سینما

تولد سینما این صفحه نمایش بزرگ با اختراع عکاسی و بعد ساخت تصاویر متحرک در اروپا در سال های 1880 تا 1889 است.
در سال 1895دوربین سینماتوگراف توسط برادران لومیر اختراع شد. ولی به طور قاطع نمی توان از این دو برادر فرانسوی به عنوان مخترعین سینما نام برد.
این دو برادر ده‌ها فیلم کوتاه ساختند که همه آنها فقط از یک نما تشکیل می‌شد.
بعد از لومیرها، ژرژ مه‌لیس باعث تکامل فن سینما شد. دیدگاه مه‌لیس نسبت به سینما یک دیدگاه تئاتری بود.
او پرده‌های گوناگونی از نمایش را فیلمبرداری می‌کرد و سپس این پرده‌ها را به یکدیگر وصل می‌کرد. ژرژ مه‌لیس همچنین پدیدآورنده‌ فن تروکاژ در سینماست.
بعد از مه‌لیس، ادوین اس پورتر باعث تکامل بنیادین و ساختاری سینما شده است. او با ساختن چند فیلم‌، سینما را به شکلی که امروزه می‌شناسیم معرفی کرد.
سینمای پورتر دیگر ارتباطی به تئاتر نداشت، بلکه هنری مستقل و جدید بود. او، پیشگام فن تدوین فیلم نیز است.
پیدایش سینما در ایران
مظفرالدین شاه قاجار در سال 1900 سینما را بعد از سفر به فرانسه به ایران آورد و از میرزا ابراهیم خان عکاس به عنوان اولین فیلمبردار ایرانی می توان نام برد.
به دنبال ورود سینما به ایران، اولین سالن نمایش در خیابان چراغ گاز توسط ابراهیم خان صحاف باشی در سال 1283 افتتاح شد.
خان بابا معتضدی اولین فیلمساز تحصیل کرده است که موفق به ساخت فیلم خبری در آن دوران شد. او اولین لابراتوار ظهور فیلم را در زیر زمین خانه اش دایر کرد.
با ورود امکانات و دوربین فیلمبرداری به ایران " آوانس اوگانیانس" به همراه عده‌ای دیگر از دوستان خود نخستین پایه‌های سینمای ایران را پایه ریزی کرد و با تشکیل گروهی در خیابان علاءالدوله (فردوسی کنونی) اقدام به تولید فیلم کردند.
اولین فیلم سینمایی ایرانی در سال 1312 به نام "دختر لر" به کارگردانی اردشیر ایرانی و توسط عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
روز ورود دستگاه سینماتوگراف که سرآغاز آشنایی ایرانی ها پرده سینما بود، یعنی 21 شهریور را به عنوان روز ملی سینما نامگذاری شده است.