از تحریم دارو و مواد غذایی تا ادعای زندگی بهتر برای ایرانیان

پمپئو این اظهارات را درست زمانی مطرح کرده است که کشورش چند ماه پیش در پی خروج از برجام تحریم‌هایی را که در نتیجه دستیابی به این توافق از ایران رفع شده بود به طور کامل بازگرداند که عمده ترین آن تحریم خرید نفت ایران، بخش انرژی، بانک مرکزی و کشتیرانی و بیمه و ارائه خدمات پیام‌رسان‌های بین بانکی که موسوم به سوئیفت است. با این حال مقام‌های امریکایی در بحبوحه بازگرداندن تحریم‌ها مدعی شدند که آنها نیازهای اساسی مردم ایران از جمله دارو و اقلام غذایی را ازموج تحریم‌ها کنار گذاشته‌اند. چنانکه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا در حالی که تهدید می‌کرد دولتش احیای سخت‌ترین نظام تحریمی تاریخ را علیه ایران دنبال می‌کند، مدعی شد که تحریم‌های یاد شده غذا، دارو و محصولات کشاورزی و نیازمندی‌های انساندوستانه را شامل نخواهد شد. همچنین مقام‌های دیگری از دولت امریکا از جمله برایان هوک، نماینده ویژه این کشور در امور ایران مدعی شد که امریکا هرگز قرار دادن تجارت در زمینه اقلام بشردوستانه را جزو اهداف تحریمی خود قرار نداده است. هوک شناسایی کانال‌های امن برای تسهیل فروش و فراهم کردن کالاها و کمک‌های انساندوستانه را از وظایف ایران نام برد و گفت که ایران باید یک سیستم مالی ایجاد کند که در تطابق با استانداردهای بانکی بین‌المللی باشد. این اظهارات مدعی جویانه در تکذیب تحریم غذا و دارو پس از آن منتشر شد که شماری از مقامات و نهادهای ایران هشدار دادند که هدف ایالات متحده از تحریم ایران، وارد کردن فشار بر مردم این کشور بخصوص از طریق قطع واردات دارو و مواد غذایی است. چه به گفته مقام‌های کشورمان تحریم‌های بانکی واردات اقلام دارو و غذا را نیز ناممکن می‌کند. محمدجواد ظریف در یکی از این واکنش‌ها هدف پشت پرده امریکا از تحریم‌ها را سخت‌تر کردن زندگی مردم ایران با هدف جدا کردن آنها از حاکمیت دانست. اما فقط ظریف نبود که معترض شد تحریم‌های امریکایی حیاتی‌ترین خواسته‌های مردم را نشانه گرفته است. مقام‌های سازمان نظام پزشکی کشورمان هم در نامه ای به آنتونیوگوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد بابت تحریم دارویی ایران از سوی امریکا اعتراض کردند و کوشیدند این نهاد بین‌المللی را در مورد اثرات زیان‌آور تحریم اقتصادی غیرقانونی و یکجانبه واشنگتن در پی خروج از توافق هسته‌ای بر حوزه سلامت ایران آگاه سازند. آنان با یادآوری اینکه دسترسی به خدمات بهداشتی و پزشکی از حقوق بنیادین بشر است، هشدار دادند که تحریم‌های امریکا و محدود شدن تجارت بین‌المللی جمهوری اسلامی به طور جدی بر قابلیت جمهوری اسلامی برای دسترسی به خدمات بهداشت و درمان، دارو و ملزومات پزشکی تأثیر گذاشته است.

مقام‌های امریکایی در حالی ادعا می‌کنند که تحریم‌های امریکا مردم ایران را بابت تهیه نیازهای حیاتی شان از جمله دارو و مواد غذایی دچار تنگنا نمی کند که هنوز در مورد سازوکار مالی انجام چنین مبادلاتی جزئیاتی منتشر نکرده اند. اما بنا به گفته مدیرکل دفتر راهبردی وزارت جهاد کشاورزی ایران، تحریم‌های بانکی فرآیند واردات همه کالاها از جمله غذا و دارو را تحت تأثیر قرار داده و دچار مشکل می‌کند. به گفته مسعود بصیری درواقع اگرچه روی کاغذ کلمه غذا و دارو تحریم نشده، اما در عمل فروشندگان خارجی این کالاها نمی‌توانند پول خود را از واردکنندگان ایرانی دریافت کنند و این مسأله می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در واردات این محصولات شود.

از سوی دیگر از منظر صاحبنظران اقتصادی تحریم‌های امریکایی با افزودن بر ریسک سرمایه گذاری در ایران و کاهش رتبه اعتباری بین المللی به کاهش هزینه تأمین مالی بین المللی برای پروژه‌های اقتصادی در ایران می‌انجامد. این رویداد که در نتیجه آن قدرت انتخاب بنگاه‌های ایرانی در عرضه مواد صنعتی و کالاها و خدمات اساسی مردم به شدت کاهش خواهد یافت، می‌تواند تأثیر خود را بر اقتصاد بگذارد و در عین حال هم آثار عملی و هم فشار روانی بر مردم ایران وارد کند.

