان جدا و بیگانه از اصطلاحات کتاب و سنت است نبود، و این امتیاز بسیار مهمی است که با وجود مکتب‌ها و اصطلاحاتی که در جوامع اسلامی و در کتاب‌ها وارد شده است شخص توانسته باشد فقط از چشمه زلال علم و معرفت اهل بیت استفاده کرده باشد، و به این در و آن در، نزده باشد.

همچنین در بخشی از این متن یادآوری شده است: 

روش علمی و فقهی ایشان در استنباط احکام، بر مبانی محکم و استوار تحقیقی، و غور در مباحث و اعتماد بر آیات الاحکام، و دقت در اسناد و متون احادیث، و تتبع و نظر در اقوال بزرگان فقها و عدم تسرع در فتوا بود.

در ادامه این متن آمده است: استقامت سلیقه‌ی ایشان در تشخیص موضوعات احکام و رد فروع بر اصول، ممتاز بود، و از این جهت، فتاوای شاذه و نادره نداشتند، در بحث و رد نظر دیگران، بسیار رعایت ادب و احترام می‌نمودند، و با کمال تواضع، مسائل را بررسی می‌نمودند، و بدون اینکه علیت و دقت نظر خود را ارائه دهند بحث را به نتیجه می‌رساندند، و به عبارت دیگر تقوایی که داشتند در طرز بحث و رد و ایراد مطالب نیز ظاهر بود.

متن پاسخ این مرجع تقلید ادامه یافته است: در مورد خصایص و صفات دیگر ایشان از تواضع و زهد و عبادت و قناعت و شجاعت و حلم و بردباری و سعی در اعلا کلمه الله در جهان و نشر مذهب و معارضه با مستکبران و اظهار حق و ابطال باطل و امر به معروف و نهی از منکر، در اینجا هر بیان و مقال توضیح واضحات است.

مرحوم آیت الله سید محمدرضا موسوی گلپایگانی در سال ۱۲۷۷ شمسی در گلپایگان به دنیا آمد.

وی از زمره مخالفان رژیم پهلوی و از همراهان حضرت امام راحل بود که پس از تبعید امام به عراق بیانیه ها، و سخنرانی هایی در حمایت از بنیانگذار جمهوری اسلامی و انقلاب ایراد کرد.

سرانجام پس از عمری خدمت، تدریس و تالیف، در هجدهم آذرماه ۱۳۷۲ برابر با ۲۴ جمادی‌‌الثانی ۱۴۱۴ در سن ۹۵ سالگی دارفانی را وداع گفت و در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه (س) در قم به سپرده شد.

نظری/ قم