مالیات برخانه های خالی و بازار قولنامه های صوری با افراد بی بضاعت

مسکن خالی/ به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، شاید اگر روزی قابل احتکار بودن خانه های کشور به تمسخر گرفته می شد اما این روزها افرادی هستند که خانه احتکار می کنند تا با افزایش قیمت آن سود بیشتری به جیب بزنند. همین محتکران قیمت ها را در بازار به دست گرفته اند و این بازار را به آشوب کشیده اند. دولت برای مهار این بازار افسارگسیخته مسکن اعلام کرد خانه های خالی با مالیات های دو تا چند برابری روبرو خواهد شد. این قانون به اصطلاح سفت و سخت اما راه های فرار را نبسته است و مافیای مسکن با قولنامه های صوری با افرادی که نه خانه به نام شان است و نه اجاره نامه، در مقابل پرداخت پولی اندک به بی خانمان ها از این قانون فرار می کنند.

محمدرضا محبوب فر، کارشناس آسیب های اجتماعی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا با اشاره به اعمال مالیات های سنگین بر خانه های خالی تاکید کرد: به نظر من صحبت های مقامات درباره بازار مسکن مانند گذشته بیشتر نمایشی و تبلیغاتی است. اخذ مالیات های بیشتر بر خانه های خالی آنقدر راه دور زدن قانون باقی گذاشته که این طرح دولتی نیز قطعا با شکست مواجه می شود.

بمب اطلاعات برای کاهش عطش تقاضای مسکن

وی با بیان این که ایران به یک کشور دلالی و واسطه گری تبدیل شده است، افزود: متاسفانه بسیاری در اموری فعالیت می کنند که منافع شخصی و مالی کوتاه مدت دارد. امروز حتی نوزادان و اطفالان را نیز به بازار سوداگری در زمینه مسکن و زمین، طلا، خودرو، ارز و... کشیده شده اند. وقتی مقامات اعلام می کنند که بسیاری از سوداگران و مافیا حتی از افراد مسن و از کار افتاده نیز نمی گذرند. موضوع املاک و ساخت مسکن مطرح شده است شعاری بیش نیست و جنبه عملیاتی ندارد. از سوی دیگر مشکل تامین مسکن نیازمندان را به هیچ عنوان برطرف نخواهد کرد. قانون افزایش مالیات خانه های خالی یک قانون سطحی و پیش پا افتاده است و سطحی است. نظرات متخصصین و کارشناسان مسکن و بازار مسکن، آسیب های اجتماعی و اقتصادی در نوشتن قانون لحاظ نشده است اما این قانون نیز مانند سایر قوانین با بمباران اطلاعات، روبرو شد تا عطش تقاضای مسکن کاهش یابد. ولی در اجرا مشکلات آن مشخص می شود و نواقص و راه های دور زدن آن هویدا می شود.

واسطه گری بی خانمان ها

محبوب فر با اشاره به این که واسطه گری افرادی که به نوعی بی خانمان هستند دور از ذهن نیست، گفت: چرا که فقر افراد را قطعا به سمت و سویی سوءاستفاده گران می کشاند. تعداد فقیران جامعه نیز کم نیست. به نظر من واسطه گری بی خانمان ها به زودی سر باز می کند. سوداگری مسکن و مافیای مسکن و زمین برای فرار از مالیات از وضعیت معیشتی و مالی اکثریت جامعه ایران سوءاستفاده می کند. به دلیل قصورات، کم و کاستی که در قانون وجود دارد راه برای راه سوداگری مسکن باز می شود. افرادی که مسکن را احتکار کرده اند، به قراردادهای صوری روی می آورند و با استفاده از شرایط افراد فقیر و فرودست جامعه از مالیات های سنگین فرار می کنند. احتکار مسکن در جامعه به گونه ای است که حدود 15 میلیون مسکن خالی (کلید خورده و نوساز) در کشور وجود دارد. بسیاری از سازندگان آن برای این است که ارزش افزوده پیدا کند. دولت نیز نظارت و کنترلی بر فعالیت این افراد ندارد.

تامین کسری بودجه با مالیات های سنگین خانه های خالی

این آسیب شناس تاکید کرد: اخذ مالیات سنگین از خانه های خالی برای پر کردن خزانه دولت و تامین کسری بودجه است. عده زیادی از اشرافی ها و مرفهین جامعه مسکن را احتکار کرده اند، دولت نیز فضا را مهیا می بیند تا مالیات بر ارزش افزوده خانه های خالی را برای کسری بودجه اخذ کند. در این میان احتکار کنندگان نیز برای دور زدن دولت دست به کار می شوند. راه فرار این افراد نیز در قانون به قدری پیش بینی شده است که دور زدن آن آسان است. قانون مالیات بر مسکن های خالی در حالی وضع شده که بخش اعظمی از این مسکن های خالی در دست ارگان های دولتی و بانک ها است، بنابراین این مالیات ها صوری بوده و دوباره به جیب دولت برمی گردد.

با اعمال مالیات بر خانه های خالی قیمت مسکن افزایش می یابد

محبوب فر درباره آسیب شناسی واسطه گری بی خانمان ها تاکید کرد: من به اقدام ملی مسکن که اخیرا توسط دولت مطرح شده است به هیچ عنوان امیدوار نیستم. از سوی دیگر نام بانک هایی افشا می شود که ساخت و ساز می کنند اما آن را نمی فروشند. مهم ترین آسیب های اجتماعی در سوءاستفاده از بی خانمان ها کاهش بی اعتمادی و سرمایه اجتماعی به دولت رخ می دهد. چرا که اثرات عملی این صحبت های دولت را مردم در زندگی احساس نمی کنند. با طرح "اقدام ملی مسکن و مالیات روی خانه های خالی" قیمت مسکن افزایش پیدا می کنند. بسیاری از افراد همچنان بی خانمان باقی می مانند و بسیاری سرپناه و مسکن خود را در قبال افزایش قیمت زمین، اجاره بهای و مسکن از دست خواهند داد. فکر می کنم مردم ایران در پس این اقدام به ملی مسکن که توسط دولت اجرا می شود همچنان فقیرتر و بی سرپناه تر می شوند و مشکلات حاشیه نشینی افزایش می یابد. کارشناسان غیردولتی و مستقل هیچ نقش و نظری در خصوص طرح اقدام مسکن ملی نداشتند و این طرح اقدام ملی مسکن و افزایش مالیات خانه های خالی نیز دچار روزمرگی می شود و این طرح ها سرانجامی جز شکست ندارند. ضمن آن که آسیب های اجتماعی آن متوجه کاهش اعتماد عمومی و کاهش سرمایه اجتماعی و گرایش اقشار متوسط به سمت فقر را افزایش می دهد. رویه ای که دولت پیش گرفته قطعا بازار دلالی، سوداگری، دروغ و دور زدن قانون را در سطح جامعه و کشور نهادینه می کند. کمترین تبعاتی که می تواند داشته باشد مشکلات اقتصادی، معیشتی تشدید پیدا می کند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.