ایرانیان ادعای خیرخواهانه امریکایی ها را نمی‌پذیرند / محمدکاظم انبارلویی، عضو دفتر سیاسی حزب مؤتلفه

کسی در این واقعیت تردید ندارد که تحریم‌های ظالمانه امریکا ملت ایران را هدف قرار داده است. موضع‌گیری مزورانه «مایک پمپئو» وزیر خارجه امریکا نشان می‌دهد که آنان همچنان می‌خواهند با چنین نیرنگ‌هایی مخالفت و معاندت خود با ملت ایران را پنهان کنند. این درحالی است که دست کم تحریم‌های ظالمانه امریکا در حوزه دارو و دیگر اقلام ضروری و حیاتی برای زیست مردم، چه در دوران اوباما و چه در دوره دونالد ترامپ، مستقیماً مردم را هدف قرار داده است. از این رو امروز نه فقط نمی‌توان ادعای پمپئو را درست دانست، بلکه باید توجه داشت که این رویکرد وزیر خارجه امریکا جدید هم نیست. به این معنی که آنان در دفعات متعدد و به اسامی و عناوین مختلف، دشمنی خود با ملت ایران را پشت خیرخواهی مزورانه برای مردم پنهان کرده‌اند.

از جمله پس از سال 88 دولت اوباما با تحریم هایی که فلج کننده توصیف می‌شد، تلاش کرد از ملت ایران بابت شکست فتنه انتقام بگیرد. اما نه در آن زمان و نه امروز، نه دولت و ملت ایران و نه دولت‌ها و ملت‌های دیگر، ادعای دولتمردان امریکا مبنی بر خیرخواهی برای مردم ایران را نپذیرفتند. بویژه در مورد ایران، واقعیت این است که ملت ایران پشتیبان و حامی دولت خود است و دولت ایران نیز مشروع و برخاسته از رأی ملت است. از این رو، چنانچه تجربه 40 سال گذشته ثابت کرده است، این تحریم‌ها نمی‌تواند میان این دولت و ملت، فاصله‌ای بیندازد.

این درحالی است که در همه سال‌های پس از انقلاب، دولت‌های مختلف امریکا و برخی دولت‌های اروپایی از در ناسازگاری با ملت ایران درآمدند و نه تنها انقلاب ملت ایران را به رسمیت نشناختند، بلکه با مواضع سخت و نرم خود علیه ملت ایران تلاش کردند آن را منزوی یا از رفتن در مسیری که برگزیده‌اند، بازدارند. اما امروز می‌بینیم که این امریکا است که در حال ترک منطقه است و در داخل نیز پیوند دولت و ملت، هر روز بیشتر و قوی‌تر می‌شود. با توجه به چنین تجربه‌ای است که می‌توان گفت تهدیدات و تحریم‌های امریکا علیه ملت، همانند 40 سال گذشته به شکست خواهد انجامید و ما بار دیگر آنان را در برخورد با ملت ایران، ناموفق خواهیم دید. اما پرسش اساسی این است که آیا آنان از تجارب شکست خورده خود درس خواهند گرفت و از مسیر خود بازخواهند گشت یا خیر؟

تمنای مذاکره با ایران / داوود هرمیداس باوند، استاد روابط بین‌الملل

مقام‌های دولت فعلی امریکا پیش‌تر گفته بودند که درصدد تغییر رژیم در ایران نیستند، بلکه خواهان یک توافق با جمهوری اسلامی هستند. برای این منظور نیز دونالد ترامپ از گفت‌وگوی بدون پیش‌شرط گفت، اما وزیر خارجه او 12 شرط را برای گفت‌وگو الزامی خواند و در نهایت هم این، 12 شرط مایک پمپئو به 4 شرط اساسی خلاصه شد. از این منظر، می‌توان تحریم‌های امریکا را زمینه و مقدمه‌ای برای نیل به این شروط و اهداف در نظر گرفت. به این معنی که آنان تحریم‌ها را ابزاری برای تحقق شروط مورد نظر خود از سوی جمهوری اسلامی ایران می‌دانند.

اما از سوی دیگر، اظهارات اخیر وزیر امور خارجه امریکا می‌تواند تفسیر دیگری هم داشته باشد و آن اینکه امریکا خواهان تغییر رژیم در ایران است. به این معنی که می‌خواهد از طریق تحریم مردم ایران را از رژیمی که به زعم آنان، به تعهدات بین‌المللی و الزامات رفاه و توسعه اقتصادی پایبند نیست، برهاند. به عبارت دیگر، آنان در این رویکرد –البته به زعم خود- تغییر رژیم در ایران را همسو با مصالح مردم ایران قلمداد می‌کنند.

در اینجا باید درنظر داشت که این اظهار نظرها متفاوت با تلاش‌های امریکایی‌ها برای مذاکره با ایران است. زیرا شواهد حاکی از آن است که امریکایی‌ها می‌خواهند با جمهوری اسلامی ایران مذاکره کنند. زیرا جمهوری اسلامی ایران قدرتی است که به باور آنان، نه فقط تهدیدی برای منطقه بلکه تهدیدی برای کل جامعه جهانی است و به همین دلیل آنان بر این باورند که توافق با ایران جامعه جهانی را از تهدیدات مهمی نجات می‌دهد. این مذاکره، دستاورد بزرگی برای ترامپ خواهد بود، زیرا کره شمالی در انزوای جغرافیایی است، اما ایران در چهارراه جهانی قرار دارد و همین ظرفیت جغرافیایی، عطش بیشتری را در امریکایی‌ها برای مذاکره با ایران ایجاد کرده است.

اکنون به نظر می‌رسد مقصود امریکایی‌ها از مذاکره با ایران، تحقق سه هدف عمده است؛ بازنگری در برجام، پیوستن ایران به معاهده منع گسترش موشک‌های قاره پیما و در نهایت دخالت نکردن در کشورهای منطقه. در این زمینه حل و فصل مسأله سوریه نقطه عزیمت جدی برای این مسأله خواهد بود. زیرا مسأله حضور ایران در منطقه، یکی از جدی ترین مسائل پیش رو در صحنه جهانی است که البته حل آن نیز نیازمند مشارکت قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای، از روسیه و برخی کشورهای اروپایی، تا ترکیه و عربستان است.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید